BİR DELİ RÜZGAR / Çıkmaz 1

2. Bölüm

Bir hiçlikte senelerce sürünüyorum...

Ders başlamış ve hoca gelmişti. Birkaç dakika sonra kapı çalınmadan açılmıştı. Hoca birşeyler mırıldanıyordu ama tam anlamıyordum. Sesler kesildikten sonra yanımda bir hareketlilik hissettim ama çok ta önemsemeyerek uykuma devam ettim.

Teneffüs zilinin çalması ile kafamı yavaşça sıradan kaldırdım ve etrafı inceledim. Bakışlarım yanımda kafasını kolları arasına almış uyuyan çocuğa döndüğünde kaşlarımı çattım. Kimdi bu şimdi?

Koluna yavaşça dokunmam ile sessizce bir şeyler mırıldandı.
Koluna tekrar dokunmam ile sinirle ağzında birşeyler geveledi ve gözlerini açıp kafasını sıradan kaldırdı.
Kaşlarını çatmış bakışları yüzümü talan ediyordu.

"uyuyorum görmüyor musun kızım, ne ikide bir dokunuyorsun koluma." burnundan soluyordu adeta, ne yapmıştım canım sanki!

"bana bak! Hem benim sırama oturmuşsun hem de gelmiş bana kızıyorsun." sinirlenmiştim.

Yüzünde oluşan alaylı sırıtmayla konuştu. "yalnız burası benim sıram, yani sen benim sırama oturmuşsun ufaklık" dedi.

"her neyse, seninle kavga edemeyeceğim. Hadi kalk şimdi sıramdan" dedim ve önüme döndüm.

Sırada daha rahat bir şekilde oturdu. "olmaz ufaklık, şimdi ya sen sıradan kalk ya da sessiz ol çünkü sen yokken burası benimdi" dedi.

Daha fazla konuşmak istemiyordum. Sonuçta okulda ilk günümdü.

****

Gün çabuk geçmiş ve çıkış saati gelmişti. çantamı aldım ve sınıftan çıktım. çıkış saati olduğu için herkes çıkıyordu ve bu da büyük bir kalabalığın oluşmasına sebep olmuştu. kimseye çarpmamaya çalışarak hızla okuldan çıktım. dışarıda gördüğüm tanıdık yüz ile bir süre olduğum yerde kaldım. Poyraz Abi. onun burada ne işi olduğunu sorguluyordum ama buna gerek kalmadan gördüklerimle neden burada olduğunu anladım. Ece, Poyraz Abi'nin boynuna kollarını dolamış ve ona sarılıyordu. Poyraz Abi de kollarını kısa bir süre sonra Ece'nin sırtına sardı. 

Ece burda olamasa tabi ki de buraya gelmeyecekti. gözlerim yavaş yavaş dolmaya başlıyordu. kısa bir süre olduğum yerde kalarak kendimi toparlamaya çalıştım. telefonumun çalması ile kendime geldim ve elimi cebime sokup telefonumu çıkardım. arayan Abimdi. boğazımı temizledim ve aramaya yanıt verip kulağıma yaklaştırdım. "Abicim  çıktın mı okuldan?" dedi abim. "okuldayım daha abi, çıkıyordum şimdi." dedim. Abim okulun yakınlarında olduğunu ve  birazdan burada olacağını söyleyip telefonu kapattı. bahçedeki boş banklardan birisine oturdum ve abimin gelmesini bekledim. 

Poyraz Abi ve Ece'nin yanıma doğru geldiğini gördüğümde gerildiğimi hissettim. tam önümde durduklarında bende ayağa kalktım ve konuşmaları için ikisine de baktım. Ece, sevimli(!) sesiyle konuşmaya, pardon ciyaklamaya başlayınca gözlerim üzerinde durdu ve bir an önce ne söyleyecekse söyleyip gitmesini bekledim. Poyraz Abi'nin onu okuldan almak için geldiğinden ve şimdi de bir şeyler yapacaklarından bahsediyordu. Abim  nerde kalmıştı ya. işkenceye maruz kalıyordum burda. başımla eceyi onaylarken okulun kapısında abimin arabasını gördüm ve ecelere görüşürüz deyip hızla yanlarından uzaklaştım. 

____

BÖLÜM SONU.