~🧚🏽♀️~
Bunca yıllık bok gibi hayatımın, gerizekalı ve dikatsiz bir hemşirenin
Yüzünden mahvolduğunu öğrendim.
Sevinmeli miyim?
Bunca yıl bana bunları yaşatan aileden ayrıldığım için mutlu mu olmama lazım?
Sanırım evet...
Ama korkuyorum.
Ya onlar da aynıysa?
Belki de daha fazlasını yaşayacağım. Bilemeyiz.
Ailemin(!) O kıza bakışını görünce tekrardan yıkıldım. Yıllarca bana öyle bakmayan ailem yeni gördükleri kızlarına, O bakışlar fazla güzeldi...
Özlemle ve sevgiyle bakıyolardı.
Fakat
O adam.
Babam dediğim adam.
Ve onun kopyası olan biricik oğlu yani sözde abim.
Onlar bile sevgiyle bakıyordu.
Sanki bunca yıl öz bildiği kızına yapılan tacizi bilmiyormuş gibi...
O iğrenç kişiliklerini bir tarafa bırakıp O duygu dolu gözlerle O kıza bakıyorlardı.
Kızı kısa ama dikatli bir şekilde süzdüm.
Altında dizlerinin üstünde siyah bir etek ve beyaz göbeği açık bir tişört.
Yüzünde fazla olmayan bir makyaj vardı. Kızın yüz tipi güzeldi sadece biraz makyajı bozuyordu.
O kızın yanında oturan çifte baktım.
Biyolojik annem.
Bana o kadar çok benziyor ki.
Benim gibi siyah saçlı ve yeşil gözlü.
Biyolojik babamsa sarışın ve ela gözlü.
Yakışıklı bir adamdı. Biyolojik Annem de fazla güzel.
O kız bu olaydan etkilenmemişe benziyordu. Daha çok mutlu gibiydi.
Bunları düşünürken biyolojik annemle göz göze geldim. Gözlerimin içine uzunca baktı. Gözleri dolunca yanındaki eşinin omzuna kafasını yasladı.
" Ben kendi öz kızımı istiyorum! Herkes kendi kızı alsın! " dedi babam(!)
Bu sözleri üzerine biyolojik babam konuştu.
" Bence de. Herkesin kendi kızını alması daha doğru. "
Sonuç olarak herkes kendi kızını alıyordu.
" biz vedalaşalım " diyerek ayağa kaltı abim...
Yanıma gelip kolumu tuttu ve dışarı çıktık.
Koridorda çok kişi yoktu. Sadece karşı bankta bir çocuk oturuyordu.
Abim Kolumu bırakıp sırıtarak Konuştu.
" şansa bak? Öz kardeşim değilmişsin. Biliyor musun? Anlamıştım. Benim senin gibi bir kardeşim olamaz! Ama benden kurtuldun sanma. Ne de olsa abinim. Hem sana yaptıklarımı unutmana izin vermem " dedi.
Kendimi bildim bileli onlara karşı hep sustum. Korktum. Şimdiki olduğu gibi sadece sustum. Korkumu, öfkemi içime sakladım.
Bana pis pis gülüp yanımdan ayrıldı. Babam Yüzüme bile bakmadan diğer kızın yanında duruyordu. Daha sonra annem yanıma geldi.
" sana dediğim gibi sakın listenin dışına çıkma. Benim kızın olmaman benim dediklerime uyumayacağın anlamına gelmez. 17 yıl baktım ben sana. Ziyaretine gelicem. " dedi ve bana tiksinerek bakıp eşinin yanına gitti.
____________________
Şu anda onların evinde salonda oturuyorduk.
Evleri. Pardon evimiz. Büyük ve görkemliydi.
Maddi durumları baya iyiydi.
Biyolojik annemin adı Ayda.
Biyolojik babamın adı Halit.
Arabada benle konuşmak isteseler de çok konuşmadan ufak tefek cevaplar vererek geçiştirdim.
O bankta oturan sarışın çocuk da kardeşim oluyormuş. Adı Yamaçtı sanırım.
Şu anda salonda oturuyorduk ve kimse konuşmuyordu. Daha sonra Ayda hanım boğazını temizleyip konuştu.
" bak kızım biliyorum yaşadıkların zor. 17 yıl o ailede kaldın. Annen, baban bildiğin kişiler gerçek annen ve baban olmadığını öğrendin.
İyi kötü zamanlarınız da oldu.
Biz de zor zamanlar geçirdik. O kız bize çok şey yaşattı. Abilerin ile arası kötüydü. Bizle de anlaşamazdı.
Ama sen öz kızımsın. Farklısın. Bize bir şans ver olur mu? " dedi.
Bu konuşmada sadece 'abilerin' kısmına takıldım. Hayır abin de değil. Abi'lerin'.
Bunca zaman abimden korktum. Bana yaptıklarından. Dediklerinden. Bakışlarından. Dokunuşlarından...
Şimdi ise abilerim vardı!
Korkuyorum. Her şeyden. Kolay ağlamazdım. Yani ağlardım ama herkesin önünde ağlamayı sevmem.
" a-Abilerin mi? " diye sordum.
Ayda hanım gülümsedi ve konuştu.
" evet güzel kızım. 5 tane abin var. Şu an evde değiller. Gelirler bir iki saate."
5 mi?
Ben abi istemiyorum.
Aslında baba ve anne de. Sadece yalnız olmak istiyorum.
Bu yaşadıklarımdan sonra birine anne , baba ve ya abi demek benim için zor.
Ama kardeşim olma fikri güzel.
Hep kardeşim olsun isterdim. Ama içten içe olursa 'ya onlara benzerse?'
Diye düşünüyordum.
Kafamı anladım dercesine sallayıp yamaça çevirdim. O da bana bakıyordu. Bana gülümseyince ben de ona gülümsedim.
Ablası gidince bana kötü davranır sanıyordum. Ama baya sıcak kanlı bir gülümsemeyidi bu.
~🧚♀️~
Vallahi saldım bölümü...
Bok gibi oldu. KSBDJSBDJSNDBWJDB
Pek içime sinmedi ama neyse...
Ama benim sakkalarım yok....
Çok tatlı değil miyim._.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AHU
ChickLitYaşadığı travmalar sonrası hayata tutunmaya çalışan bir kız, bir gün hiç beklemediği bir anda aldığı haber ile tekrar umutlarının yeşerdiği bir kız. Ya daha mutlu olacaktı, ya da daha beter... 'Gerçek aile' klasiği <3 ( DÜZENLENECEK )
