Save me

Κεφάλαιο 17 ( Η αιτία της δημιουργίας του τέρατος )

6 χρόνια πριν.....

Nosaka's pov:

Γιατί;;; Γιατί να μου το κάνει αυτό;;; Τι έκανα για να αξίζω κάτι τέτοιο;;; Με εκμεταλλεύτηκε και μετά με εγκατέλειψε. Πως μπόρεσε;;;

2 ώρες πριν....

Ξύπνησα δεμένος πάνω σε ένα πάγκο, μάλλον ήμουν στο υπόγειο μας. Γιατί είμαι εδώ;; Άκουσα βήματα και σήκωσα το κεφάλι μου για να τον δω να μπαίνει μέσα κρατώντας στα χέρια του μια κάμερα.

Nosaka: Μωρό μου τι γίνεται εδώ; Λύσε με να πάμε στο κρεβάτι μας. Του είπα γλυκά.

????: Δεν θα πάμε πουθενά, σήμερα θα κάνουμε κάτι διαφορετικό! Γέλασε και τα μάτια του ήταν κόκκινα, με πλησίασε σιγά σιγά σαν το αρπακτικό που ζυγίζει το θήραμα του για να το κατασπαράξει.

Nosaka: Έλα τώρα San  να με λύσεις να πάμε πάνω, δεν μου αρέσει εδώ και με τρομάζεις έτσι όπως κάνεις. Του είπα ήρεμα αλλά μέσα μου έτρεμα από τον φόβο.

Με κοίταξε και γέλασε. Δεν είπε τίποτα μόνο ερχόταν κοντά μου από τον τρόμο μου δεν έβγαλα λέξη. Όπως με είχε δεμένο τα πόδια μου ήταν τέρμα ανοιχτά και μπορούσε να μου κάνει πολλά. Ήρθε και με χάιδεψε στη τρύπα μου. Αμέσως φώναξα να με αφήσει. Είχαμε σχέση αλλά εγώ ήμουν ο top και δεν ήθελα με τίποτα να μου κάνει κάτι τέτοιο. Μου έριξε μια σφαλιάρα και άρχισε να μου βάζει δάχτυλα μέσα μου. Πονούσα υπερβολικά, ένιωθα τα δάχτυλα του να με σκίζουν και όσο εγώ έκλαιγα αυτός γελούσε.

San: Μωρό μου γιατί κλαίς; Δεν σου αρέσει;;; Μα είναι πολύ ωραίο το κωλαρακι σου για να μην το γαμησω...

Nosaka: Σ...σε π...παρακαλώ....ο...οχιιιιι....δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου και μου έβαλε όλο το μήκος του μέσα μου. Τσιριζα, ούρλιαζα, φώναζα, έκλαιγα αλλά αυτός τίποτα με κάρφωνε σαν να μην υπάρχη αύριο. Ένιωθα υγρά να τρέχουν πάνω μου. Και μετά από λίγο τελείωσε μέσα μου. Βγήκε και έσκυψε και κοίταζε το έργο του.

San: Οπ τι ωραία που είναι τώρα η τρύπα σου!! Κοίτα πόσο υγρό βγήκε από εδώ!!! Ακόμα και ματωμένη είναι πολύ όμορφη!!! Δεν μπορώ να αντισταθώ...

Nosaka: Ο..όχι μωρό μου σ...σε π..παρακαλώ πονάω.....Άσε μΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!

Δεν πρόλαβα πάλι να μιλήσω και με κάρφωσε πιο δυνατά από πριν. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, από τα δάκρυα δεν έβλεπα και αυτός μπαίνω έβγενε μέσα μου σαν μανιακός! Προσπαθούσα να λυθω μάταια όμως, ήμουν δεμένος από παντού. Σταμάτησε όταν ξανά έχυσε μέσα μου. Έπεσε πάνω μου για να βρει την ανάσα του. Το πρόσωπο του ήταν στον ομο μου και ήταν ακόμα μέσα μου. Γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος του.