Σφαίρα στην καρδιά

Part 4

Έλλης POV

Έρχεται ακόμη πιο κοντά και με κοιτάει ευθεία στα μάτια.

Ν: Κοιτά να βάλεις μυαλό τώρα που είναι νωρίς και άσε τις μαγκιές. Μου λέει με ύφος.

Ε: Με κρατάς εδώ τόση ώρα για να μου λες μαλακιες; Του λέω με νεύρα και τον βλέπω να νευριάζει περισσότερο.

Ε: Λοιπόν θα σου πω εγώ κάποια πράγματα αγοράκι, μιας και είμαστε και μόνοι μας και μπορώ να στα πω έξω από τα δόντια. Του λέω και τον σκουντάω στον ώμο με το δάχτυλο.

Ε: Αρχικά μην μου ζητάς να βάλω μυαλο γιατί μια χαρά έχω το μυαλό μου. Δεύτερον δεν νομίζεις πως αρκετά μας το έπαιξες κάποιος; Είμαι εδώ δυο μέρες τώρα και νομίζεις πως όλα είναι δικά σου. Εγώ δεν έμαθα να κρύβομαι πίσω από το δακτυλάκι μου και ούτε θα το κάνω ποτέ, αντιθέτως με εσένα που κρύβεσαι συνεχώς και μας το παίζεις και άντρας. Ξέρεις πολύ καλά ποσό μαλακας είσουν προχθές και ότι εισουνα λάθος για αυτό κοιτά να αλλάξεις συμπεριφορά και να μεγαλώσεις λίγο! Αα και παρεπιμπτοντως έχω μια φούστα που δεν την φοράω στην ντουλάπα μου ποτέ, αν την θες στην δανείζω. Του λέω χασκογελοντας και τον βλέπω να βγάζει καπνούς από τα αυτιά.

Απροειδοποίητα πέφτει πάνω μου και πιάνει με το χέρι του τον λαιμό μου και με κολλάει στον τοίχο με δύναμη, νιώθω το κεφάλι μου να βουειζει από την σύγκρουση και μουγκρίζω λίγο.

Ν: Δεν νομίζεις πως αρκετά είπες; Λέει με βράχνη φωνή κοιτάζοντας τα μάτια μου.

Ε: Τι έγινε; Δεν ξέρουμε τι να πούμε και το γυρίσαμε στο ξύλο; Ποιο φτηνός δεν βγαίνεις;

Ν: Θες να δεις ποσό φτηνός μπορώ να γίνω; Μου λέει και μου κόβεται η ανάσα.

Ε: Για δείξε μου! Του λέω προκαλώντας τον.

Και τον βλέπω να κοιτάει μια τα μάτια μου και μια τα χείλη μου, και να έρχεται όλο και πιο κοντά μου. Εγώ αμέσως ξεροκαταπίνω και σκαλώνω στην θέση μου.
Σχεδόν τα χείλη του ακουμπούν τα δικά μου, όταν και οι δυο ακούμε την πόρτα να ανοίγει και μέσα στον χώρο να μπαίνει μια ανυσηχη Μαρία.

Μ: Ελλη είσαι εδώ; Την ακούω να φωνάζει και αμέσως σπρώχνω τον άλλον από πάνω μου. Ευτυχώς που ήρθες Μαράκι, στην κατάλληλη στιγμή που λέμε. Κοιτάζω τον άλλον ξανά με μια άγρια μάτια και απομακρύνομαι από κοντά του.

Ε: Ναι εδώ είμαι. Τι έγινε; Της λέω και γυρνάει προς το μέρος μου.

Μ: Που χάθηκες τόση ώρα; Με ρωτάει και ξαφνικά γουρλώνει τα μάτια όταν αντιλαμβάνεται ποιος άλλος είναι στον χώρο.