Σφαίρα στην καρδιά

Part 11

Ελλης POV:

Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω χαμογελώντας. Τον νιώθω να μου σφίγγει τα μαλλιά μου πιο δυνατά και να μου ξανά βουτάει το κεφάλι μου στο βαρέλι. Προσπαθώ να κρατηθώ όσο μπορώ, και εκεί που νιώθω να μην αντέχω άλλο με βγάζει πάνω. Παίρνω μια δυνατή ανάσα και τον ακούω να με ρωτάει ξανά το όνομα μου, αλλά εγώ δεν λέω τίποτα.
: Παλιοκαριολα ποια είσαι;
Ε: Ακόμα και αν χρειαστεί να το κάνουμε αυτό ακόμη 100 φορές δεν θα σου πω ποια είμαι.
: Έτσι ΕΕ;
Ε: Χλμ ναι. Του λέω με κομμένη ανάσα.
Ε: Αν και τώρα που το ξανά σκέφτομαι αν ήθελες να με σκοτώσεις θα το έκανες ήδη χωρίς να χάσεις ευκαιρία. Ίσως μάλλον να σου είμαι και χρήσιμη, γιατί ψάχνεις απαντήσεις. Αλλά με συγχωρείς μάγκα λάθος άτομο έχεις πιάσει.
Τον νιώθω να σφυγκεται από τα νεύρα και να με ξανά βουτάει μέσα στο νερό.
Είναι τόσο ηλίθιος που δεν κατάλαβε καν πως όση ώρα του μιλούσα είχα πάρει το κορδόνι που έβγαλα από τα παπούτσια μου πριν έρθει στο δωμάτιο. Έτσι με μια κίνηση δεν χάνω ευκαιρία και με το που βγάζει το κεφάλι μου από το νερό κάνω πως πάω να πέσω. Και αυτός πάει να με κρατήσει, και έτσι όπως με κρατάει στα μπράτσα του περνάω το κορδόνι γύρο από τον λαιμό του, και απευθείας πάω από πίσω του, και αρχίζω να του σφυγκω τον λαιμό.
Ε: Νομίζεις πως περνιέσαι για έξυπνος, αλλά δεν με ξέρεις καλά. Τώρα επειδή εγώ δεν είμαι εσύ, και δεν το έχω σε τίποτα να σε σκοτώσω εδώ και τώρα, προχωρά στην καρέκλα, και κάτσε σαν καλό αγοράκι για να μου λύσεις κάποια ερωτήματα που έχω. Ααα και που σαι αν δεν το κανείς καλά, μπορώ να βρω και άλλο άτομο για να κάνω την δουλειά μου.
Του λέω και τον αφήνω να πάρει ανάσα. Αυτός ξεροκαταπινει και χαϊδεύει για λίγο εκεί τον λαιμό του, κοιταζοντας με τρομοκρατημένα.
Ε: Λοιπόν.... Ποιοι είστε,και γιατί είστε εδώ;
Τον ρωτάω χωρίς να χάνω ευκαιρία, διότι πρέπει να πάω να βρω και την Μαρία, δεν ξέρω καν που είναι και τι της κάνουν αυτή την στιγμή οι μαλακές!
Αυτός με κοιτάει και μου χαμογελάει ειρωνικά.
: Είσαι τόσο ηλίθια που από λεπτό σε λεπτό ολο και κάποιος θα έρθει εδώ και τότε την γαμησες.
Οκαυυ, τώρα αρχίζω να τα παίρνω πραγματικα.
Ε: Άκου σε με ηλίθιε. Λέω και τον παίρνω από το λαιμό φτύνοντας τις λέξεις στο πρόσωπο του.
Ε: Η θα μου πεις ποιος στο διάολο σας έστειλε εδώ, η θα σε κρεμάσω πάνω σε αυτό τον σωλήνα, που ούτε τα λεπτά που ελπίζεις ότι θα έρθουν οι άλλοι να σε βρουν δεν θα σε σώσουν. Του λέω γεμάτη μίσος κοιτάζοντας τον στα μάτια.
Ε: Με κατάλαβες;
: Ν-αι Ν-αι.. λέει τρομοκρατημένος.
Ε: Ωραία! Για τελευταία φορά ποιοι είστε και τι θέλετε;
Και όπως είναι έτοιμος να ανοίξει το στόμα του και να μου πει ένας δυνατός κρότος ακούγεται και η πόρτα ανοίγει με δύναμη.
Απευθείας πέφτω κάτω και πάω πίσω από την καρέκλα του ηλιθίου σημαδεύοντας τον με όπλο στο κεφάλι.
Βλέπω μια αντρική φιγούρα να εμφανίζεται στον χώρο και να με σημαδεύει και αυτός με το πιστόλι του.
Δεν μπορώ να διακρίνω την μούρη του, διότι φοράει μια μάσκα που οι υπόλοιποι δεν είχανε. Λες να είναι κάποιος από εδώ μέσα; Και αυτός να το ξεκίνησε όλο αυτό;
Κλείνω τα μάτια μου για να εστιάσω καλύτερα, αλλά ιδέα δεν έχω ποιος μπορεί να είναι.
Ε: Κατέβασε το όπλο σου αλλιώς θα του τινάξω τα μαλλιά.
Φωνάζω εγώ και αυτός χαχανιζει ειρωνικά.
: Νομίζεις πως με ενδιαφέρει; Μου λέει σαρκαστικά και εγώ γερνώ λίγο το κεφάλι μου στο πλάι ρωτώντας τον εαυτό μου «Ποιος είσαι;»
Μάλλον πρέπει να πάρω άλλη τακτική γιατί δεν θα με βγάλει πουθενά όλο αυτό.
Ε: Σήκω πάνω. Λέω στον άλλο και τον σπρώχνω στο μπράτσο για να σηκωθεί και αυτός το κάνει αμέσως χωρίς να πει κάτι.
Βλέπω τον άλλο να μας κοιτάει αλλά σημαδεύοντας με ακόμα.
Ε: Άκουσε με καλά, θα αφήσεις εμένα και το φιλαράκι από εδώ να φύγουμε αλλιώς θα υπάρξουν συνέπειες για τον κακομοίρη, που κανείς μας δεν θέλει.
: Βγάλε τον σκασμό! Τον ακούω να φωνάζει και αμέσως τα παίρνω άγρια.
Οπλίζω το όπλο και ένα δυνατός κρότος ακούγεται από το όπλο μου, και αμέσως μετά βλέπω τον άλλον να σωριάζεται στο πάτωμα, κρατώντας το πόδι του φωνάζοντας.
Αμέσως ο άλλος κατεβάζει το όπλο και τρέχει κοντά του.
Εγώ δεν χάνω ευκαιρία και αρχίζω να τρέχω χαμογελώντας στραβά που ακόμα ένας βλάκας μου το έπαιζε και κάποιος.
Έτσι όπως τρέχω αντιλαμβάνομαι ότι σχεδόν έχω φτάσει στο γραφείο του Νίκου, και αμέσως ανοίγω την πόρτα μπουκαρωντας μέσα.
Με το που μπαίνω μέσα τον βλέπω να κάθεται σε μια καρέκλα και μπροστά του να έχει ένα σωρό καμερες βλέποντας τόση ώρα τα όσα διαδραματιζοντε χωρίς να τον νοιάζει το ότι κάτω γίνεται χαμός.
Αυτός σηκώνει το κεφάλι του, και οι ματιές μας διασταυρώνονται. Μου ανάβουν τα λαμπάκια.
Ε: Καλά είσαι σοβαρός; Κάτω γίνετε τις πουτανας και εσύ κάθεσαι εδώ αραχτός λες και δεν συμβαίνει τίποτα; Λέω έτοιμη να εκραγώ.
Αυτός πάει να απαντήσει αλλά μια φωνή ακούγεται από τον ασύρματο του.
:Νίκο πρέπει να διακόψουμε έχουμε σοβαρό τραυματισμό μια τρελή πυροβόλησε τον Γιώργο.
Με το που ακούω αυτό αμέσως αντιλαμβανομε τι συμβαίνει, ριχνω μια μπουνιά στην οθόνη που έχει μπροστά του και αρχιζω να τρέχω έξω από το γραφείο του ακούγοντας τον να μου φωναζει το όνομα μου. Δεν γυρνάω λεπτό πίσω μου και πάω στο δωμάτιο μου. Όλο αυτό ήταν μια φάρσα σκέφτομαι και νευριάζω με εμενα που δεν το κατάλαβα νωρίτερα. Πυροβόλησα κάποιον για το τίποτα, ξανά σκέφτομαι και νιώθω άσχημα για τον κακομοίρη.
Κάθομαι στο κρεβάτι μου κρατώντας το κεφάλι μου και ακούω τις σειρήνες να παιζουν ξανά τρεις φορές και μετά κάποιος να φωνάζει στα μεγάφωνα όλοι οι ασκούμενοι να πάμε στο προαύλιο.
Με όση δύναμη μου απομένει σηκώνομαι, πάω στον καθρέφτη και κοιτάζω το είδωλο μου. Το κεφάλι μου αιμορραγεί και έχω αρκετές πληγές στο πρόσωπο, η μύτη μου στάζει αίμα και το ένα φρύδι μου έχει σκιστεί. Ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου χωρίς να με ενδιαφέρει ο πόνος και μετά σκουπίζομε. Ανοίγω την πόρτα και πάω κάτω στο προαύλιο. Σχεδόν όλοι έχουν μαζευτεί και έχουν μπει σε μια σειρά. Αρκετοί είναι αρκετά χτυπημένοι και άλλη δεν είναι καν εδώ. Με τα μάτια μου ψάχνω την Μαρία και την βρίσκω κάπου στο βάθος να τρέμει τρομοκρατημένη ακόμα από το σοκ. Ξεφυσάω και πάω κοντά της.
Ε: είσαι καλά;
Αυτή γυρνάει με τα μάτια της γεμάτα από δάκρυα και μου λέει
Μ: Που εισουν α;
Ε: Άσε μεγαλη ιστορία.
Δεν προλαβαίνουμε να πούμε αλλά ο Νίκος εμφανίζεται μπροστά από όλους.
Ν: Ησυχία όλοι. Φωνάζει και όλοι σταματούν περιμένοντας να ακούσουν τη έχει να πει.
Με το βλέμμα του κάτι ψάχνει, και αμέσως η μάτια του πέφτει πάνω μου.
Ν: Σήμερα δοκιμάσαμε να κάνουμε μια άσκηση για να δούμε πως θα αντιδράσετε αν ποτέ χρειαστεί να αντιμετωπίσετε κάτι παρόμοιο, Δυστυχώς αλλά σχέδια είχα για την σημερινή άσκηση. Αλλά Δυστυχώς όλα πήγαν κατα διαόλου και αναγκαστικά να σταματήσω όλο αυτό. Βλέπεται κάποια πυροβόλησε τραυματίζοντας έναν από τους «κακούς». Λέει κοιτάζοντας εμένα και όλοι αρχίζουν να ψιθυρίζουν σιγανά.
Ν: Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα πως θα φτάναμε μέχρι σε αυτό το σημείο, αλλά  ο λόγος που το λέω όλο αυτό είναι επειδή θέλω να συγχαρώ αυτή την κοπέλα, γιατί είχε αρχιδια και ήταν πιο έτοιμη από όλους τους άντρες από εδώ μέσα. Λέει και εγώ ξαφνιάζομε και αρχίζω να τα χάνω με τα όσα διαδραματιζοντε μπροστά μου. Τότε αυτός φωνάζει το όνομα μου μπροστά σε όλους και ζητάει να πάω κοντά του.