Zorluk (rayemma)

<2>

Yemekte Emma ve Ray yoktu, Emma hala uyanmamamıştı Ray ise Emma'nın uyanmasını bekliyordu. Akşam oldu Ray hala Emma'nın yanındaydı hiç kimseyi dinlememişti, Emma uyanmadıkça Ray daha da endişeleniyor du ama elinden hiç bir şey gelmiyordu. Ray'in gözleri dolmuştu artık saat 5'i geçmişti ama Emma hala uyanmamıştı. Ray uyuya kalmıştı saat 10'u geçmişti ama Emma uyanmamıştı. Evdeki herkes Emma için endişeleniyordu.

Saat 13.07 olmuştu Isabella Emma'nın ateşine bakmaya karar verdi ateşini ölçtüğünde 41.1 çıkmıştı kimsenin endişelenmemesi için sadece Ray'e söylemişti. Ray'in gözü dolmuştu Mama'ya çaktırmamak için lavaboya koşmuştu. Lavaboda Norman vardı. Norman Ray'i öyle görünce bir şeyin yolunda olmadığını anlamıştı. Norman Ray'i sakinleştirir sakinleştirmez sordu "Ray.Emma iyi mi?" Ray başını hayır anlamında salladı. Norman "Emma'nın ateşi mi var?" diye sordu. Ray anca "41" diye bildi.

Norman hemen revire koştu biraz Emma'ya baktı sonra bahçeye çıktı. Ray yüzünü yıkayıp Emma'nın yanına döndü. Ray Emma'nın elini tutup kendine çekti ve " iyileşiceksin demi?" dedi ama Emma'dan ses yoktu, sonra Ray Emma'nın yarasına pansuman yaptı ve yemeğe gitti. Yemekten sonra Emma'nın ateşi normale düşmüştü ama hala bilinci yerinde değildi. Ray Emma'nın kolunu biraz dürttü ve 10 dakika bekledi, 10 dakika sonra Emma'nın hareket ettiğini gördü ve bir süre sonra Emma gözünü açtı.

Ray, Emma gözünü açar açmaz Emma'ya sarıldı ama Emma hiç bir şey anlayamamıştı. Bir anda bayıldığını hatırlayarak "NE ZAMANDIR BAYGINIM?!" diye bağırdı. Ray irkildi ve Emma'ya "1... 1 gündür baygınsın Emma" "Ama meraklanma şu an her şey yolunda" Emma arkasına yaslandı ve mırıldanmaya başladı "hayır...hayır hayır.... hayır hayır hayır" Ray n'olduğunu anlamadı Emma " Herkesi endişelendirdim değil mi?" diye sordu. Ray " Sen şimdi onu düşünme iyisin değil mi" dedi.

Bir süre sonra Emma Ray'den destek alarak bahçeye çıktılar Emma herkes e seslende "Millet!!!" Herkes ona baktı Emma'nın iyi olduğunu görünce herkesin keyfi yerine gelmişti. Norman hemen Emma'nın koluna girerek ağıcın altına oturttular. Biraz sohbet ettikten sonra akşam yemeği saati gelmişti. Bu sefer herkes masadaydı. Masa toplandıktan sonra yataklara gitmişlerdi ama Emma daha iyileşmediği için revirde yatıyordu.