Unutulmaz aşk (EyFet/ +18)

1. BÖLÜM

Mevsimlerden yaz ayların sonu sonbaharın ilk aylarıydı. Ceren arkadaşıyla birlikte yola çıkmışdır. Kadın nereye gideceklerini bilmiyordur. Ceren ne kadar söylese de nereye gidiyoruz diye. Merve: ‟az kaldı birazdan oradayız." Ceren heyecanla: ‟beni nereye kaçırıyorsun?" Merve gülümseyerek: ‟sürpriz Cerencim, sürpriz. Az daha dayan". Nihayet iki arkadaş, gizemli yere ulaşmışlardır. Kadın şaşkınlıkla: ‟ama burası bir çiftlik". Ceren etrafı gezer, hayvanları bir bir okşar. En sonda kediyi okşar ve sevimli şekilde: ‟ayy Mervecim, sence de çok sevimli değil mi?!" Merve gülümseyip gider. Cerenin aniden karşısına çiftçi formasında bir adam çıkar. Kadın elindeki yavru kediyi bırakır ve hayretle: "Fethi? Bu ne hal?" der. Fethi Cerenin elini tutar ve gülümseyerek: "Benimle evlenir misin?" Ceren duyduklarından dolayı utanır ve cevap veremez.

Aradan 1 hafta geçer... Genç kız sabah telaşıyla hazırlanır, kulağına küpesini takar. Karşısında heyecandan annesini görmüyordur. Eylem heyecanla ablasını çağırır: "Abla, hadi ama geç kalıcaz. Çabuk ol biraz". Semiha hanım bu cıvıl-cıvıl kızını tembihleyerek: "Eylem, Ablanı sakın çok masraf ettirme! Tamam mı güzel kızım?!" Genç kız ışıl ışıl gülücükler saçarak: "Tamam annemcim, merak etme sen".

Eylem ile Ceren tamirhaneye gelir. Eylem neşeli şekilde: "Kolay gelsin, babacım". Hikmet bey ellerini temizleyerek, ciddi bakışıyla: "nereye kızlar?" Eylem: "Alışveriş merkezine. Hani ablam, bana söz vermişti ya, ilk maaşıyla bana hediye alacaktı". Hikmet bey sohbeti hatırlar, kafasıyla onaylar. "Gerçi aylar geçti, ama olsun". Hikmet bey tembihleyerek: "dikkatli olun!" Ceren soğukkanlı halde: "tamam baba, merak etme" Ahmet'in eline börek vererek, sözüne devam eder:" Bu annem gönderdi". Ahmet bu durumdan isyan ederek: "Yaa bana neden hediye yok? Hikmet göz devirir, sabır geçer. Ceren gülümseyerek: "seninkini de önümüzdeki ay kısmetse". Ahmet ablasından söz aldıktan sonra, Eylem babasına ve kardeşine öpücükler gönderdikten sonra giderler

Genç adam kadınla telefonla konuşur: "hayır, hayır. Şu anda çıkıyorum. Bizim Volkanı da alıp yol üstünde bir yere bırakıcam. Yarım saate gelirim, gelince haber veririm sana". Ceren soğukkanlılıkla: "tamam Fethi, görüşürüz" der, telefon görüşleri kapanır.

Genç kız aynadan gülümseyerek, yeni elbisesinin her tarafına bakar. Hoşuna gitmiştir elbise, ablasının da fikrini öğrenmek ister. Eylem memnun şekil: "nasıl olmuş ablacım?" Ceren sıkıntılı sesle: "yakası biraz açık". Eylem yüzünü buruşturarak: "hiç de bile. Hiç olmazsa sen yapma ablacım". Ceren uyarı şekilde: "Babamız bu elbiseni üzerinde görürse, hiç hoş olmaz biliyorsun değil mi?!" Eylem masum halde ablasına yalvararak: "Abla, yoksa almayacak mısın? Bu elbisede bir şey yok ki?! Evden çıkarken üzerime  bir şey alırım, olur biter. Hem de hangi zamandayız, lütfen abla nolur?!" Kadın gülümseyerek: "tamam üstüne de bir şey alalım". Genç kız gülücükler saçarak: "Tamamdır ablam, sen bitanesin". İki kardeş gidip bir şeyler arar

Kulaksız ailesi sabah kahvaltısını yapar. Fethi gülümseyerek: "afiyet olsun, izninizle benim gitmem lazım". Kerem bey meraklı şekilde: "nereye oğlum? Daha kahvaltını yapmadın". Fethi gülümseyerek: Cerenle görüşeceğim. Kerem beyin keyfi yerine gelerek: "aaa selam söyle". Genç adam annesinin yanağından öperek: "görüşürüz valide sultanım". der gider.

İki kız kardeş shopping yaptıklarından sonra, genç kız ablası için bir gün mükemmel gelinlik modelini çizeceğini söyler: "ben de sana öyle güzel gelinlik modeli çizicem ki, herkes onu konuşacak, gözleri kalacak. Göreceksin". Ceren şaşkınlıkla: "gelinlik mi?" Eylem göz devirerek: "herhalde iş kiyafetinde evlenmeyeceksin abla?!" Ceren sıkıntılı şekilde: "annem söyledi öyle mi?" Eylem hesap sorarmış gibi: "Aslında sana kırılmalıydım da neyse. Biriyle çıktığını, evlilik teklifi aldığını ben sadece annemden öğreniyorum. Pes abla! Ben sana her şeyimi söylüyorum". Ceren: "Ben senin gibi değilim".