4 gündür Alara'nın ne sesini ne'de kendisini görmüştüm, özlemiş miydim? Yani çokta değil, görsem koşup'ta boynuna atlamam, ben kendi kendime konuşurkne bir bildirim sesi geldi, telefonuma baktım Alara'dan mesajdı.
Alara'm: Aşşağı insene.
Sadece bunu yazmıştı, ayağa kalktım ve ayakkabılarımı giyip hızlıca evden çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım, giriş katına geldiğimde akpıyı açtım ve arabasına yaslanmış sigara içen Alara'yı gördüm beni görünce sigarasını yere atıp ayağıyla ezdi, yanına gittim ve kollarımı boynuna doladım, ama o bana sarılmadı, hiç bir şey yapmıyordu ne sarılıyordu ne'de beni kendisinden ayırıyordu, yüzümü boynuna gömdüm ve sessizce fısıldadım kokusunu içime çekerken.
"Seni çok özledim.."dedim, Alara'nın yutkunmasını duyabilmiştim, biraz sonra beni kendisinden ayırdı, gözlerinin içine baktım umutla, Alara konuştuğunda 4 gün boyunca duymadığım sesini duymuştum sonunda..
"Umm, sen.. bilekliğini bizim evde unutmuşsunda, vereyim dedim" dedi elini bana doğrulturken, elinde ki bilekliğime baktım.. bunun için mi gelmişti? Elinde'ki bilekliğimi aldım, bana bakmıyordu etrafta dolanıyordu bakışları, 4 gündür beni özlememiş miydi? Gözlerim dolarken yaşlarım akmasın diye havaya baktım bakışlarımı yüzüne indirdiğimde bana baktığını gördüm, ona baktığımı fark edince bakışlarını yeniden etrafta gezdirdi, gülümsemeye çalışırken "sağol" dedim kısık çıkan sesimle.
Yaslandığı arabasından doğrulup arkasını döndü ve kapısını açtı biraz durdu bir şeyler düşündü sonra kafasını iki yana sallayarak hızlıca bindi arabasına, ve hızlıca sürmeye başladı arabasını, saniyeler içinde gözden kaybolurken, arkamı döndüm buruk bir tebessümle, eskiden onun ilgisinin bu kadar üzerimde olması beni rahatsız ediyordu, kendimi nedensizce kısıtlanmış hissediyordum... ama şimdi fark ettim ki onun ki kısıtlama değil sevgiymiş, 4 gündür beni sevmesine o kadar ihtiyacım vardı ki, yeniden bana gülümsesin,yeniden benimle konuşsun o kadar çok istiyorum ki, sanırım beni delicesine seven birini elimle itmiştim, herkese kaba bana gelince nazik olan birisini kaybetmiştim, beni her türlü tehlikeye karşı koruyan birisini kaybetmiştim...
Ama vazgeçecek miydim? Hayır, kendimi affettirecektim, onu tekrar kazanmalıydım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
