"Demek benim yüzümden terk etti bizi," dedi gözlerinden akan yaşları umursamadan. "Sırf ben onu böyle seviyorum diye, bunda bile ben suçluyum."
"Kimi terk etti?" dedi Hancı tek kaşını havaya kaldırarak.
"Beni, arkadaşlarını," dedi çocuk. "Hepimizi bırakıp gitti."
Bir süre duraksadı.
"Bencil kız," dedi hüzünle. "Ufak bir vicdan azabını bile kaldıramadı. Ona bu kadar yük olduğumu bilmiyordum biliyor musun?"
Bir kez daha burnunu çekti çocuk, camdan dışarıya baktı. Hava durulmuştu artık, gitme vakti gelmişti belki de. Hancı'ya borcunu sordu.
"Borcun ödendi," dedi Hancı bardakları silmeye devam ederken. "Hüzünlü bir şarkın varmış genç adam, umarım bundan sonra mutlu olabilirsin."
