TARUMAR

11.Bölüm

Herkese merhaba ben geldim. Aslında sınır geçildiğinde gelecektim ama beni bekleyen  güzel okurlarımı daha fazla bekletmek istemedim. Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Herkese keyifli okumalar 💜

Bölüm ithafı @damla1111111😉

Hayatımda olan olayların hızına yetişemiyordum, bir gün önce iş başvurusuna giden, vatani görevini yapan abisi harici başka kimsenin olmadığı bir şehirde  kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışan biriydim. Şimdi ise arkama bakmadan kaçtığım adamın karısı olmuştum dakikalar önce, her defasında daha en fazla başıma ne gelebilir dedikçe en kötüsüyle karşılaşmaya devam ediyordum.

Kapının önünde hala oturup sessizce göz yaşlarımı döküyordum, elimden başka bir şey gelmiyordu. Kendime aşırı kızgındım bu olanlar tamamıyla benim suçum olmasa da büyük çoğunluğu bana aitti. Gelmemeliydim peşinden buralara daha hastane odasında gördüğüm an kısa bir teşekkür edip yoluma bakmalıydım. Kendimi şuan bok gibi hissediyordum güçsüz boyun eğen biri olarak yaşıyordum sanki
Aslında o beni bam telimden vurmasaydı asla onunla bile isteye evlenmeyeceğimi biliyordu. Abim, onun güzel yüzü gözümde canlanınca daha fazla ağlamaya başladım. Zor bela bulduğum askeri alandan abimin güven kokan kollarına kavuşmuştum. Bir keşkem daha vardı hayatta ilk geldiğimde Ankara ‘ya abime Yaman ‘dan kaçtığımı söylememiştim, akademik kariyer açısından buraya geldim demek zorunda kalmıştım.
Biliyordum ki eğer Yaman olayını öğrenseydi her ne olursa olsun gider hesap sorardı. Ankara’ya gelme bahaneme zerre inanmasa da ellerimden tutmuş güç bela izin aldığı askeri alandan bana başımı sokacak yer, aş, yepyeni bir eğitim sunmuştu. Abime olan minnetimi kelimelere sığdıramazdım...

Ah! Annem, babam ve abim bu olanları duyduklarında ne olacaktı hiç kestiremiyordum bile. Hani bilirsiniz her insanın ömrü boyunca yaşadığı bir dolum noktası vardır ya işte şimdi bende 23 yıllık yaşantımın o noktasındaydım. Düşüncelerim zehirli bir sarmaşık gibi bedenimi sarmaya devam ederken kapı tıktıklandı.” Dilruba abim yemeğe gelsin diyor “ dedi Serap . Hay senin abine! Zorda olsa ayağa kalkıp banyoya adımladım ellerimi yüzümü yıkayıp derin derin nefesler çektim içime. Sanki kapalı alan fobisi olan bir insanın saatlerce küçücük asansörde mahsur kalma anını  yaşıyordum. Üzerimdeki beyaz elbise yeri boylarken aptal kafamla kendime yurt odasında hazırladığım çantanın içinden pantolon tişört aldım. İçimden kendime küfrede küfrede giyindim.

Hazır olduğumda kapıya adımladım, sesler mutfaktan geliyordu. Temkinli adımlarla ilerliyordum bende, oraya ulaşınca her ne konuşuyorlarsa beni görünce sustular. Yaman hemen dibindeki sandalyeyi çekerek oturmamı işaret etti. Normalde benim yemek yemeyip  onlara da yedikleri yemeği zehir etmem gerekirdi  fakat o kadar açtım ki baş dönmelerim başlamıştı. Kendimi düşündüğümden biraz uslu kız olmaya karar vermiştim karnım doyduğunda yine devam edecektim onlara kan kusturmaya . Yaman Serap’a doğru “Kardeşim yengene de servis aç “ dedi. Serapta bunu beklermiş gibi hemen önüme bir tabak getirip servis açtı. Buradaki insanları ilk defa görüyordum ama çok yakın oldukları belliydi. Guruldayan karnımı doyurmak için yemeğe başlarken kimseyi umursamadım.

Sofrada sessizlik hakimken Faruk ‘la göz göze geldim ona en öldürücü bakışlarımı atarken o gözlerini kaçırıp hemen önüne döndü. Kafamı yan tarafıma çevirdiğimde herkesin aksine yemek yemeyip beni izleyen Yaman’la karşı karşıya geldim. İçimden o an en çok yapmak istediğim şey geldi ve ben deli cesaretiyle Yaman ‘ a dil çıkardım. Yaptığım hareketle kaşları havalanmıştı sanırım o da böyle bir şeyi beklemiyordu. Adem elması aşağı yukarı hareketlenirken ağırca yutkunup sofrada gözünü gezdirdi. Galiba psikopat beyimiz yaptığım hareketin başkaları tarafından görünüp görünmediğini sorguluyordu. Tam o anda isminin Mustafa olduğunu öğrendiğim Yaman ‘ın arkadaşının  telefonu çaldı. Müsaade isteyip sofradan ayrılırken Faruk Yaman ‘a bakarak anlamlı bir şekilde sırıttı. Yaman ‘da onu karşılıksız bırakmayıp göz kırpmıştı. Ben anlam vermezken aralarındaki sözsüz iletişime, Mustafa mutlu bir şekilde içeri girdi.