Vertrouwen Moet Je Verdienen

7 - Leuke Collega..

"Ja vast, en dan kan ik ook opeens vliegen of niet" zeg ik sarcastisch en Julie kijkt me betweterig aan.

Twee dagen later heb ik mijn eerste werkdag bij de Albert Heijn. Ik fiets naar de winkel, in Appie shirtje en al, en zet mijn fiets vlak bij de ingang. Ik loop naar binnen en zie Ian al werken. Ieuw, hij werkt ook op donderdag. Hopelijk is het niet zijn vaste werkdag en tijd. Ian groet me als ik lang hem loop, ik kon hem op geen enkele mogelijkheid ontwijken. Verplicht als ik ben, groet ik hem terug met een bescheiden lachje. Hij is best wel knap, zelfs in een Albert Heijn shirt..
Ik loop naar achteren waar ik al snel een teamleider vindt in een klein hokje waar twee computers staan. Als hij mij ziet aankomen draait hij zich naar me toe. "Hoi, ik heb mijn eerste werkdag" zeg ik. Hij knikt, "oke, ik ben Stefan. Je teamleider voor vandaag. Als een 'aangenaam kennis te maken' glimlach ik naar hem.
Stefan geeft me een rondleiding door de winkel, en dan vooral het stuk magazijn, waar letterlijk alleen maar dozen op karren staan en twee grote koelcellen. "Uhm, voor je kan beginnen ga ik heel even kijken wie er vandaag werkt en je kan gaan inwerken". Ik knik en wacht in stilte af terwijl Stefan wat klikt op de muis naast het toetsenbord. "Even kijken.. ja, Ian kan je gaan inwerken. Ik loop even mee. Hij is al aan het werk." en Stefan staat op. Zo gehoorzaam als een hond loop ik achter hem aan. Ian? Ian? DE Ian?! Oh god!
En ja hoor, we stoppen bij Ian en een kar met dozen. "Ian, dit is Anna. Het is haar eerste werkdag dus je gaat haar inwerken. Leg even de basis uit en dan kan Anna met eventuele vragen bij jou terecht".
"Oke, is goed" antwoord Ian envoor ik het weet is Stefan weer vertrokken. "Nou, je kan vast niet wachten" lacht Ian en geeft me een klein tikje tegen mijn schouder. Was dat een flirt-tikje of niet?
"Onwijs" antwoord ik sarcastisch en wacht op instructies zodat ik weg kan uit dit gesprek. "Oke, voor ik begin heb ik twee vragen en één ding dat ik wil zeggen" zegt Ian. "Oke..?" zeg ik aarzelend.
"Tot hoelaat werk je?"
"Tot 7 uur"
"Oke, op welke dagen ga je werken?"
"Dinsdagavond, donderdag en zondagachtend"
Ian knikt, "en laatste ding: je bent qua vakkenvuller, zeker in de middag, de enige chick hier dus je wordt bekeken maar sta vooral je mannetje. Vrouwtje? Ik weet niet, maar je snapt me wel"
Ik sta verbaasd naar Ian te kijken, "oke..? Bedankt voor deze informatie denk ik?"
Ian lacht en begint met uitleggen. Hij pakt zelf een kar voor me die hij de wibkel inrijdt. Gentleman wel, gentelman met een enorme ego. Jammer van die ego...
"Dankje" zeg ik als hij de kar heeft neergezet en wordt inderbroken door een klant die vraagt waar de kaarsen liggen. Ian glimlacht naar me en helpt de klant. Niet veel later komt hij terug naar mij gelopen en zegt: "alsje". Ik moet lachen en hij geeft me een knipoog. Uhmmm.... flirt gedrag? Of als grapje?
Om 19:00 loop ik naar Ian, "ik ben klaar met m'n kar en klaar met m'n shift". Ian kijkt snel even op zijn horloge en knikt. "Oke, ga even Stefan zoeken. Ik denk dat hij wijn aan het vullen is. Als hij daar niet is, is hij waarschijnlijk in het magazijn en anders achter". "Oke" en ik loop naar de wijnafdeling. En daar staat inderdaad Stefan wijn te vullen. "Stefan" zeg ik, hij kijkt op. "Ik ben klaar". "Ik ook" hoor ik achter me, ik draai me om en zie Ian staan. "Oke, alle karren af?" vraagt Stefan. We knikken, "oke, top. Ruim even op en dan kunnen jullie gaan. Goed gewerkt allebei" Antwoord Stefan. "Oke, doei" zeggen Ian en ik tegelijk waardoor ik een beetje verbaasd naar Ian kijk. We rijden de karren naar het magazijn en gooien het karton in de kartonpers. Samen lopen we naar achter om onze jassen te pakken. "Nou dat viel toch best wel mee?" vraagt Ian als ik check of ik alles heb. "Ja hoor, prima baantje" antwoord ik. Ian kijkt me glimlachend aan, "wat?" vraag ik. Hij haalt zijn schouders op, "gewoon". "Welke kant moet je op?", blijkbaar heb ik mijn fiets naast die van Ian gezet. "Links" antwoord ik. "Ik ook" antwoord Ian. Ik kijk hem ongeloofwaardig aan, "moet je echt naar links of ga je naar links?". "Het kan allebei" lacht hij. Hmm wat is hij van plan?
Samen fietsen we naar huis, tenminste samen? Ian fietst eigenlijk half achter me aan terwijl hij heel veel moeite doet om een gesprek gaande te houden of originele vragen te stellen. "Oke, hier woon ik dus nu moet je wel naar huis, doei" zeg ik en zet me fiets tegen de muur aan, onder een afdakje. In plaats dat Ian doorfietst stopt hij met fietsen en hij kijkt me serieus aan. "Ligt het aan mij of stoot je alle mensen die contact met je zoeken af?". Ik schrik bijna van de vraag, "uhm" stamel ik. Nog steeds kijkt Ian me serieus aan..