AHU

4.0

Selamm!

Nasılsınız?

.İyi okumalar.

🧚🏻‍♀️

Burnumu çekip yanımda oturan ulaş abimin omzuna kafamı dayadım.

Otelin girişindeki koltuklarda oturuyorduk. Çünkü neden olmasın?

Yapacak başka bir şey bulamıyorduk. Ali'nin aklına birşeyler geliyormuş ama onunkileri erteledik.

Akşam olmuştu zaten.

Sıkıcı bir günü ardımızda bıraktık.
O ATV'ler ile olan maceramızdan sonra Ali'nin aklına gelen fikirleri elemeye başladık.

Yarın eve dönüyorduk ve Yamaç'ın doğum günü ićin planlar yapmamız lazımdı.

Abimlerdense benim işim daha zordu.

Köpeği alacaktım ve ek olarak eşyalarını da almam lazım.

Ve Batını görmem lazım...

Onu merak ediyorum.

Olanlardan sonra beni hić aramadı. Onu aradım. Fakat açmadı.

Endişeleniyorum...

Her gün en fazla yedi kez arıyorum fakat açmıyor.

Mesaj yazıyorum iletilmiyor...

Onun için cidden endişeleniyorum.

" abicim. Sana sesleniyoruz duyuyor musun? Daldın gittin yine  "  dedi Ulaş abim.

" ha? Ha şey...dalmışım. önemli bir şey deģil " dedim geçiştirerek.

" peki. Öyle olsun. Erken yatsak iyi olur. Yarın akşam yola çıkacak da olsak uykumuzu alalım" dedi Han abim.

" han abi ilk defa haklı. Ne kadar erken yatarsak o kadar iyi.  " dedi Aras abim.

Arasın Han abiye abi demesi garip.

" o zaman kalkın. Herkes yatağa! " diyerek ayağa kalktı Erdem abim.

Biz de onunla birlikte kalkıp odalarımızda ilerledik.

Herkes kendi katında ayrıldı ve ben de Aras abime iyi geceler dileyip odama girdim.
____________________

Üzerimi düzeltikten sonra fermuarını çekip kenara koydum bavulu.

Tam o sırada da kapı çalıyordu.

Kapıya ilerleyip konuştum.

" kim o? " dedim sorgulayıcı bir sesle.

Gece gece kim geldi?

" benim güzelim "

Kapının arkasından Yaman abimin sesi gelince kapıyı açtım.

" bu gece misafir kabul edermisiniz acaba? "
___________________

" ayy! Ben daraldım! Atlicam valla uçaktan! " dedi Han abim.