alone|hyunin

8

Jeonginin aklında intihar etme düşüncesi git gide yer ediniyordu. Daha fazla yaşamak istemiyordu zaten yaşayacak bir hayatı da yoktu onun.

Jeongin sabaha kadar hiç uyumamış banyodan çıktığında direkt önlüğünü giymişti. Bu sefer kısa kollu önlüğünü giydi artık umursamayacaktı insanların ona dediklerini. Kardeşine öpücüğünü kondurdu ve sakince evden çıktı. İnsanların ona, kollarına garip bakışlarından dolayı en azından yanıma hırka alsaydım diye düşündü.
Okula vardığında çoktan pişman olmuştu kollarına buruşturmuş yüzleriyle bakanların yüzlerini dağıtmak istedi o an, Hyunjinde dahil.

Hyunjin bakış açısından

Okula girmiş boş boş etrafa bakınıyordum,
dersin başlamasına daha 20dakika vardı.
Gözlerim yine onu aradı,nedensiz bir şekilde her gün onun buraya gelmesini bekliyordum. Bunu ona zorbalık etmeye alıştığım için yaptığıma inandırmıştım kendime.

Bahçeye adımını attığı an uğultular arttı, onun hakkında söylenen kötü sözler benim bile canımı yakmaya yetmişti. Sonra kollarına indi gözlerim, ister istemez yüzümü buruşturdum çünkü kendi canım acımıştı. Farketmeden ona doğru ilerledim ben değil ayaklarım gidiyordu onun yanına, boynundaki daha yeni oldukları anlaşılan morlukları gördüm kendi kendime hahladım. Bir de bana sürtük değilim diyordu, sürtük değilse kim yapıyordı bu morlukları Tanrı aşkına?

Yanına ulaştım, etrafında onunla dalga geçen bir kaç insani uzaklaştırdım ve omzundan sertçe ittirdim onu. Yere düştü ama hiç tepki vermedi ben bana tepki vermesini, bağırmasını ve belki de beni yumruklamasını istiyordum.
Herkesin duyabileceği bir ses tonunda konuştum "Şuna bakın bir de sürtük değilim diyor" kahkaha attım. Sinirlerim bozulmuştu "Boynundaki morlukları kendi kendine yapıyorsun sanırım hm?" yerde öylece oturmuş kalkmaya bile tenezzül etmemişti."Konuşsana dilini mi yuttun?"dedim alaycı ses tonumla. "Kollarındakileri de eminim ilgi orospusu olduğun için yapıyorsundur" Son hamlemi de yaptım " Kendini öldürsene sen ya fazlalık değil misin sence de?"

Bu sefer herkes kahkaha atmaya başlamıştı. Yavaşça küçülüyordu oturduğu yerde, gözleri dolu dolu, ağlamamak için çenesini sıkıyordu. "Neden bana bunu yapıyorsunuz" dedi titreyen sesiyle. "Size ne yaptım?"ekledi. "Bu zamana kadar hiç sesimi çıkarmadım, size hiç bir şey yapmadığım halde neden bana böyle davranıyorsunuz?", "Neden" birden bağırmaya başladı sanırım kriz geçiriyordu."Neden hiç bir sikim yapmadığım halde neden..." Hızlıca ayağa kalktı aniden kalkması nedeniyle başı dönmüştü sanırım. Bi anlık refleksle bana tutundu, hızlıca ellerini çekti ve girdiği bahçeden geri çıktı.