CEHENNEME BİR ADIM

Bölüm 9

BENCE GÜZEL BİR BÖLÜMDÜ. UMARIM SİZLERDE BEĞENİRSİNİZ. LÜTFEN VOTE VERİN VE İYİ VEYA KÖTÜ YORUMLARINIZI BENDEN ESİRGEMEYİN.

Söylediği şey beni o kadar rahatlatmıştı ki bir anda kendime güvenim geldi. Bu maçı almam lazımdı. Hem takım için hemde onun için. Bana güveniyordu ve bende bana güvenmesinin hakkını vermem lazım. gülümsedim ve içten bir şekilde '' Teşekekkür ederim''  dedim.  Oda gülümsedi ve beraber salona doğru ilerledik. Bizim takımdaki herkez tamdı. Hepsi beni bekliyordu ısınma hareketlerini  yapmak için. Barkın'a baktım gülümseyerek. Oda o içimi ısıtan gülümsemesiyle kocaman ve sevgiyle gülümsedi. Yanıma ağır adımlarla geldi ve fısıltıyla kulağıma 

'' Bahar Özgün olmanın hakkını ver güzelim. Göster kendini sana güveniyorum. ''  Diyip tribünlere doğru ilerledi. Bu yakınlaşmamız içimi ürpertti. Konuşurken tatlı nefesi yüzüme çarpıyordu.  

Kendimden emin bir şekilde takımım yanına gittim . Önce bir konuşmaya ihtiyacımız vardı. 

'' Bu maçın önemini herkezin bildiğine dair süphem yok. Bugün burada hepimiz kazanmak için varız arkadaşlar. Size güvenim sonnsuz. Çalışmalarımızın emeğini vereceğinize sonsuz inanıyorum. Haydi Anadolu yıldızları kimmiş gösterelim onlara ''   

Evet. Bizim takımın adı Anadolu Yıldızları idi.  Yıldızlar katagorisinde yarışıyorduk.  Hepimiz  ortada toplandık . Ve ellerimizi birbirinin üstüne koyduk.  ''  Kimizz  bizzz??? '' Dedim ve koro halinde  '' Ooo  A-na-do-lu yıldızları ''  Dedik ve el çırpttık.  

En önde ben olmak üzere bir süre koştuk. Sonra ısınma hareketlerini yaptırmaya  geçtim.  Daire bir şekilde  ısınma hareketlerini yapıyorduk. Ve ortada da ben vardım .  Isınma hereketlerini yaptık. En sona bacak açma kaldı. Takımda tek bacağını full açabilen bendim.  Hiç zorlanmadan açtım. Arkadan bir ıslık sesi duydum. Kim olduğuna bakmak için arkamı döndüm. Ve tribünlerde en önde oturan  , sırıtan   Barkın'ı gördüm. Gözlerimi kısarak ona baktım. Ağzımı oynatarak Ağır ol dedim. Güldü.  Hakemin düdüğü çalmasıyla yerlermize geçtik. Antrenörümüz Esin hoca yeni gelmişti. Bize güven verircesine tebessüm etti.  Bende ona gülümsedim. Ve gözüme Esin hocanın arkasındaki annem  babam ve kardeşime geldi. Dehşet ile gözlerimi açtım. Gelmişlerdi ! Buna inanamıyordum. Şuan o kadar mutluydumki.. Kalbim yerinden çıkacaktı. Çok duygulanmıştım. Benim ailem koskoca yıllardan sonra ilk kez beni önemseyip destkliyorlardı. Annem ve babam bana bakıp gülümsüyorlardı.   Annem '' Hadi güzel kızım.  Ailen yanında . Bu maç sizin olacak ! '' Dedi bağırarak.  Annem.Bana.Kızım.Dedi.  İnanabiliyor musunuz ? Şuan o kadar  mutluyimki. Gidip onlara sarılmak isterdim ama hakem düdüğü çaldı. 

İlk bbaşta ben başlıyordum sımaçla. Yerime geçtim  v e sert bir sımaçı karşı takıma gönderdim. Karşı takım sımacımı karşılamakta çok zorluk çekseler de takım kaptanları karşıladı. Top benim üstüme geldi. Pasöre topu gönderdim. Ve oda bana kalldırdı. Sımaç adımlamasını  alarak sert bir sımaç çaktım ve sayı bize geçti.  Sayıyı almamla tezarruhat  yapanları duymam bir oldu. Kafamı tribünlere çevirdiğimde 50 - 60 kişiyi yöneten Barkın ile karşılaştım. Elini sallayarak tezarruhat yapıyordu - yapttırıyordu. Çok şirin gözüküyordu. Gülümsedim.  Ve önüme döndüm. Sımaç sırası takımdan Melisadaydı.  Benim attığım sımaç kadar sert olmasada karşıya iyi bir sımaç gönderdi. Karşı takım karşıladı. Yine sımaç çakarak topu karşıya gönderdim. Bir süre  böyle paslaştık. En sonunda dayanamadım sayı bize geçsin artık diye düşünerek sımacı çaktım.  Ve sayı bize geçmişti.

Maç bitişe yaklaşmışdı. Ve bu son sayıydı . Eğer bu sayı alabilirsek maçı biz kazanacaktık. Ve son  şansımızdı. Sımaç atma sırası bendeydi. İyice hırslanmıştım. Konu voleybolsa gerçekten her zaman için hırslı ve başarılı olmuştum. 
 

Şuan takımın kazanması benim ellerimdeydi. Çizgiye geçtim ve sımaç atmaya hazırlandım. Başıma korkunç bir ağrı saplandı. Belli etmemeye çalıştım ama dayanılabilecek gibi değildi. Barkın'ın  '' Bastır Bahar!! '' Diye bağırışıyla son gücümle topa sımaç çaktım. Kimse karşılayamadı. Takımımızın sevinç çığlıklarını duydum. Maçı kazanmıştık . Bir an burnuma kan geldi. Ve başım daha çok döndü.  En son duyduğum  Barkın'ın endişeli sesiyle '' Baharrr!! '' Diye bağırışıydı. Gerisi karanlık...

***

Barkın'dan...

Son sayıydı . Ve Bahar topu atacaktı. Ona güvenim sonsuzdu. '' Bastır Baharr '' dedim bağırarak. O güzel yüzünü bana döndü.  Mavinin en güzel tonu olan gözleri yine ışıl ışıldı. Bana kocaman gülümsedi. Şuan üstündeki tayt onun o müthiş seksi fiziğini ortaya çıkarıyordu.  Bu beni baştan çıkarsada bunu Bahar'a söylesem kafama davaylan vururdu.  Çizgiye geçti ve topu eline aldı. Bir an duraksadı . Sendeliyor gibiydi. Yorgunluktandır dedim pek fazla takmadım ama içten içe endişeliydim. Hakemin düdüğü çalmasıyla o sert muhteşem sımaçlarından birini topa geçirmesi bir oldu. Karşı takım karşılayamadı ve maçı onlar kazandı .  İşte benim kızım...  Ona doğru koşup sarılacakken burnundan bir kan aktı ve yere düştü. Hassiktir . Gözlerim dehşetle açıldı hızla yanına gittim. Aileside endişeyle Bahar'ın yanına geldi.Kucağıma aldım. Ne olmuştu bir anda ? Burnu neden kanamıştı ? Topda çarpmadı ki . Bahar'ın annesi biz götürürüz Bahar'ı hastaneye diye itiraz etsede  bunu izin vermedim.  Meleğimi yanımdan ayıramazdım. En son kararı benim itirazlarım üzerine Bahar benim arabamda arkadaşları ve ailesi ise arkadan Tuncay'ın arabasıyla gelecekti. 

Umarım ciddi bir şey değildir. Yoksa gerçekten ortalığı yakardım. Hızla hastaneye doğru sürdüm arabayı .    Geçende sahnede şarkı söyledikten son bayılmıştı. Bunun sonu hiç iyi değildi.  

Endişeden gözlerim doluyordu. Tam şu noktada onun bendeki değerinin ne kadar fazla olduğunu anladım .   O güzel mavi gözleryle adeta benim neşe kaynağım idi. Bora piçi  abim olur kendisi. O yavşak ile sorunlarım  ciddi anlamda kan bağı gibi bir şeydi. Aramızda bitmek bilmeyen sonsuz nefret vardı  . ( BORAYI HATIRLAMAYANLAR İÇİN : 3. BÖLÜMDE SANIRIM  BARKIN BAHAR'I DENİZDEN KURTARIP GİTTİĞİ ZAMAN BORA BAHAR'A BİR ŞEYLER GEVELEMİŞTİ. BARKIN2I ELİNDEN ALICAM GİBİSİNDEN. BU ARADA BORA İLERLEYEN BÖLÜMDE HİKAYEYE GERİ DÖNECEK. )  

Borayla kavgalarımzdan sonra hep hırçın ve kötü çocuk olmuştum. Ailemden tek kişi  oydu ve onuda kardeşim saymıyordum. Yada kabullenmek istemiyordum...

Gceleri hep kabus görürdüm. Ama Bahar'ı düşününce  rahat bir şekilde uyuyabiliyordum. Hele o gün onun huzur veren kokusunda kendimden geçmiştim. Onunla tanıştığımdan beri hiç kabus görmüyordum. Ne ellerimde ölen annemi , ne de gözlerimin önünde annemi öldüren şerefsiz babamı. Hiçbirini görmüyordum artık.  Kafamı sağa çevirdim ve Bahar'a baktım. 

Burnunda kan vardı. O kana rağmen hala öyle güzel görünüyordu ki.  Mavi gözleriyle bana bakmasını dilerdim şuan. Ama o kızaran tatlı yanaklarıyla gözleri kapalı bir şekilde öylece yatıyordu. 

Hastaneye gelmiştik. Hızla arabadan indim. Koşar adımlarla Bahar kucağımda olacak şekilde hastane kapısına girdim. Arkamda arkadaşları ve anne baba, kardeşi geliyordu. Onları aldırmadan bir doktora acil özel oda tutmalarını  söyledim. Belki ufak bir bayılmaydı ama olsun. Önemli bir şeyde olabilirdi. Bu düşünce yine gözlerimin  dolmasını sağladı. Hayatımda annemden  sonra ilk defa bir kız için gözlerim doluyordu. Kolay kolay ağlamazdım ve beni tek bir bayılma ile ağlatabilecek kişi Bahar'dı. Miniğimdi....

Bahar'ı sedyeye yatırdılar. Bizi dışarı aldılar. Ne kadar itiraz etsemde dışarıda kapının önünde bekliyordum. Doktor bir şeyler ile uğraşıyordu. Odaya girip çıkıyordu. En sonunda teşhisi koymuş olacaklarki doktor yanımıza geldi. Ve  hepimize birer birer baktı. Bir an bu yavşak konuşamıyormu diyecektimki en sonunda  beynimde yankılanan o korkunç şeyleri söyledi. 

'' Korkarımki kafasında tümör var. Çok büyük olmasada hızla ilerliyor ölüme bile yol açabilir. Çok geç kalmış sayılmazsınız. Ameliyat şart. Bir an önce ameliyat olmazsa yaşaması en fazla 1 ay sürer. '' 

VE KESTİKKKK. :D   ÇOK HEYECANLI OLDU LAN BU . ASDASDAFASFA:ada

BU ARADA HİKAYEMDE DİĞER KAREKTERLEREDE İLERLEYEN BÖLÜMLERDE YER VERİCEM.  BİR KAÇ BÖLÜM SONRA ÇOK EĞLENCELİ ŞEYLER OLUCAK. 

3 BÖLÜM SONRA FELAN KAREKTERLERİMİZİN KAZANDIĞI ÜNİVERSTELERİ ÖĞRENİCEKSİNİZ.  VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN <3