Chen's pov:
Μπήκα στο χορό των κρατητηρίων και έψαξα για αυτόν. Τον είδα απέναντι μου να μου χαμογελάει. Από πίσω μου άκουγα φωνές και φασαρία και σε κάποια φάση ένιωσα κάποιον να με αγκαλιάσει σφιχτά από πίσω. Ήταν ο μικρός με τράβηξε και με έβγαλε έξω.
Flashback:
Chen: Ποιος είναι ο μασκοφόρος Songan?
Songan: Θα σου πω αλλά δεν θα κάνεις τίποτα. Μου εγνεψε θετικά. Είναι ο Misha.
Chen: ΤΙ??????????
End flassback.
Με πήγε πίσω στο γραφείο και έκατσε απέναντι μου. Ήμουν σαστισμένος, πως μπόρεσε να τον απαγάγει; Γιατί; Αυτός είναι ο νέος ανώμαλος; Τι πρέπει να κάνω εγώ; Πως να αντιδράσω;
Songan: Αγάπη μου είσαι καλά; Να σου φέρω λίγο νερό; Του έγνεψα όχι.
Chen: Γιατί; ψελησα.
Songan: Γιατί μου φαίνεσαι έτοιμος να λιποθυμισεις! Έλα πιες το. Μου έδωσε ένα ποτήρι νερό στο χέρι.
Chen: Γιατί να στο κάνει αυτό; Πως;;;
Songan: Είναι ακόμα ερωτευμένος μαζί σου και με βλέπει ως την πέτρα του σκανδάλου. Με ήθελε νεκρό. Κρατούσε στα χέρια του το μωρό αυτού του ούτε θυμάμαι πως τον λένε από την σύγχυση μου και χάιδευε το κεφαλάκι του! Τι εννοεί τον ήθελε νεκρό;;; Τον μικρό μου;;; Ήθελε αυτό το πλάσμα νεκρό;;; Πως το σκέφτηκε αυτό;;; Ο Misha δεν είναι έτσι, ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο.
Chen: Ο Misha σε ήθελε νεκρό; Μήπως δεν κατάλαβες καλά; Με κοίταξε με ένα βλέμμα κουρασμένο και απελπισμένο.
Songan: Ξέρεις, από το πρωί ήμουν σε μια κατάσταση επικίνδυνη που δεν ήξερα ούτε αν θα ξεμπλεξω γιατί πολύ απλά όλα όσα έγιναν ήταν τόσο καλά οργανωμένο. Αν δεν είχα μείνει ψύχραιμος και δεν έκρυβα το κινητό μου στη κάλτσα μου τώρα δεν θα ήμουν εδώ. Ο Misha το οργάνωσε γιατί λογικά νόμιζε πως αν εγώ δεν υπήρχα εσύ θα γύριζες σε αυτόν και θα ζούσατε όπως θέλατε. Ο Gibo θα με σκότωνε αν δεν ήμουν ψύχραιμος και δεν έπαιζα με την ψυχολογία του. Θυμήθηκα άσχημες καταστάσεις, άνοιξα ξανά πληγές και όλα αυτά γιατί σκεφτόμουν πως θα κερδίσω χρόνο για να έρθεις να με σώσεις. Να μείνω ζωντανός, για να σε ξαναδώ. Και εσύ με ρωτάς αν δεν κατάλαβα καλά;
Τα λόγια του ήταν κοφτερά, μου μιλούσε ήρεμα κοιτούσε με στα μάτια. Η φωνή του ήταν χαμηλή αλλά έντονη. Όσο μου μιλούσε κοιμηζε το μωρό που κρατούσε και μετά στα τελευταία λόγια του με κοίταζε απογοητευμένος και αυτό ήταν που με τάραξε. Ποτέ πριν δεν με κοίταξε έτσι. Σηκώθηκε και πήγε λίγο πίσω έβαλε το μωρό πάνω σε ένα χοντρό μπουφάν που είχα και έφτιαξε έτσι τις καρέκλες σαν κούνια. Και γύρισε να με κοιτάξει με ένα μπερδεμένο βλέμμα.
أنت تقرأ
Save me
أدب الهواةΗ ιστορία έχει να κάνει με ένα αγόρι που από μικρή ηλικία έρχεται αντιμέτωπο με το σκληρό πρόσωπο της ζωης. θα γνωρίσει κάποιον που θα του δείξει πως μετά τις δυσκολίες πάντα έρχεται το χαμόγελο. Σκληρό περιεχόμενο, βίαιες σεξουαλικές σκηνές, υβριστ...
