Telefonun zil sesi ile gözlerimi açtım. Arayan Chan'dı numaramı tek ona vermiştim kimseye söylememesi karşılığında ve dediğimi yapmıştı.
-"Hey naber?"
-İyi hyung senden naber?
-"Bende iyi işte bildiğin gibi, nasılsın diye aramak istemiştim"
-Ne sormak istiyorsun hyung?
-"Biliyorum seninle bu konuları konuşmama kararı aldık ama Felix beni aradı ve bir kaç şey sordu"
-Evet bugün mesajlarını okudum birden içimden geldi ya da daha çok onu özlediğim içindir
-"Changbin yapma... Bak anlıyorum ikinizde saçma bir şey yüzüne hayatınızın içine sıçtınız ama artık atlatın bunu. Sana söylemedim ama Felix birkaç kez kendine zarar vermeye çalıştı. Başarılı bile oluyordu diyelim ama son anda kurtardık onu"
-Ne!? En azından bunu söyleyebilirdin hyung
-"Seni endişelendirmek istemedim, iyi bir bahane, ikinizinde halini biliyorum bu yüzden sana söylemedim. Artık bu saçmalığa bir son verin. Sen ve o saçma inadın yüzüne ikinizde acı çekiyorsunuz ya bu işi halledin ya da tamamen bitsin ve yolunuza bakın. Sende artık ülkeye dön daha fazla kaçamazsın."
-Bilmiyorum hyung, sonra konuşalım mı? Görüşürüz.
Telefonu suratına kapatmıştım kalbim sıkışıyordu. Unuttuğum bir şey vardı Felix benim kadar korkak değildi...
Belki Felix mesajıma bakmıştır diye fake hesabıma girdim. Görüldü atmıştı bu da bir şeydi. Diğer telefonu elime alıp chate girdim
Felix:
Aşkına ihtiyacım var
Zamanına ihtiyacım var
Ne zaman bir şeyler ters gitse
sen onu düzeltiyorsun
Uçuyorum sanki
Canlanıyorum
Bu gece seninle özgür olmaya ihtiyacım var
Aşkına ihtiyacım var...
*
Yazarken aşk acısı çekiyorum ve hüzünlü şarkılar dinliyorum off
* I need your love
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sorry - changlix ✓
Fanfiction"Bazı adamlar incitmeden sevemezdi. Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında... Bazı adamlarsa tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi."
