AHU

3.6

Selam!

Nasılsınız?

İyi okumalar:)

🧚🏻‍♀️

Sakin ol!
Sakin ol!
Sakin ol!

Sabahtan beri sadece bu kelimeyi kullanıp duruyorum!

Dün resmen Batın beni öptü!

Sevdiğim adam beni öptü!

Bir daha istiyorum!

Pardon...
Şey yani...
En iyisi boşverin.

Nedensizce bu gün kendimi duygusal bir boşlukta ve ayrıca huzursuz hissediyorum.

Yataktan kalkıp lavaboya gittim.

Hass...binAllah!

Güzel çevirdim.

Regl oldum!

Neden herşey beni buluyor ki?

Yanağımdan akan yaşı silip odaya geri döndüm.

Neden ağlıyorum bilmiyorum!

Batın...

Babası gelmişti değil mi?

Ne kadar üzülmüştü o gün...
Çok ağlamıştı.

Bu gün her ne kadar yanında kalmak istesem de yalnız kalmak istediğini söyledi.

Belki gerçekten biraz yalnız kalsa kafasını toparlayabilir...

Belki de yanlız bırakmak ile yanlış yapıyorum..

Bilmiyorum...

Tekrardan yanağımdaki yaşı silerken odama birisi daldı.

Birisi değil. Birileri.

Han ve çağrı abim...

Lan bunlar da bir türlü eve gidemediler ha!

Seviyorum falan ama ne biliyim ev mülteci kampına döndü.

" Ahu! Benim güzelim , ağladın mı sen? Ne oldu birtanem söyle bana hadi? " dedi çağrı abim ilgiyle.

" yok bir şey çıkın odadan! " dedim sinirle.

Çağrı abim kaşlarını çatıp birşeyler anlamak istercesine bakarken , han ise ona ilk defa sesimi yükseletiğim için elini kalbine koymuş bana bakıyordu.

" ne oldu lan birden! " dedi Han.

" ne mi oldu! Hayvan gibi dalıyorsunuz odaya! Ya üstümü falan giyiyor olsaydım? " dedim sinirle.

Han bana gözlerini belirtirken çağrı abim konuşmaya başladı ve eli ile Hanın belini tuttu.

Yani bir aşk mı doğuyor....

" Haaa anladım ben....şu şey var ya hani kızların bir durumu. Alıştık biz. Biraz değişik oluyor o dönemlerde.
En fazla iki gün sürüyor zaten. Dayanırsınız " dedi Çağrı abim.

La havle!

Ben mi garip oluyorum!

Kendisine baksın sarı sidik!

" yeter! Siz neden geldiniz odama? " dedim.

Han abim çapkınca gülümseyip yanıma geldi ve elini omzuma koyup ilerlemeye başladı.