Aradan 2 gün geçmesine rağmen Azat hala sinirliydi. Hejanın söyledilerini aklından çıkarmıyordu sinirle önündeki sehpaya tekme attı mutfak da olan Delal hanım hemen oğlunun yanına gitti oğlu kötü görünüyordu başını göğsüne bastırdı
-Canın yanıyor biliyorum elimden gelen bir şey yok olsaydı sen mutlu ol diye herşeyi yapardım
Azat ağa hiç bir tepki vermedi annesi oğlunu göğsünden başını kaldırdı oğlunun gözünden düşen yaş onu yüreğini dağladı yaşını sildi gözlerden öptü ona sarıldı
- tu negri kurêmın.
Mardine dönmemişlerdi Haznedaroğlu ailesi burdaki konaklarında kalıyorlardı. Mazlum ağa konağa geldi - hazırlanın gidiyoruz
dedi Azat ağa şaşkındı babası onun üzgün olduğunu görmüydu evet onun da hatası var ama pişmandı o gün "sevdiğim var" demediği için hem Heja da istemiyor niye bu inat? Sevdiği kıza da kızdı "niye benimle evlenmek istemedin Rojgül" diyip duruyordu kendine. Azat ayağa kalktı
-baba bende o kızda istemiyor bu evliliği ben Rojgülü seviyorum
Dedi bir babası vazgeçer umuduyla ama Mazlum ağa onun son umudunu da kırpıp attı
Mazlum sakin bir ses tonuyla
-Hejayla evlenmezsen eğer seni evlatlıktan red ederim
dedi, gerçekten bunu yapar mı? Diye düşünmeden edemedi babası onu evlatlıktan red etse özgür olurdu değil mi? Annesi Delal yanına geldi elini onun omuzuna koydu
-babanı duydun Azat git hazırlan bitti kabullen siz olmazsınız artık Rojgül yok birazdan Hejayla nişanlanacaksın
Azatın gözleri doldu annesi haklı Rojgül yoktu artık bir ömür Heja olacaktı babası bunu istedi. Annesine döndü
-mutsuz olacağımı bile bile babam o kızla evlenmemi istiyor
Delal hanım hüzünlü başını eğdi
- Kader oğlum kader
Azat başını iki yana salladı
- kader değil ana babamın intikam hırsı!
Deyip üst kata çıktı hazırlanıp aşağa indi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mazlum ağa oğluna bakıp tebessüm etti. Aile evden çıktı, Azatın yüzü gülmüyordu sanki nişanına değil de ölmeye gidiyor gibiydi Mazlum ağa
-zamanla alışacak Hejayı sevecek elbet
Dedi içinden
Davut Şayarın konağına gittiler konağa vardıklarında onları bir süpriz bekliyordu.
