Duvar Yazısı

DY*2

Apaçi: Bana tuvalette yazarak, kendini büyük tehlikeye atıyorsun, cesur kız.

Gözlerim irileşirken sohbetten çıktım. O mesajdan sonra tekrar WhatsApp'a girebileceğimi düşünmüyordum. Beni çevrim içi görmesi yararıma değildi.

Tostum ve çayım bitmişti. Masadan kalktım ve kasaya giderek hesabı ödedim. İçimdeki merak hissi ayaklanmadan dışarı çıktım ve bir taksi durdurdum.

Hayır, tabii ki de gelen bildirim sesiyle elim telefona gitmedi. Hayır, tabii ki de şu an WhatsApp'a girmedim.

Apaçi: Korktun sanırım ;)

Bir yandan taksiciye evimin adresini verirken diğer yandan da cevap yazdım.

Attığı emojiden iğrendiğim gerçeği.

Derin: Adını söylesene.

Apaçi: Konu değiştirme çabaları?

Hey! Nereden anladı?

Derin: Her neyse, görüşürüz.

Apaçi: Görüşeceğimizi nereden çıkardın? O tuvalet duvarında bulduğun ismi hemen şimdi rehberinden sil.

Cevap yazmalı mıydım? Eğer yazarsam ezik konumuna düşer miydim?

Derin: Keşke adını söyleseydin. Apaçi diye kayıtlı kaldın.

Apaçi: Apaçini siksinler.

Derin: Ağzın çok bozuk. Zarafet kursuna git bence ;)

Çevrim dışı. Sinirlerim tavan yapmış, çenem iyice kasılmıştı.

"Kızım, geldik." Parayı uzatıp kendimi taksiden dışarı attım. Kasvetli apartmanın dış görünüşünün aksine içi cıvıl cıvıl bir görünüme sahipti. Krem rengi sade ama hoş bir hava katıyordu lobiye. Asansöre yöneldim hızlıca.

Asansör evimin olduğu kata gelince çantamın içinde anahtar arama derdine girecektim ki, WhatsApp'tan gelen mesaj sesiyle duraksadım. Peki, merakım yine tavandaydı.

Apaçi: Batı.

Derin: Anlamadım?

Apaçi: Adım diyorum, Batı.

Derin: Biliyorum.

Apaçi: O zaman neden ısrarla sordun?

Derin: İsmini biliyor musun diye test ettim.

Tamam, işte şimdi saçmalamıştım.

Apaçi: Bu arada, attığın resimde numaranın üstü karalanmış. Sen mi karaladın?

Derin: Evet.

Apaçi: İyi.

Kaba. İnsan bir teşekkür eder. Ben silmesem el alemin telefon rehberine 'Apaçi' olarak kaydedilecekti. O sadece benim Apaçimdi!

Derin: Teşekkür?

Apaçi: O ne?

Zarafet kursuna gitmesi konusunda ısrarcıydım.

Derin: İnsanlar senin için iyi bir şey yaptığında onlara teşekkür edersin. 'Nezaketen.'

Apaçi: Tamam.

Dalga mı geçiyordu bu çocuk!?

Derin: Nerede yaşıyorsun?

Apaçi: Evimde.

Apartmanın içinde kahkaham yankılandı. Şu an apartmanda evimin kapısının önünde oturmuş, tuvalet duvarına numarasını yazan yakışıklı Apaçi ile konuşuyordum!

Derin: Çok açıklayıcı oldu!

Apaçi: Biliyorum.

Çantamın içinde anahtarı bulup kapıyı açtım. Ayakkabılarımı hızlıca çıkarıp çantamı bir kenara fırlattım. Bu işleri yaparken bir yandan da cevap vermeye devam ediyordum.

Derin: Hobilerin neler?

Apaçi: Tuvalet duvarlarına numaramı yazmak diyeceğimi düşünmedin umarım?

Derin: Açıkçası düşündüm.

Abimin bağırışı ile kendime geldim.

"Kapının önünde napıyorsun?" Uzaylıymışım gibi bakınca bir şeyler gevelemeye çalıştım.

"Ayağım ağrıyordu da, geçmesini bekliyorum."

"Ayakta mı?" Oscar istiyorum. Bu soruya oscar istiyorum.

"Sana ne?"

"Mal." Hakareti üstüme alınmadan eşyalarımı yerden aldım ve odama geçtim.

Apaçi: Kim bilir daha neler düşünüyorsun.

Sakin ol, Derin. Sakin ol.

Derin: *-*

Apaçi: Emojiden nefret ettirdin.

Derin: Hadi ya.

Apaçi: Sana benimle ilgili bir şey söyleyeyim mi?

Derin: Söyle!

Merakla atacağı mesajı bekledim. Yazıyor yazısı gözüme çok uzun zaman dilimleri getirirken mesaj geldi.

Apaçi: Evliyim.

---

Selam! Ben B//! İlk bölüme gelen her okuyucuda Z// ile çok heyecanlandık. Hepinizi çok seviyoruz!

B//