"Küçüklüğümden beri normal insanlar gibi olamadım," dedi kız. Güneş kendini yeni yeni belli etmeye başlamıştı.
"Bu kimi normal olarak tanımladığına bağlı," dedi Hancı.
"Diğer insanların önemsedikleri şeylere onlar kadar önem veremiyordum," dedi kız. "Onlar duygulara fazla önem veriyor gibilerdi, bense...Sadece kendimi düşünürdüm."
"Bencil bir çocukluk geçirmen anormal biri olduğu anlamına gelmez küçük hanım," dedi Hancı.
"Sadece bencillik değil," dedi kız. "Sevmeyi bilmeyen biriydim ben, insanlara çıkarlarım dışında değer vermezdim."
"Ama sonra öğrendin, değil mi?" diye sordu Hancı. "Sevmeyi, sevilmeyi..."
"Öğrendim," dedi kız acı acı. "Ama belki de hiç öğrenmemeliydim."
