2.Bölüm : " Korku Dolu Hisler "☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
"Boş ver hepsi geçecek bir gün, nefret beni seçecek bir gün
Mezarıma ekilecek bi' gül, o gün senin gökyüzün
Bastıracak bir anda hüzün, aynaya bakacak yüzün kalmayacak
Şöyle bi' düşün, o gün benim gökyüzüm"Dest & Chef Bi - Lavinia
Güzel şarkıydı bazı sözleri beni anlatıyordu. Bıkmadan her zaman dinlerdim.
Şarkıya eşlik ederek dolabımdan giyeceklerimi seçmeye başladım.
Bugün arkadaşlarımla alışveriş merkezine gidecektik. Bu akşam aynı fakülteden olduğum çocuğun doğum günü partisi vardı , beni ve arkadaşlarımı davet etmişti. Hiç gidesim yoktu , tanımıyordum bile davet ediğinde öğrendim aynı fakülteden olduğumuzu. Zaten alışveriş merkezine de hediye almak için gidiyoruz.Giyeceklerime karar verip , dolaptan çıkarıp giydim. Üstüme siyah crop altıma da koyu yeşil eşofman tarzı pantolon seçmiştim. Ayakkabı olarak da siyah spor tercih ettim. Giyindikten sonra odamdan çıkıp merdivenlerden aşağı indim.
Annemle babam kapının önünde sessizce konuşuyorlardı. Benim geldiğimi fark ettiklerinde susmuşlardı. Şahsen ne konuştuklarını hiç merak etmiyorum alışmıştım , hep sessiz konuşuyorlardı. Üvey evlat gibiydim bana hiçbir şey söylemiyorlardı.
Anneme bakarak "Gidiyor musunuz?" Diye sordum
Annemin SHİMMER Butik mağazası vardı. Babamın ise ÖZEL TAŞKIRAN Hastanesi'nin sahibiydi.Annemde bana bakarak "Evet gidiyoruz geç kaldık bile." Dedi.
"Hayırlı işler." Dedim ikisine bakarak.
Annem " Sağ ol kızım." Derken. Babam ise kendi ağzında bir şeyler geveleyip kapıyı açıp gitti, annemde arkasından gitti.
Bende hol dan geçerek bahçeye çıktım. En son telefonum şezlongun üstündeydi. Şezlongun yanına geldiğimde gözlerim havuza takıldı.
Aklıma iki gün önce gördüğüm kabus geldi. Havuz kenarında siyah ceketli adam gerçek mi değil mi güvenlik kamerasından baktığımda aslında adam yokmuş. Eskiden psikiyatriden yardım aldığım için, psikiyatrist doktorumu arayıp ona olanları anlattığımda , kabusun etkisinde olduğum için halüsinasyon gördüğümü söyledi.
Kafamı iki yana sallayarak telefonumu şezlongun üstünden aldım. Telefonuma baktığımda gruptan mesaj gelmiş.
Hoş geldin Boş Git
( Aslı )
Turunçgiller : Hey ben çıktım.
( Eda )
Civciv : Bende çıkıyom.'Bende şimdi çıkıyorum.'
( Mert )
Kıvırcık marul : Nereye gidiyorsunuz?
Hem de benden habersiz.'Cehennemin dibine gidiyoruz.'
Turunçgiller : Gelcen mi?
Kıvırcık marul : Yok gelmicem. Çok sıcaktır orası.
Civciv : Beyinsiz.
Telefonumu kapatıp bahçeden içeriye girdim. Askılıktan çantamı alıp telefonumu içine koyup, kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açıp çıktıktan sonra kapıyı kapatıp kilitledim.
Arabamın yanına yürüyerek vardığımda kontakla kilidi açıp bindim.
Arabam kırmızı renkteydi.Alışveriş merkezine geldiğimde , arabamı otoparka park edip arabadan indim. Avm'nin otomatik kapıdan içeri girdiğimde kızlar asansörün yanında bekliyorlardı, yanlarına doğru yürüdüm.
![](https://img.wattpad.com/cover/274816252-288-k463656.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞA FISILDAYAN
Teen FictionBir yol bulması gerekiyordu karanlık yola girmekten başka çaresi yoktu ama girse de girmese de yalnızlığa mahkumdu. - Lavinia Taşkıran Karanlıkta kalmış ne yaparsa yapsın kurtulamayan. Karanlığa hapsolmuş ıssız yolda ne kadar yürüsede koşsada ne bir...