5.BÖLÜM
Sabah uyandığımda Pamir'in uyuduğunu gördüm.Ne kadar zamandır uyuyor bilmiyorum ama yeterince olmadığına eminim.Ateşim düşmüş durumda şuan ve bende iyiyim.Okula gitmek zorunda olduğum gerçeğini de benimsedim.Yine okul saatinden önce uyanmıştım,alışkanlık oldu bu.Serbest giyinerek azar yemekten yorulduğum için bugün okul formasını giymeye karar verdim.Dolabın en derinlerinde yalnızlığa terk edilmiş formayı ordan aldım ve üzerime geçirdim.Beyaz tişört ve gri eteği giydikten sonra Melih'in polarını giydim üstüme yine.Dolabım polar dolu olmasına rağmen erkek kıyafetlerini sevdiğimden onların polarlarını alır uzun zaman sonra geri verirdim.Onlar da alıştılar artık bu duruma.Aynanın karşısına geçtim ve düzleştiriciyi fişe taktım.Saçımı da yapınca odaya geri döndüm.Hala uyuyordu.Çok uykusuz kalmış olmalı.Aklıma gelen düşünceyle cama koştum.Perdeyi biraz aralayarak bakmaya çalıştım.Abim de Can abi de yoktu.Oh be.Saate baktım,çıkmamız gerekiyordu.Yatağa yaklaştım ve ayağımı kaldırıp Pamir'i ittim.Ne var? Gidip nazik nazik dürtüp uyan mı diyecektim? Öyle filmlerdeki gibi ittim diye yatağın öbür ucunada düşmedi zaten.Hayvan gibi bu,yerinden bile oynamadı ama uyandı en azından.Lan ben uyurken tekme tokat dalsalar yine uyanmam bu nasıl hemen uyanıyor? Vay be.
"Napıyorsun lan yine?"diye sitem etti.Bi 'Günaydın' falan der insan.Öküz.
"Seni uyandırıyorum"diye mal gibi cevap verdim bende.
"Tamam.Şimdi git başımdan"diyerek yine kafasını yastığa koydu.Ayağımla bi kere daha ittim.
"Kızım ölmek mi istiyorsun?Ne var?"
"Okul"diyerek gözlerimi devirdim.
"Siktir" Yataktan fırladı.Az yavaş be hayvancığım.Üstünü düzelttikten sonra kendi eviymiş gibi banyoya girip saçını düzenleyip çıkmıştı.
"O etek ne lan?"
"Okul forması hödük.Giymediğin için bilmemen normal"
"Niye giyiyorsun forma?"Tövbe.
"Bilmem,belki de okula gideceğim içindir"diye saçmaladım.
"Herneyse.Montum nerde?"Gözlerimle masamı işaret ettim.Yanımdan geçerken yine durup bana döndü.
"Bu polar erkek parfümü kokuyor."
"Normaldir,Melih kız parfümü kullanmaz.Soruların bittiyse çabuk ol,geç kalacağız"
"Hastaneden okula gelecek misiniz?"
"Bilmem,geliriz heralde"
"Herneyse."
"Bir şey sorup cevap verince herneyse demekten vazgeç"
"Çıkar o poları"
"Niye be?"
"Ben giyeceğim,al sen bunu giy"diyerek üzerinde ki poları çıkardı.
"Istemiyorum"
"Çıkarmazsan da zorla çıkaracağım zaten,yorma sabah sabah."Polarını uzattı.
"Melih'e sen hesap verirsin"diyerek poları aldım.Üzerimdekini çıkarıp ona uzattım.Elimden aldığında bende onun polarını giydim.
"Oldu mu?Çıkalım artık"Masadan montunu alarak tekrar yanıma geldi.
"Abinle arkadaşı hala orda mı?"diyip camı gösterdi.
"Hayır,gitmişler."
"Tamam.Beklemeyeceğim seni,Okay gelmiştir"
"Tamam,bekleme zaten.Okay'la aranı bozmak istemezsin"
"Fikrimi değiştirip bu evden çıktığımı Okay'a söylemeden önce sus istersen"diyerek cama yaklaştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
USLANMAZ
Ficțiune adolescențiKendi karakterini kendisi yaratır insan. Havalı olmak için ne yapmalı? Veya dikkat çekmek için? Bunları bilmiyor olabilirim ama size en iyi tavsiyeyi verebilirim,Mutlu olabilmek için kesinlikle: Umursamayın!