Seventeen Imagines

#32 17-92

Habang nakatayo ako sa harap ng mga magulang ko at hawak hawak ang mga gamit ko dahil pinapalayas na ako ng magulang nakaluhod naman sa harapan ng mga magulang ko si jihoon.

"y/n yan ba ang igaganti mo sa aamin pagkatapos ka naming pag aralin mag kaka anak kana agad wala kang hiya!" sigaw ng papa ko hindi kona rin mapigilan ang sarili ko na ma paiyak dahil sa naririnig ko mula sa kanya

"p-papa hindi naman po namin sinasadya"

"Anong hindi sinasadya pano niyo yan ginawa sinagasaan ka niya ganon!? Tapos boom blessings ganon!? " napa singhal naman ang ama ko dahil sa galit ng nararamdaman niya

"Sige simula ngayon hindi kana dito titira sumama kana jan diba yan ang gusto mo?! Lumayas kana hindi na kita ituturing na anak!" sinigawan muna kami ni papa bago siya umakyat sa taas papuntang kwarto niya

Hanggang ngayon hindi parin nag fufunction ng maayos ang utak ko at umiyak nalang ng umiyak ang ginagawa ko I'm sorry papa kung hindi ko nanaman ma reach ang gusto niyo para sa aakin

"Tara na umalis na tayo dito" sabi ni jihoon at kinuha ang kamay ko para umalis na kami sa bahay namin nakakalungkot lang dahil sinabihan pako ng papa ko na ayaw niya na sakin

Habang nasa loob kami ng sasakyan ni jihoon wala nakong ibang ginawa kundi umiyak ngumawa at humikbi hindi parin maalis sa utak ko yung ngyayari sakin

"Wag ka nagang maingay!" sigaw niya

"S-so kasalanan ko pa!? Ha!? Patayin nalang kaya natin yung baby natin para wala ng problema jihoon yan ba gusto mo!?" sinigawan ko din siya

"Look" huminga muna siya ng malalim bago ako ulit kausapin "I'm sorry mahal, magulo lang din utak ko ngayon sorry na kung nasigawan kita mahal na mahal ko kayong dalawa" and after that he pulled me for a hug

A really warm hug

We're both seventeen years old nag aaral pako nag aaral din siya pero binigay kona agad ang sarili ko sa kanya alam kong mali, pero hindi ko alam mahal ko kasi siya

And we're both 20 years old and 3 years old nadin ang baby namin ni jihoon nag handa kami ng small party para sa baby namin sinabihan ko sila papa na pumunta sila pero wala akong natanggap na reply muna sa kanila

Habang nag sasaya ang mga tao pinagmasdan ko ang bahay namin sa edad namin nung nag kaanak kami ay parang imposible na mabuhay kami ng wala ang magulang namin

Malaki ang isinuko ni jihoon para lang sa akin at para sa anak niya hindi na siya nakapag tapos ng pag aaral at pumasok na agad siya sa music industry dahil magaling siya mag sulat ng kanta na promote siya ng ma promote hanggang sa makaipon siya para sa amin

Habang pinag mamasdan ko ang mga batang nag lalaro may biglang yumakap sakin mula sa likod ko si jihoon pala

"May problema kaba?" tinanong niya ako habang nakayakap siya sa likuran ko

"P-pano kung ayaw padin satin nila papa" nag babadya nanaman tumulo ang mga luha ko pinaharao niya ako sa kanya at niyakap ako ng mahigpit

"wag ka mag alala dadarating din yon hindi ka matitiis ng magulang mo mahal na mahal ka nila" tumango nalang ako sa sinabi niya sana nga dumating na sila

Mag gagabi na at patapos na ang party nakaligpit na ang lahat umalis nadin ang mga bisita pero wala parin sila papa, ganon ba sila kainis sakin, sana naman wag nila idamay ang anak namin sa galit niya sa akin

Nandito ako sa labas ng bahay namin at habang malamig ang simoy ng hangin umaasa padin ako na darating sila papa, namimiss kona sila

11 na ng gabi wala pa sila wag nalang kaya ako umasa naiiyak nanaman ako ano batong nararamdaman ko? Bakit ba nagiging iyakin nalang ako lagi

"wahhhhh huhuhu" ano ba naman yan bakit sumisigaw ako dito sa daan nababaliw na ata ako

"Uy bakit may magandang dalaga ang umiiyak sa gitna ng daan gabi na baka mapano yang maganda nayan" teka parang kilala ko yung boses nayon!

"P-papa?"

"Anak kamusta?" nakita ko ang papa at mama ko na kasama si jihoon kakababa lang nila ng sasakyan agad akong tumakbo para yakapin silang dalawa

"P-papa galit kapa ba sakin?" naramdaman ko din naniyakap ako ng mama at papa ko ang tagal ko na silang hindi nakita

Humiwalay na sa yakap ang papa ko at pinunasan ang mga luha ko "Nung una syempre nagalit si papa dahil bata kapa pero nakita ko naman kung paano nag hirap si jihoon mapatunayan niya lang ang sarili niya sa amin" ngumiti si papa at inakbayan si jihoon

Naiiyak nanaman ako

"Ano kaba wag ka na ngang umiyak! Birthday ng anak mo iyak ka ng iyak" pinunasan naman ni jihoon ang mga luha ko sorry na masaya lang

_______________________

AFTER 20 YEARS

40 years old na kami at 23 years old ang anak namin at ngayon din ang graduation niya ang anak namin ay mahilig din sa music gumaya na siya sa papa niya parehas silang matigas ang ulo

"Mom! Dad! Graduate na ako ng college!" sigaw niya at yumakap sa aming dalawa

"Congratulations anak!"

"Salamat daddy!"

AFTER 69 YEARS

At lumipas pa ang mga ilang taon marami ng ngayari sa buhay naming dalawa kinasal na ang nag iisa naming anak at mayroon nadin kaming tatlong apo, ang anak na namin ang nag mamanage ng business namin

Habang kaming dalawa naman ay nasa bahay nalang dahil matanda na kaming dalawa now we're both 92 years old

Nakaupo kaming dalawa ngayon sa may salas nakahiga ang ulo ko sa balikat niya habang siya ay nagbpapatugtog ng gitara niya ang ingay nanaman!

"Wag ka ng maingay natutulog yung tao e" sabi ko sa kanya

"haharanahin lang ulit kita tulad ng dati" pina tugtog niya ang gitara niya at nag salita siyang muli

"Alam mo ba nung nalaman kong mag kakaanak tayo akala ko katapusan na ng mundo ko" humarao siya sa akin at pinandilatan ko siya ng mga mata ko

"Ginawa gawa mo yon sakin tapos mundo mo pa nasira ha nakakahiya naman"

"Hindi sa ganon syempre parehas pa tayong nag aaral hindi ko alam kung pano ko kayo bubuhayin kaya nag desisyon ako na magtrabaho nalang kahit stressed ako uuwi nasisigawan kita ikaw nalang ang umiintindi sakin" hinawakan niya ang braso ko at niyakap niya ako

"Iniintindi kita jihoon kasi mahal kita ayaw kong masira tayong dalawa"

"Pero nung nakita ko yung baby natin para akong lumilipad sa hangin nakita ko na hawig ako ng anak natin parang mas gusto ko lalong ipamukha sa magulang natin na, nag kamali tayo pero kaya ko kayong dalawa buhayin"

"My one and only y/n lee sana mahalin mo ako kahit wala na ako sa tabi mo" nangingilid nanaman ang mga luha ko sa pinagsasabi niya

"pinapaiyak mo nanaman ba ako!? Hilig mo akong paiyakin" hinalikan niya ang noo ko

"I love you till death do us apart"

"i loves you too please stay with me until our next life"