De Plotse Verschijning

HOOFDSTUK 1

1 september, de eerste dag van het 5de middelbaar. Jacob Meersman vroeg aan Mevr. Van Houten, de Mevr. van Nederlands, of hij even naar voren mocht komen. Hij wilde een zelfgemaakt gedicht voorlezen. Jullie denken nu zeker: 'Wie is Jacob' dus dat zal ik dan maar eens vertellen: hij is 1m75, is atletisch gebouwd, heeft goudkleurig haar en lichtblauwe ogen, is de knapste en de populairste van de klas maar ook al sinds het eerste middelbaar mijn crush.
Trouwens ik zit mijn droomjongen hier voor te stellen en mij kennen jullie nog niet eens! Oké, ik ben Estelle ik ben zestien jaar ik lees en schrijf graag, met mijn beste vriendin Johanna doe ik moderne dans, ik heb lange donkerbruine haren en blauw-bruine ogen hoe groot ik ben weet ik niet zo goed zo'n 1m65, mijn goede vrienden zijn Klara, Jonas, Erik en Liza (die ik Liz noem), mijn beste vrienden zijn zoals ik al zei Johanna (die ik Jo noem) en ook nog Kevin (die ik Kev noem). Ondertussen stond Jacob al vanvoor in de klas en vroeg Mevr. Van Houten om stilte. Het gedicht klonk zo:

'Je bent mooi
Je bent lief
Je bent mijn hartendief.

Al vanaf het tweede middelbaar was jij de enige voor mij
Je voelt je goed in je vel en daar hou ik van.
Ik zeg dit omdat ik echt om je geef,

Ik hou van jou.'

Hij ging terug naar zijn plaats, hij heeft niet eens een naam gezegd. Ik droom ervan dat mijn naam nog ontbrak. Op de speelplaats vroeg ik aan iedereen van mijn klas of ze wisten over wie het ging. Alleen Jo en Liz wisten iets te zeggen, ze dachten allebei dat dit gedicht voor mij was geschreven en dat dus mijn naam achter de 'ik hou van jou' moest komen. Ik liep naar Jacob toe, toen ik aankwam was er een lange stilte hij zei: 'ja' en kuste me. Zonder dat ik het besefte sloot ik mijn ogen, ik genoot van elke seconde. Onze kus leek eindeloos lang en dat was ook zo want ineens hoorden we de bel en gingen we verschrokken uit elkaar. We liepen naast elkaar naar de klas, Frans, en hij nam mijn hand vast. In de klas bij Mr. De Grootte ging hij naast mij zitten en de lesuren leek zo snel te gaan, soms zelfs té snel! ik hield alle lessen zijn verwarmende hand vast.
Ik hoorde de bel. Wat het einde van de dag betekende. Hij stapte met mij naar buiten, vroeg of hij mee met mij naar de tram mocht stappen, natuurlijk zei ik ja! Het was zo'n 5min stappen, toen we waren aangekomen bij het tramhokje vroeg ik of hij mee naar mijn huis wou maar hij heeft heel strenge ouders en zei dat het morgen wel oké zou zijn. Een dikke 5min later kwam de tram richting Antwerpen-stad, 'Ja die moet ik hebben', zei ik tegen Jacob. Ik gaf hem een afscheids-zoen, zwaaide en stapte in de tram. Mijn gedachten bleven de hele tijd bij hem, ik vond het zalig dat ik met hem samen was. Al wou ik nu nog wel altijd op zijn schoot willen zitten of hand in hand rechtstaan omdat er geen plaats meer was in de tram. Door al dat dromen had ik mijn afstaphalte gemist, de volgende was onder de grond en kwam uit op de Meir.
Ik sms'te wel even naar mijn, mama Charlot en mijn papa Steven, dat ik nog ging shoppen met Johanna. Het was niet helemaal gelogen want ik ben nog gaan shoppen maar dan alleen, ik kwam met twee volle zakken thuis. Mijn mama en papa zaten allebei aan de tafel, zoals gewoonlijk, met hun krant en hun kop koffie. Ik zei gewoon dag omdat ik besefte aan hun antwoord 'Mmh', dit zeiden ze tegelijk, dat dit niet hét moment was om het te vertellen. Ik ging naar mijn kamer en maakte direct mijn huiswerk, maar al snel werd ik afgeleid door een bericht dat van Facebook kwam ik las: 'Voor morgen is het oké xxx hou van jou, Jacob.' Ik zei luidop: 'Ik ook van jou.' En vervolgens schreef ik dat ook met nog een 'super!' achter. Mijn huiswerk ging vlot, zelfs mijn slechtste vak wiskunde ging goed! Als mijn mama klaar is met haar krant, gaat ze het avondeten klaarmaken. Mijn papa leest wat trager dus dan gaat hij verder lezen in zijn 'luie zetel', waar alleen hij in mag zitten, met een nieuwe kop koffie. Zo'n half uurtje daarna roept mijn mama: 'Het eten is binnen 5min klaar!' Mijn antwoord is altijd gewoon 'oké' en ga dan even op de computer. Ik check mijn facebook en mijn facebook berichten. Jacob had niets meer teruggestuurd, maar dat nam ik hem ook niet kwalijk.
Ik zag dat er een nieuwe chat was opgericht met Jo, Kev, Erik en mij. Alle drie waren ze online dus ik stuurde: 'Hai.' Na een paar seconden kreeg ik een antwoord van Erik: 'hey. Gefeliciteerd met Jacob!' Ik schreef meteen terug, maar mijn moeder onderbrak me en riep: 'Eten is klaar!' Ik schreef verder: 'Dank je, ik moet gaan eten. Sorry.' en klapte daarna mijn computer dicht. Het eten was macaroni. Ondertussen was mijn vader al een kwartiertje klaar met zijn krant. 'Het eten is echt lekker, mam', zei ik tegen haar. Mijn mama stak nog een hap in haar mond, kauwde erop, slikte het door en antwoordde: 'dank je, lieverd.' Er kwam een lange eindeloze stilte, de stilte dat ik nadacht of dat dit het moment was het te vertellen. Ik had besloten het nog even te verzwijgen tot dat ik weet of dat het serieus is. Het hele avondmaal was het muisstil. Dit was zo een irritante stilte zoals je kan hebben op een eerste date. Dus ik besloot het nu te zeggen ik begon: 'Euhm, ik moet iets zeggen', Ik hoestte en ging verder: 'Vandaag heeft Jacob me gevraagd of dat, euhm, ik met hem samen wou zijn en ik heb ja gezegd.' Van mijn mama's gezicht kon ik niks afleiden maar al snel zei ze: 'Super!
Ik ben echt blij voor jou!' mijn papa had precies niet zo'n goede werkdag gehad want hij was stil. Ik hoop dat het straks beter gaat gaan, dus ik vroeg dan maar wat er was. Hij zei dat hij bijna was ontslagen door iemand anders zijn fout.
Hij voegde er aan toe dat hij blij voor me was en excuseerde zich voor de lange stilte van hem. Aha, dacht ik, zo ken ik hem terug. Toen het avondmaal voorbij was zag ik op het schema, dat het mijn beurt was om af te wassen, mama's beurt af te drogen en papa's beurt om af te ruimen. Zo is dat bij mij thuis elke dag anders. Ik begon snel omdat ik boven op mijn kamer wou kijken of iemand op facebook online is. Maar mijn moeder begon al snel over verliefdheid en van die dingen, dat is soms wel het nadeel als je mama therapeut is, maar ja zo'n goed gesprek doet mij eigenlijk wel goed ik ben nogal een opkropper van mijn gevoelens en je kunt daar makkelijk dingen tegen vertellen. Ik hou echt van mijn ouders, niet normaal veel. Alle werkjes waren klaar, mijn huiswerk was voor het eten al klaar dus nu kon ik naar boven om mijn facebook en instagram te checken. Eerst instagram, ik had een vriendschap verzoek van Jacob. 'Meteen bevestigen', fluisterde ik tegen mezelf. Nadat ik alle nieuwe foto's gezien had ging ik op facebook. Ik zag dat ik een bericht van Jacob had gekregen: 'Ik heb ruzie met mijn ouders...' schreef hij. Ik zag dat hij nog altijd online was en vroeg: 'Waarover X.' Die kus deed ik om hem een beetje gerust te stellen. Meteen kreeg ik een antwoord. 'Over ons X.' had hij naar mij gestuurd. 'Ai.' schreef ik terug met nog een 'Ik ben er altijd voor je. X' Hij ging offline net op het moment dat Jo online kwam. 'Hallo, hoe gaat het?' kwam er bij berichten te staan. Ik schreef: 'Gaat wel... Jacob heeft problemen thuis.' 'Wat is er aan de hand?' kreeg ik snel terug van Jo. 'Ruzie, over Jacob en mij.' schreef ik. 'maar morgen mag hij wel naar mijn huis komen' schreef ik er snel nog achter. Jo vroeg toen: 'vinden jou ouders het oké?' 'mijn ouders vinden het helemaal oké.' antwoordde ik direct. 'Ik moet gaan. Sorry, ik ben blij voor jou.' Stond er helemaal onderaan de chat en ze ging offline. Toen schreef ik nog: 'Dag X.' Maar dat had ze zeker niet meer gelezen. Toen ik op de gezamenlijke groepschat zat, was er een discussie over wie wat gaat aandoen voor het bal dat wij organiseren, volgende week. Er werd gezegd dat de ene een short met een t-shirt erop en de andere een mooi avondkleed ging dragen. De dicussie was al snel gedaan als ze wisten, en zeker waren, wat ze gingen dragen. Mijn outfit is nog niet klaar ik ga nog shoppen met Jo en deze keer ECHT met haar. We hebben nog zitten praten over het bal en of alles wel al in orde was. Maar toen zag ik dat het al kwart na elf was, en ging ik slapen. Ik was eigenlijk helemaal nog niet moe maar, het is morgen dinsdag, school dus en wil fit zijn als ik Jacob zie.