Duvar Yazısı

DY*7

Koşarak aşşağıya indim. Abim bir rahat dursa,kurban keseceğim.

Annemi ve babamı arabada elleri, ayakları bağlı bir şekilde bulunca korku içinde onlara baktım. Ne yaptığını bilmez bir şekilde arabaya yaslanıp tırnağını yiyen abimi gördüm.

Hızla arabaya koştum.Kapıyı açacağım sırada abim beni durdurdu.

''Ya Derin,biliyorum saçmaydı ama ne yapacağımı bilmiyordum. Ben çok özlüyorum onları.''

İlk defa endişe duyan abimi görüyordum.Genelde ; taşak geçen yada sinirli abimi görürdüm.

Ona sarıldığımda boyum anca omuzlarına geliyordu. Beni sıkıca sardı.

''Bak,şimdi annemle babamı çözelim yoksa bize çok kızacaklar.Tamam mı?''diye sordum yanağını öperek. Kafasını salladı. Sevinçle kapıyı açtım ve annemle babamın ağzındaki bantı çıkardım.

''O eşek sıpasını ayağımın altına alacağım! Kızım sen bir çöz beni,bak neler yapıyorum...''

Annemin elindeki ipi çözmeye başlarken konuşmaya çalışıyordum.

''Lütfen abime kızma baba.Siz gitmeyin diye böyle yaptı,'' Ter içinde kalarak babamınkileri çözmeye başladım. ''O böyle olsun istemezdi. Biliyor musun,abimi ilk defa bu kadar telaş içinde gördüm.''

''Güzel kızım adam akıllı söylese ya! Belki o zaman bir şeyler düşünürdük. Ama bu ne böyle? Adam kaçırır gibi... İşimiz bu bizim.''dedi annem.

''Lütfen kızmayın.''dediğimde arabadan indim. Annemle babam da inmişti. Abimin bakışları yerdeydi ve sıkı bir fırça yiyeceğinden emindi.

''Özür dilerim,sadece...''

''Tamam sorun değil.''diye sözünü kesti annem. Aylarca göremeyeceğinden dolayı küs gitmek istemiyordu. Bende küs gitmelerini istemezdim zaten.

''Ama uçağa yetişmemiz gerekiyor. Şimdilik, görüşürüz çocuklar.''deyip bize sarıldı. Gülümseyerek bende sarıldım. Babamla da sarıldıktan sonra arabaya bindiler ve biz gözden kaybolmalarını bekledik. Hah, işte zaman gelmişti. Uzunca onları göremeyeceğimiz o zaman.

''Hadi gidelim pikaçu.''dedim kolumu abimin beline atarken. Eve doğru yürümeye başladık.

''Ben bu gün stüdyoya gideceğim.Şu yeni hareketleri çalışmam gerekiyor ve oldukça zorlar. Yarışmaya kadar iki günde bir gideceğim.''dedim abime dönerek. On dört yaşından beri tutkum olan dans, beni hayata bağlayan tek şeydi. On dört yarışmadan sekizinde birinci, üçünde ikinci, geri kalan üçünde ise üçüncü olmuştum. Hiç bir zaman ilk üçü geçmemiştim. Gittiğim stüdyonun sahipleri süper insanlardı, ve oraya kursa giden mükemmel öğrenciler her çalışmamda beni izlerlerdi. Dansla kendimi buluyordum.

''Tamam, bende arkadaşlarla dışarı çıkacaktım zaten.''dediğimizde evin önüne gelmiştik. Üzerimi değiştirip hemen gidecektim. Eve girdiğimizde, hızla odama koştum. Taytlarımdan birini giyip üzerinde cool story babe yazan tişörtümü giydim. Ayakkabı olarak Vanslar'ımı giyecektim.

Whatsapp'a girdim ve Batı'yı buldum.

Derin:Sen beni çok küçük görüyorsun.

Apaçi-Apaçi diye düzelttim-: Yine neyden dolayı saçmalıyorsun?

Derin:Çoook güzel dans ediyorum.

Apaçi: Eşimle ilgilenmem gerekiyor,sonra konuşuruz.

Ne?

Eşim?

İlgilenmek?

Benim yerime o?

Tabi ki o geri zekalı karısı!

Sinirle telefonumu taytın cebine attım. Sinirle evden çıktığımda, stüdyoya doğru yürümeye başladım. On on beş dakikalık bu yolda tüm sinirimi atmayı düşünüyordum.

Batı'ya karşı ilginç bir şey hissediyordum. Neden evli olduğunu bilmiyordum ama bu yaştaki bi insanın evlenmesini doğru bulmuyordum.

Derin: Neden evlendin?

Apaçi:Çünkü öyle gerekti.

Derin:Nasıl yani?

Apaçi: Seni neden ilgilendiriyor bilmiyorum ama uzun bir evlilik hayatı olacak değil.Bunu bil.

Derin: Ne kadar daha evli kalmayı düşünüyosun?

Apaçi: Yoksa Eda'dan boşandığımda sen mi benimle evleneceksin?

Derin:Yok artık.

Konuşmayı sonlandırdığımda stüdyonun önündeydim. İçeri girdiğimde diğer çocuklar henüz çalışmayı bitirmemişti. Ben solo çalışıyordum ve beş dakika sonra benim provam başlayacaktı. Yere çömelip izlemeye başladım.

Sonunda sıra bana geldiğinde bu sefer onlar çömeldi ve ortaya çıktım. Ezberlediğim hareketlerin üzerinden şarkıyla geçmeye başladım. İşte bunu seviyordum. Dans yaparken bulunduğum nokta. Dünya sanki sadece benim için dönüyor, saatler benim için ilerliyordu.

Dansı sonlandırdığında herkes ayakkabılarını bana atıp alkışlamaya başladı.Ayakkabı atmak düşünülenin tarzında aslında dansını sevdim! demekti.Öğretmenimin videoya aldığını görünce bana atmasını istedim. Birkaç dakika sonra video bana ulaştığında,bende Batıya açtım. Dakikalar birbirini kovalarken internet paketimden mb'lerin harcandığını iliklerimde hissettim. Sonunda video gönderilmişti.

yazıyor...

*

Merhaba! Ben geldim,çok geciktim. Bu bölüm Derin'in tutkusu olan dans üzerineydi birazda. Haftaya her gün sınavım var ondan sonra okulun resmiyeti bizim için bittiğinden, B'le bölümleri çok sık yazacağız.

Neyse,bölüm biraz kısaydı ama bir soru sormak istiyorum. Sizce Batı Derin'in dansını izleyince ne düşünecek?

Multimedia ; Derin'in dansı. Ve kızda Derin. Bu videoda biraz küçük ama olsun.

-z//