SDKMN9: ARGUE?

4 1 0
                                    

Chapter 9

I parked my car sa parking lot. Bumaba na kami ni brat at hinihintay dito sa labas ng kotse si van ng may bigla na lang may nagsalita sa likod namin.

"Hey maximus! Kami ba hinihintay niyo?" sambit ni claire na kaisa-isang babaeng kinaiinisan ko dito sa school.

Napa-irap naman tong si brat ng wala sa oras.

Napaka-assumera rin talaga nitong babae nato.

"Tss.. Feeling." bulong ni brat na sa tingin ko ay narinig nila.

"Did you say something everette?"

"Actually not claire, were not waiting for you and beside papasok na kami but tinawag mo ako so I stop. What do you want?" pagsisinungaling ko.

But correction totoo yung hindi namin siya hinihintay... Actually si van yun.

"You! Maximus!" malanding saad ni claire sabay kagat pa ng labi nito.

"I'm not available claire."

"Don't assume kasi girl! Napagkakamalan tuloy kayong mga desperada." lapit ni brat tapos sabay hawak sa uniform nito na parang pinapagpag pa.

"Aishh! Pwede ba everette! Were not talking to you so pwede tumahimik ka diyan. Daming mong dada!" saad nito na ikinairita ko.

"Hey don't talk to my sister like that!"

"But maximus she started it." saad nito sabay kapit sa may braso ko.

"You started it claire! Nothing else? Then we can go now."

"That's what you get bitch! You're too assuming kasi." pahabol pa nitong brat.

Hinatid ko na muna tong si brat sa classroom nila baka kasi pagpinabayaan ko magkasabunutan na sila nung claire na yun pag magkita.

"Pumasok kana sa classroom mo brat."

"Should I thank you sa pag hatid mo sa akin old man?" pilosopo pa nitong saad.

Walang hiya siya na nga tong hinahatid..

"No need brat! But the way susunduin kita pag break."

"What?"

"Sabi ko brat susunduin kita mamaya pag break. Okay na? Gets mo na?" pang uulit ko rito.

"Arggh!! Dumbass! And why would you do that? Hindi naman ito utos ni mommy or even daddy?"

"Whatever! See you later brat!"

Umalis na ko bago pa magsisisigaw yun sa inis at maibato pa sa akin yung sapatos niya. Naalala ko na nagpapahintay pala si van sa may parking lot. Tumakbo na ako pabalik kasi magse-seven na rin at baka ako itong ma late.

Nang makarating ay ni hindi ko manlang nakita yung anino ng kaibigan kung yun. Kaya napag isip-isip kung pumasok na baka kasi nauna na yun.

Shemss parang late na ko. Tanga maximus! Anung parang? Late ka na uyy!...

Nasa harap na ko ng classroom namin pero kinakabahan ako. First time kung na late sa tanang buhay ko. Nakapikit kung binuksan ang pinto.

Shemss nakakahiya sobra.. Bakit ganun ang tahimik ata nila?

"Good morning sir! I apologize for being late."

"Why would I accept your apology?"

Huh? Si sir ba toh? Bakit parang familiar ang boses?...

"Because I apologize sir and beside this is just my first time being late so I hope you accept it." pagkasaad ko nun ay rinig ko agad ang tawa ng mga kaklase ko kaya agad kung idinilat ang mata ko at nakitang yung hayup ko palang bestfriend ang nasa harap ko ngayon at tawa pa ng tawa ang gagu.

Still Don't Know My NameWhere stories live. Discover now