stray kids reactions

yandere felix 🚫

uyarı: taciz, tecavüz, şiddet içerir. (hiçbiri yok olum -_-)

Üç gün? Hayır. Dört mü? Belki daha da fazla... İlk başta günleri saymaya çalıştınız ama çok geçmeden bunu yapmayı bıraktınız. Faydasız. Anlamı yok. Aptal. Burada olduğunun ikinci günü olması kimin umurunda? Ya üçüncü ya da dördüncü ise? Buradaydın. Onunla. Ve başka hiçbir şeyin önemi yoktu.

Seni koyduğu köşeden onu izliyordun. Nasıl dedi? Bir santim bile kıpırdasan bacaklarını mı kırayım? Evet. Muhtemelen bunun gibi bir şeydi. Tüm zamanını geçirdiğin yerden onu çok iyi görebilirdin. O güzeldi. Tartışamayacağınız bir şeydi. Evet, o bir psikopattı ama yine de yüzü mükemmeldi. Görünüşü ruhuna uymuyordu eğer gerçekten bir tane varsa.

"Bana hayran mısın?" Derin sesi sizi gerçeğe geri getirdi. Sana baktığını fark ettiğinde panikledin.

" BEN..."

"Tsk. Konuşmana izin vermedim, değil mi? Ancak, sahibinize hayran olduğunuz için övülmeyi hak ediyorsunuz. İyi iş, evcil hayvan"

Ve kitabını okumaya devam etti. Acıkmıştınız ve ağzına bisküvi koyduğunu gördüğünüzde ağlamak üzereydiniz. Neden bu piç sana yiyecek bir şeyler veremedi? Karnın guruldadı ve o duydu.

"Evcil hayvanım aç mı?" Kitabı kapattı ve gülümsedi. Lanet olsun diye sırıttı. Onun için bu sadece bir oyundu. "Seni besleyebilirim sevgilim. Yaklaş" tereddüt ettin ve kaşlarını çattı. " Dedim. Gel. "Yaklaş" derken ayağa kalkmaya çalıştın ve "Yerini mi unuttun?" diye bağırmaya çalıştın.

Bu sefer hızlı davrandın. Ona dört ayak üzerinde süründün. Seni görmekten hoşlandığı şekilde

"Bu doğru. Henüz insan gibi yürüme ayrıcalığını kazanmadın. "Başını okşamak istedi ama sen çekildin" Ne oldu sevgilim? Sana gerçekten vuracağımı mı düşünüyorsun? Ben kibar bir sahip değil miyim? "

"Sen..." kekeledin. Bu sözleri söylemeye cesaret edemedin

" BEN? Konuşmayı bilmiyor musun?"

"Sana göre ben insan değilim Felix. O zaman nasıl konuşabilirim?" Söylediğin anda pişman oldun. Şaşırtıcı bir şekilde Felix sana bağırmadı ya da vurmadı. Sadece eğlenerek kaşını kaldırdı

"Haklısın sevgilim. Kesinlikle haklısın. Son zamanlarda çok iyi olduğun için aileni aramana izin vermek istedim. Ama... İmkansız, değil mi?

"Felix lütfen..."

"Şşş. Konuşamazsın, değil mi? Ama sana öğreteceğim. Benden sonra tekrar et sevgilim. Ben Felix'e aitim. Hadi, dene. O kadar zor olmamalı. " Ağzını açtın ama yapamadın. Hayır. Mümkün değil. Yaptığı onca şeyden sonra değil. Seni kaçırdı. Seni kendi zevki için kaçırdı. Onunla ilk karşılaşmanı hatırlayabilirsin... Ah, evet. iyi.

"Sadece dilsiz değil, aynı zamanda sağırsın" Felix'in sesi sizi tüm pencereleri kapalı ve kör olan bu odaya geri getirdi. Seni acımasız gerçekliğe geri getirdi. " Ve aptal. Çok aptalsın hayatım, hala beni yenebileceğini düşünüyorsun. Şanslısın, sahibin sabırlı bir adam. Bekleyebilirim." Felix ayağa kalktı ve sen içgüdüsel olarak köşene geri dönmeye çalıştın. Bu evde bildiğin en güvenli yer. "Yarın eğitimine başlayacağız, evcil hayvan. Sonuçta, sevgilimin aptal ve terbiyesiz olmasına izin veremem, değil mi? Benim gibi bir adamın mükemmel bir sevgiliye ihtiyacı var. "

Seni yalnız bırakmadan bisküvileri yere attı.

"Yemek ye ve yarın bana gurur duyabileceğim bir şey gösterdiğinden emin ol"