Save me

Κεφάλαιο 25 ( Ο Misha )

Chen's pov still...

Songan: Τι στο διάολο ήταν αυτό μόλις τώρα; Ρώτησε με φωνή σπασμένη και σχεδόν σαν ψίθυρος.

Chen: Το παρελθόν μου. Και δυστυχώς πλέον θα είναι και αυτός στο γραφείο.

Songan: Για να καταλαβαίνω, ήταν πρώην σου. Και Απ'ότι κατάλαβα είναι αστυνομικός.

Chen: Ναι....

Καθόταν στην ίδια στάση. Δεν κουνιόταν καθόλου, φαινόταν σκεπτικός. Σήκωσε το κεφάλι αργά και με κοίταξε με μια έκφραση πόνου στο πρόσωπο του.

Songan: Μπορείς να μου πεις γιατί ένας πρώην σου ήρθε εδώ, σε φίλησε μπροστά μου και έφυγε έτσι μόλις κατάλαβε πως έχεις προχωρήσει;

Κάθε λέξη έβγαινε από το στόμα του αργά και καθαρά, με τρόμαζε. Φαινόταν χάλια αλλά δεν το έδειχνε, πήρα μια βαθιά ανάσα με την σειρά μου.

Chen: Πριν 5 χρόνια χωρίσαμε, μας χώρισε ο πατέρας του. Είμασταν καλά......

Flassback:

Misha: Καλημέρα αγαπη μου! Έλα ξυπνά υπναρά! Με φιλούσε όπως κάθε πρωί για να ξυπνήσω, εγώ βέβαια ήμουν ξύπνιος αλλά παρίστανα τον κοιμισμένο για να με φιλάει!

Chen: Καλημέρα. Τον έπιασα και τον γύρισα ανεβαίνοντας πάνω του. Σήμερα δεν έχουμε δουλειά, δεν νομίζεις πως είναι νωρίς ακόμα για να με ξυπνάς;; Έσκυψα πάνω του. Νομίζω πως δεν ξύπνησες μόνο εμένα... Έδειξα με το βλέμμα που πάνω στο εσώρουχο μου. Με έπιασε και με γύρισε βάζοντας εμένα από κάτω. Και ένα παιχνίδι έρωτα και πάθους άρχισε για εμάς τους δυο.

Είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου! Είναι με τον άνθρωπο που αγαπώ, κάνω την δουλειά που θέλω και είμαι ευτυχισμένος!!! Οι μέρες περνούσαν. Θα κλείσουμε όπου να ναι 6 μήνες μαζί. 6 υπέροχους μήνες μαζί!!!!

Μαγείρεψα στο σπίτι του και τον περίμενα να έρθει από το γραφείο του. Ήξερα πως είχε δύσκολη μέρα μου το είχε πει στο τηλέφωνο. Ήρθε και κάτσαμε να φάμε. Ήταν νευρικός, δεν μου μιλούσε, αναρωτιωμουν τι έγινε? Στο τηλέφωνο δεν ήταν έτσι.

Προσπάθησα να του μιλήσω αλλά δεν μου απαντούσε. Μα γιατί;; Αποφάσισα να τον αφήσω να ηρεμήσει και μετά να του μιλήσω ξανά. Μάζεψα τα πιάτα και τα έβαλα στο νεροχύτη. Με έπιασε από πίσω απότομα, δεν τον απομάκρυνα περίμενα να μου μιλήσει. Κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Με έσυρε μέχρι το τραπέζι και με ξάπλωσε πάνω κατεβάζοντας μου το παντελόνι και το εσώρουχο μου.  Ήθελα να γίνει αλλά όχι έτσι. Τον έσπρωξα και σηκώθηκα όρθιος, τον κοιτούσα στα μάτια περιμένοντας μια απάντηση. Κάτι να πει έστω. Τίποτα δεν ήρθε, έφυγε και πήγε στο δωμάτιο του. Τον ακολούθησα, έκανα να μπω στο δωμάτιο αλλά είχε κλειδώσει.