BÖLÜM 3

30 7 5
                                    

Bugün mutlu bir şekilde uyanmıştım gözümü açtığımda annem beni izliyordu. Nedenini sorduğumda seni özledim demişti. Okula başladığımı kastediyor sanırım 3 gündür evde değildim okula gidiyordum.

Anneme ek bölüm okumaya başlayacağımı daha söylemicektim belki bölüme giremezdim. Yer yoktur vs bugün Volkan Bey'in yanına uğrayacağım, o zaman belli olurdu hızlıca hazırlanıp evden çıktım minibüsle gideceğim bugün hiç yürümek istemiyorum durağa geldiğimde minibüs çoktan gelmişti koşarak yetişebildim yarım saat sonra okulda olacağım dersten önce Volkan Bey'in yanına gitmeliyim bugün yoğun bir gündü, derslerim çok fazla yavaş adımlarla Volkan Bey'in odasına gidiyordum. Çevredeki insanların bakışlarına alıştım takmamaya çalışıyordum. Volkan Bey'in odasının önüne geldiğimde kapıya vuracak iken kapı açıldı karşımda Volkan Bey ve bir kadın çıkmıştı. Kadını incelediğimde üzerinde bordo dar kesim bir elbise vardı sanki biraz abartılı giyinmişti pek hoşlanmadım ondan

"Aa küçük Sezencik de burdaymış "dedi bana mı söylüyordu o beni nerden tanıyordu?

Bende anlamaz bir ifadeyle ona bakmaya başlamıştım tam da gözlerine, gözleri çok sert bakıyordu. Ben tam lafa giriyordum ki Volkan Bey öne atıldı.

"Biraz önce gitmeni söylediğimi hatırlıyorum Esra mümkünse bir daha gelme "diyerek sert çıkıştı sesi o kadar soğuktu ki ilk kez bu ses tonunu duyuyordum. Kadının suratı anında bozulmuştu ondan bakışlarımı çeksem dahi baktığını hissediyordum. Önüme Volkan Bey geçerek aramıza girdi ve bana döndü "Hadi güzelim sen içeri gir geliyorum ben "diyerek kapıya doğru çekiştirdi beni Volkan Bey'in masasının önündeki koltukların birine oturdum ve onları izlemeye başladım Volkan Bey Esra dediği kadının kolunu sert bir şekilde kavradı ve öne doğru atıyormuş gibi ittirdi kadın neredeyse ağlayacaktı son kez buraya doğru baktı ve gitti sonra volkan Bey yanıma geldi ve karşıma oturdu neden koltuğna oturmamıştı ki gözlerimin içine bakıyordu " Sezen iyi misin?" diye sordu endişeli sesi İle hayır değilim anlamıyorum annem sizi tanıyor, size güvenmemi söylüyor ve şimdi de bu kadın ah çıldıracağım

"Sezen" dedi tekrardan bende bekletmeden

"İyiyim Volkan Bey ben yanlış bir zamanda geldim sanırım özür dilerim "dedim hemen sert bakışları yumuşamamıştı o Esra denilen kadınla mı ilgiliydi yoksa onla konuşmalarını böldüğüm için miydi

"Özür dileyecek birşey yok "dedi kısa keserek "Sen ne için yanıma gelmiştin?"diye ekledi ama bu sefer sesinde merak vardı ve hala karşımda oturuyordu

"Ben şey..ek bölüm için konuşmuştuk ya onun için gelmiştim. "dedim utanarak

Kafamı kaldırıp ona baktığımda gözleri hala üzerimde ama gülümsüyordu bende ona gülümsedim küçük bir gülümsemeden bi sorun olmazdı yanlış anlamazdı sessizlik oluşmuştu bi süre sonra ayaklandı ve kendi koltuğuna geçti gözlerim masasına kayınca Berna'nın dedikleri geldi aklıma masada ki çerçeveden bahsediyordu ve ben hala çerçeveyi görememiştim sonra Volkan Bey benim bakışlarımı yakaladı "Ne arıyorsun bir sorun mu var? "dedi koltuğunu bana döndürerek "Yok hayır ben sa..dece" ne diyecektim çerçeve arıyorum da felan mı, hala benden cevap bekliyordu "Masanız güzelmiş onu inceliyordum. "dedim ne yapayım umarım rezil olmam "Güzeldir masam "diyerek alaya aldı yüzündeki surat ifadesi benide gülümsetmişti bilgisayara ilgisini verdi ve bi kaç tuşa bastı ve bana döndü

"Evet artık konservatuar bölümü ögrencisi de olsun "dedi sevecen şekilde şaşırmıştım

"Bu kadar mıydı ben uzun sürer diye düşünmüştüm "dedim şaşkınlıkla

"Bu kadardı sadece sen bu bölüm için hafta sonları geliceksin okula, direk benim odama gel ben göstereceğim sınıfını "dedi ilgiyle çok heyecanlanmıştım ayağa fırladım ellerimi çırpmaya başladım o an ne yaptığımın farkına vararak utandım ve Volkan Bey'e baktım dişleri gözükecek şekilde gülümsüyordu venbana bakıyordu hemen kendimi toparlayarak oturdum sonra yine ayağa kalktım "Çok teşekkür ederim Volkan Bey ben gitsem iyi olur" diyerek onu dinlemeden çıktım utanmıştım adamın önünde öyle zıplanır mı Sezen hızlıca dersliğe dogru adımlarımı yönelttim günüm hareketli geçiyordu dersleri tek tek atlatmıştım Berna ile da gitgide daha çok anlaşıyorduk Ömer'den, onunda haberi yoktu çokta üstelemedik aslında zaman hızlı geçmişti bugün dersler bittikten sonra hemen Berna ile minibüse binip ayrıldık okuldan evin önüne doğru gittiğim de Cengiz Bey dışardaydı beni gördüğünde

ELZEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin