dit verhaal gaat over een meisje, Sara. Ze heeft haar droombaan, ze is namelijk een visagiste. Ze maakt de grootste sterren klaar hun scènes, totdat er iets raars gebeurd en ze zelf in een film speelt, en met een beroemde tegenspeler, Tom Holland. H...
Ik word wakker van de hond van de buren (alweer). Wanneer gaat die hond nou eindelijk weer terug naar zijn eigen baasjes? dacht ik. Niet dat ik honden haat ofzo, maar om nou elke dag om 6 uur te worden wakker geblaft is ook geen pretje en vooral niet in het weekend. Toen opeens bedacht ik me wat er gisteren allemaal is gebeurd en ik schiet overeind. Ik kan nu echt niet meer verder slapen, dus neem ik een lange douche. Als ik klaar ben, ga ik me aankleden en mijn haar doen. Het is redelijk afgekoeld, dus een T-shirt met een lange broek moet goed zijn.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik maak een hoge staart in mijn haar en kijkt of ik iets heb van een ontbijt. Geen brood meer, dan maar yoghurt. "Uhg" die is ook al op. Ik kan niet leven zonder ontbijt, dus ik ga naar de Starbucks en haal een karamel frappuccino en een muffin. Ik loop ermee naar het park en ga aan een picknicktafel zitten en begin te ontbijten. Na een paar minuten hoor ik mijn ringtoon, ik kijk wie er belt en er verschijnt een lach om mijn gezicht. Mijn aller, aller beste vriendin belt, Astrid. ik ben al langer vrienden met haar dan met Jack. Ik ken haar namelijk al sinds de peuterspeelzaal, toen waren we rond de 2 jaar oud. Ze woont alleen wat verder weg, dus ik kan niet even heen en weer naar haar huis (Sara woont in Londen en Astrid woont net buiten Londen). Ik neem op "heyy" zeg ik. "Heyy meid" hoor ik terug van de andere kant. "Ik besefte opeens dat ik jou al en hele tijd niet heb gesproken dus bij deze" zegt Astrid. We moeten allebei lachen. "dus hoe gaat ie d'r mee?" vraagt Astrid. "oh, don't get me started" zeg ik terug terwijl ik een slok neem van mijn drinken. Ik vertel het hele verhaal, ook over vanochtend en dat ik nu in het park zit en dus niet heel hard kan praten. Als ik klaar ben is het voor heel even stil aan de andere kant van de lijn, maar dan zegt Astrid "holy f*ck".
Een paar minuten later heb ik opgehangen. Astrid zei dat ze volgende week naar mijn huis komt en dat ik haar alles nog een keer moet vertellen omdat het allemaal zo snel ging en daarna hebben we ook nog een minuutje over haar leven gepraat. Ik ben er nu wel achter dat ze een vriendje heeft, dat moet ik echt aan Jack vertellen. Jack en Astrid zijn namelijk ook vrienden van elkaar, want we hebben alle 3 op dezelfde scholen gezeten, maar 3 jaar geleden ging Astrid verhuizen voor haar baan, dus toen werd het allemaal een beetje moeilijker. Ik ben klaar met ontbijten, dus op naar de supermarkt. Als ik in de supermarkt ben loop ik meteen naar het koel schap voor de yoghurt. Ik pak meteen maar 2 pakken mee en loop daarna naar het brood en pik onderweg nog wat andere spullen mee. Theezakjes, boter, appels, een tijdschrift, 2 diepvriespizza's, vuilniszakken, enz. Als ik eindelijk bij het brood ben staat er iemand voor mij, dus ik wacht even. Als hij klaar is draait hij zich om het is Tom. Ooh, het is Tom, wacht HET IS TOM!!. "Hoi" zeg ik met een glimlach en een zacht stemmetje.
-TOM-
Ik werd heel vroeg wakker vanochtend omdat ik per ongeluk mijn wekker had gezet, en ik had bijna geen eten meer in huis, dus moest ik boodschappen doen, en geloof me, daar heb ik echt een hekel aan. Dus check ik eerst m'n mail even en ik zie dat ik een mail heb van David. Ik open hem en lees dat Karen is ontslagen. Nou, daar heb ik geen problemen mee, denk ik bij mezelf. Als ik verder lees, zie ik dat ze al een vervanger hebben voor Karens rol. Daar ben ik wel benieuwd naar, want ze word mijn tegenspeelster. Ik scrol naar beneden en zie Sara's naam staan. Word zij mijn tegenspeelster? Ze is toch een visagiste? Als ik heel eerlijk ben tegen mezelf, heb ik er helemaal geen problemen mee, misschien moet ik haar even bellen als ik terug ben van boodschappen doen. Sh*t, boodschappen!! Als ik me dat bedenk pak ik snel mijn telefoon, sleutels en portemonnee en snel de deur uit.Als ik bij het brood sta pak ik 2 gewone broden en 1 stokbrood als ik me omdraai zie ik Sara staan. Hey, het is Sara, wacht HET IS SARA. "Hoi" zegt ze met een lieve glimlach. "Uuh, h hey" zeg ik terug. Uuhg, waarom moet ik nu weer stotteren, dat komt echt stom over. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Ze kijkt naar beneden. "Je hebt de mail van David gehad hè?" vraagt ze. "Ja" zeg ik. "Ik vind het eigenlijk wel leuk dat we samen in een film spelen" zeg ik als ze me weer aankijkt met die hele mooie ogen. "Ik vind het ook wel dapper van je, ik bedoel het is je eerste keer, toch?" "Ja..." zegt ze zacht. Ze ziet er een beetje nerveus uit. "Ik kan je wel even een spoed cursus geven, als je wil?" Zeg ik. Ze kijkt me weer aan. "Oh, ja! Als je dar zou willen doen heel graag. Ik ben namelijk nogal zenuwachtig, ik bedoel ik zie het iedereen iedere dag doen, maar ik heb het nog nooit zelf gedaan." Ze is enthousiast, daar ben ik wel blij mee. Er verschijnt een lach op mijn gezicht. "Ik reken dan mijn boodschappen even af en dan kunnen we wel bij mij thuis oefenen" zeg ik tegen haar. Het praten gaat nu opeens ook heel makkelijk. "Is goed" zegt ze. "Ik reken die van mij ook even snel af". "Oké, ik ben trouwens met de auto, dus als je wil kan je met mij meerijden en dan droppen we jou boodschappen even af bij jou thuis en kan je je scrip pakken en dan rijden we naar mijn huis". "Klinkt als een goed plan" zegt ze terug. We lachen naar elkaar en lopen naar de kassa's, rekenen af en lopen naar mijn auto.
We beginnen een gesprek en praten over werk. "Dus, hoe kwamen ze eigenlijk bij jou om die rol over te nemen? Want jij bent een visagiste" zeg ik tegen haar. "Ze hebben mij gekozen omdat ik de juiste lengte heb en het meeste lijkt op wat ze zoeken. En nu hoeven ze ook geen audities te houden" zegt ze. "Maar ik heb helemaal geen ervaring, want ja...het is zegmaar niet mijn baan". "Wou je het zelf ook?" vraag ik. "Want je moet er ook wel een beetje plezier in hebben". "Ik wist het niet. Toen ik het hoorde wist ik ook echt niet wat me overkwam". Ze lacht even. Waarom heeft ze zo'n perfecte lach? "Ik was daarna meteen naar Jack gegaan en hij heeft het laatste zetje gegeven". "We moeten hier trouwens naar rechts". Ik schrik, want ik was helemaal niet aan niet aan het letten op de weg, maar op Sara. Ik scheur de hoek om en zelfs ik moet m'n best doen om me vast te houden. "Sorry, ik, ik lette niet echt op". Ze moet lachen en ik ook, want haar lach is behoorlijk aanstekelijk. "Het geeft niet hoor, ik ben behoorlijk wat gewend van Jack" zegt ze door het lachen heen. "Daar woon ik trouwens". Ze wijst naar een hoekhuis. Ik stop voor de deur en ze stap uit, pakt haar boodschappen uit de achterbak, zet ze in haar huis, pak haar script, stapt weer bij mij in de auto en dan rijden we naar mijn huis.
Heyy, hier is wat langer deel, ik wil opzich wel langere maken, maar dan duurt het ook langer voordat ik weer iets post. Maar ik zal proberen om zoizo 1 keer per week te posten.
