39

3.5K 180 11
                                    

Uraz'a hep babaannesi bakmıştı, babasının aksine babaannesi bir melekti ve oğlunun torununu komaya soktuğunu öğrendiği anda evlatlıktan reddetmişti.

"Senin gibi bir canavarı nasıl doğurdum asıl bunu bilmiyorum ben" demişti babaannesi, tam gözlerini açmadan önce duyduğu ilk şeydi. Daha sonra menekşe kokan kollarının arasına almış ve her zamanki gibi her şeyi yoluna sokacağına söz vermişti.

Şimdi Uraz babaannesini doktora getirmiş, koridorda yaşlı kadının tomografiden çıkmasını bekliyordu. Gözyaşlarını tutmuştu, babaannesi görsün istemiyordu. Artık çok yorulmuştu.

Telefonunu çıkardı, sabahtan beri Mete ona mesaj atıp duruyordu.

Uraz: mete

Mete: sonunda

neredesin sen

Uraz<: hastanedeyim

nuroşu hastaneye getirdim

Mete: nerdesin

Uraz: katip çelebide

Mete: tamam geliyorum

Hayır demeyecekti, biraz destek istiyordu. Babaannesinin tüm çocukları doğumdan kısa bir süre ölmüştü, bir tek babası ve Aydın'da yaşayan halası yaşayabilmişti. Babasıyla zaten görüşmediği için Uraz direk babaannesi ile ilgilenmeye gönüllü olmuştu, sık sık İzmir'e gidip geliyordu.

"Oğlum.."

"Bitti mi Nuroşum?"

"Evet, kan da verdikten sonra gidebilirmişiz." diyen babaannesinin koluna giren Uraz yavaş adımlarla kadına eşlik etmişti. Babaannesine kan sırası geldiği sırada dikkatleri çeken eski sevgilisi gelmişti. Kendisine dönen bakışlara, kısık sesle söylenen sözlere aldırmadan direk kendisine doğru gelen Mete ile Uraz istemsizce gülümsemişti.

Bir zamanlar gerçekten onun dünyasıydı.

"Nuroş iyi mi?"

"İyi, iyi.... biraz midesi ağrıyormuş iki gündür."

Tam Mete'nin bir şey söyleyeceği sırada "Sarışın? Mete?" diyip şaşıran babaannesinin sesiyle Uraz kendisine hiç benzemeyen yeşil gözlü kadının mutlulukla dolmasını izlemişti. İkisi sarıldıktan sonra doğrudan Mete'nin arabasına binmişler, babaannesi arka koltukta inceleyen bakışlarla bakmak dışında daha hiçbir şey dememişti.

"Demek tekrar görüşmeye başladınız?" deyip en sonunda açılan ağızla Uraz gerildiğini hissetmişti.

"Evet Nuroş haberin yok mu, torunun mesaj attı."

"Uraz mı? Hiç söylemedin bana, çocuğum."

"Fırsatım olmadı babaanne." derken konunun kapanması için içinden dua etmeye başlamıştı Uraz.

"E iyi o zaman elimden bir kurabiye yer o zaman."

"Aa babaanne Mete çok yoğun ama akşam çalışıyor, değil mi Mete?" derken Uraz gözleriyle tehdit okları yolluyordu Mete'ye. İkisinin bir araya gelmesini asla istemiyordu. Babaannesinin onunla konuşacağı şeyleri biliyordu, Nuroş'un evindeki hastane fotoğraflarını da kendisine ait hiçbir şeyi görsün istemiyordu.

"Evet evet Nuroş ama söz yanına geleceğim. Hatta Uraz yokken de gelebilirim değil mi?"

"Elbette sende torunum sayılırsın."

Uraz gözlerini kapatırken bundan kaçamayacağını fark etmişti. En sevdikleri muhabbet ederken sadece babaannesinin sır saklayabilmesi için dua ediyordu.

Y.N; herkese iyi bayramlaar!
Haftaya tatile gideceğim için bölüm biriktirmek istemiştim ama mümkün değil gibi 🙄

ex lover [boyxboy texting]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin