I'm y/n yang I'm a heiress of my fathers company that's why im still striving for the best nag aaral padin ako para sa masteral para naman hindi ako nangangapa pag ako na ang humawak ng business ni papa.
I have a boyfriend named moon junhui we're dating for almost 6 years and still counting salamat nalang dahil hindi siya nag sasawa sa akin.
"Jun!" i shouted at him
Jun was a very very very handsome guy has a hearted shaped lips pale skin tall smooth hair intelligent, smart madiskarte sa lahat ng trabaho nasa kanya na ang lahat wala ng ipagkakait pa
"hey y/n how's your day" kinuha ni jun ang bag ko dahil galing akong office ni papa dahil nag tratrabaho ako sa kanya
"I'm fine how about you?" i smiled at him and i received a kiss from him
"I'm fine kasi nanjan kana sa tabi ko" for almost 6 years of dating ang lakas mo padin talagang mag pa kilig
Months of months na naging busy kaming dalawa sa trabaho at napapansin ko na laging sumasakit ang ulo ko, iniisip ko na baka stress lang ako sa trabaho ko
Me and jun are live in partners since kasal nalang naman ang kulang saming dalawa pero wala pa ata s'yang balak pakasalan ako, hindi pa siguro siya handa hindi naman ako namimilit.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kaya pala hindi umuuwi si jun sinabi saakin ng papa n'ya na nasa china na pala siya bakit hindi manlang siya nag paalam sakin?
"tito? Bakit po hindi nag paalam sakin si jun na aalis siya hindi naman po niya ako sinabihan sa ganitong bagay?" i asked his father
"don't worry y/n jun is staying there for 4 months lang naman wag ka mag alala hindi yon hahanap ng iba mag tiwala ka lang" his father said, hindi naman sa nag hihinala ako i just wanted to know kung bakit hindi siya nag sabi sa akin!?
Pagkatapos kong pumunta sa office ng papa n'ya dumiretso naman ako sa building ng papa ko which is doon ako nag tratrabaho sa kanya
"ma'am goodmorning po!" bati sa'kin ng secretary ko
"goodmorning din ahm miss pakisabi naman saakin kung ano schedule natin ngayon? Med'yo masama kasi ang pakiramdam ko kung pwede gung iba i cancel muna natin?"
"sure po! Meron lang naman po kayong dinner with your father mamayang 6pm sasabihan ko nalang po siya na hindi kayo matutuloy"
"sige salamat"
Ilang weeks na sumasakit ang ulo ko I'm worried for myself bigla bigla nalang din nag papalpitate ang puso ko hindi naman ako nag kakape
Tatayo na sana ako sa kinauupuan ko ng bigla akong natumba
"ma'am ayos lang po ba kayo?" parang umiikot ang mundo ko
"p-pumunta muna tayong ospital i sure mo na hindi tayo makikita ni papa please" pag uutos ko sa secretary ko
"sige po ako nalang po ang mag ddrive"
_______________________
Ilang oras nadin kaming nasa ospital at iniintay ko nalang ang findings ng doctor kung bakit lagi nalang sumasakit ang ulo ko
At mga ilang minuto pa narinig ko na na tinawag ang pangalan ko mula sa kwarto ng doctor
"Hello po doc"
"Hello miss y/n"
"I know miss y/n that you're in a relationship with mr jun right?"
"y-yes ano pong meron?"
"Miss y/n you have a brain cancer stage 2 mr jun must know this hindi n'yo po dapat itong itago lalo na sa pamilya niyo kung gusto niyo mapapa opera naman yan kaso in abroad mas magagaling ang doctors doon"
Nanlumo ako sa narinig ko brain cancer? Kailan ba ang akala ko oa naman mag kaka anak na ako sakit pala 'to
"Ako nalang po ang mag sasabi doc"
"they should know about this baka mamaya last day mona next week"
YOU ARE READING
Seventeen Imagines
FanfictionSeventeen Imagines | On going SEVENTEEN SERIES INSIDE THE BOOK > THE PRESIDENT AND THE 2 BASTARDS > MARRYING HIM IS LIKE A? > THEY MADE ME DO THIS > I MARRIED THE WRONG GUY