Sesler -MinSung-

Bölüm 53

Kelime sayımız: 541 

Jisung Minho'nun ailesiyle birlikte masayı hazırlarken kahkahalar atıyordu. 

Aileyle tanışması uzun sürmemişti, aslında hepsinin de erkek arkadaşı kadar neşeli ve enerji dolu olduğunu öğrendi. 

Saatler öncesinde hep birlikte otururken herkesin kim olabileceği konusundaki tahminleri de doğru çıkmıştı, annesini, babasını, büyükannesini, teyzesini ve kuzeni Moonbin'i hep doğru tahmin etmişti. 

Moonbin Jisung'un koluna hafifçe vurarak ona dil çıkardı. Bu da kalan aile üyelerinin bir kez daha kahkahalara boğulmasını sağladı. 

Minho evinde yankılanan gülme seslerine uyanıp kendini odasına bulmuştu. Sesin bu kadar yüksek olması hoşuna gitmemişti, bu yüzden kendi kendine sızlandı. 

Üstündeki örtüyü tekmeleyerek yere attı ve ayaklarını sürüyerek odasından çıktı. Kapısından dışarı adım atar atmaz annesinin yemek kokuları burnuna gelmişti. 

Buna modu biraz yükselmişti ama vücudu hala oldukça bitkin gibiydi. Gözlerini ovarak mutfağa yaklaştığında Jisung onu fark etti ve tatlılığına içten içe eridi. 

Hemen büyüğüne doğru giderek eliyle çenesini kaldırdı ve onu yumuşakça öptü ''Selam bebeğim. Nasıl hissediyorsun bakalım?''  

''Yorgun'' diye mırıldandı Minho. 

''Seni uyandırdık mı?'' diye sordu Jisung sevgilisinin belinden tutarak. 

Minho dudaklarını büzerken başını olumlu anlamda salladı. 

Jisung buna kıkırdadı çünkü erkek arkadaşı büzülmüş dudaklar ve yorgun ifadesiyle fazla tatlı görünüyordu. 

Minho ailesinin hala orada olmasını umursamadan Jisung'un dudaklarını bir kez daha öptü. 

''Minho tatlım, daha iyi hissediyor musun?'' diye sordu annesi. 

''Biraz evet'' diye cevapladı Minho Jisung'a sarılarak. 

Annesi başını salladı ve yemek hazırlamaya geri döndü. 

''Ben Moonbin'e masa hazırlığında yardım ederken gidip oturmak ister misin bebeğim?'' diye sordu Jisung. 

Minho başını iki yana salladı ''Hayır, sana sarılmak istiyorum'' dedi başını gencin omzuna gömerek. 

Jisung buna kıkırdadı ''Peki madem. Ama masayı hazırlamam lazım, o yüzden beni takip etmek zorundasın'' dedi arkasını dönerek. 

Minho erkek arkadaşının vücuduna yapıştı. Jisung mutfakta ileri geri yürürken Minho'yu da kendiyle birlikte sürüklüyordu. 

Minho'nun akrabaları eğlenerek onları izledi, çaktırmadan birkaç fotoğraf bile çektiler. 

Hazırlıklar tamamlanınca hepsi birlikte masaya yerleşip yemeye başladı.  

Jisung ve Minho yerken bir elleri masanın altında kenetliydi. Minho hem sağlak hem de solak olduğu için şanslılardı, böylece yemek yerken el ele olabiliyorlardı. 

Minho Jisung'un yemekleri yiyişini izlerken gülümsemeden edemedi, çocuk halinden memnun gibiydi. 

Eğilerek gencin yanağından öptü ''Seninle gerçekten gurur duyuyorum Jisungie'' diye fısıldadı. 

Jisung kızararak ona gülümsedi. Kilo vermek için bir zamanlar kendini aç bıraktığını neredeyse tamamen unutmuştu. 

''Eee birbirinizi ne zamandır tanıyorsunuz bakalım?'' diye sordu nana. 

''Şey.. Sanırım 4-5 ay kadar oldu'' dedi Minho omuz silkerek. 

''Ve bu sürenin son 2 ayında da çıkmaya başladınız?'' diye devam etti annesi. 

Çift aynı anda başlarını olumlu anlamda salladı. 

''Peki nasıl tanıştınız?'' diye sordu Minho'nun teyzesi meraklı gözlerle. 

''Ortak bir arkadaşımız sayesinde'' diye cevap verdi Jisung kibarca. 

''Hangi arkadaş?'' diye sordu Minho'nun babası. 

''Felix'' dedi Minho zorlama bir gülümsemeyle. 

Jisung onu sakinleştirmek için elini hafifçe sıktı. Minho iyi görünse bile hala düşük zamanındaydı ve rahatlatılmaya ihtiyacı vardı. 

''O senin eski sevgilin değil miydi Minho?'' diye sordu Moonbin merak içinde. 

''Evet öyle, ama artık sadece iyi iki arkadaşız. Aslında kendisi Jisung'un en yakın arkadaşlarından biriyle birlikte şu an'' dedi Minho hala zorlama gülümsemesiyle. 

Jisung gülümseyerek başını olumlu anlamda salladı. Herkes yemeklerine dönerken masaya bir sessizlik çökmüştü. 

Jisung Minho'nun elini baş parmağıyla hafifçe okşuyordu. 

Minho sevgilisine tatlı bir şekilde gülümsedi, ama Jisung hissettiği rahatsızlığı fark etmişti.  

Minho için üzülüyordu. Büyüğün her ay birçok boktan geçmesi gerekiyordu.  

Minho gibi yumuşak ve neşeli bir gencin sürekli olarak böyle şeyler yaşıyor olması hiç de adil değildi.