1 week later
Jacob was nergens te zien. Toen de bel ging, begon ik me toch een beetje zorgen te maken... Sinds de begrafenis heeft hij niets meer van hem laten horen!
Ik kon me in de les geschiedenis helemaal niet concentreren. Wat nog erger was, was dat we vaste plaatsen hadden en je kunt wel raden naast wie ik zat. Jacob. Maar vandaag dus niet, want hij was er niet... De volgende 4u les gingen duurden een eeuwigheid. Toen het eindelijk pauze was, liet ik mijn pasje zien, en verliet ik de school. Opzoek naar Jacob. Ik ging naar zijn huis, daar was hij niet. Ik ging naar het park (waar wij twee altijd naartoe gingen), daar was hij niet. Ik ging naar mijn huis, daar was hij ook al niet. Toen begon het door te dringen! Hij was gewoon bij het graf van zijn vader.
Toen ik daar aankwam begon ik te zoeken... Te zoeken naar het graf van zijn vader. "Ik ben er eindelijk" dacht ik in mezelf. Ik zag hem niet direct, en ik dacht dat hij hier ook ook al niet was, maar toen zag ik in de verte een schim die hard op Jacob leek. Ik liep, zo hard als ik kon. Ik riep: "Jacoooob!" De man, waarvan ik dacht dat het Jacob was, draaide zich om. Het was Jacob!
Sorry dat ik zo weinig schrijf, maar ik ben al volop bezig met de examens. Ik ga ook niet zoveel kunnen schrijven tot na de examens... Maar hopelijk in de vakantie wel! Sorry dat het nu ook maar zo'n klein stuk is... Xxx Stella
JE LEEST
De Plotse Verschijning
RandomHallo, ik ben Stella maar in dit boek is Estelle de ik-persoon. Ik ben 16 jaar en ik lees en schrijf graag. Samen met mijn beste vriendin Johanna doe ik moderne dans. Ik heb lange donkerbruine haren en blauw-bruine ogen. Hoe groot ik ben weet ik n...
