Book II: Your Sweet Embrace (COMPLETED)

Chapter 23

Summer's POV

Pinagmasdan at pinanood ko ang bawat galaw niya hanggang sa maihiga niya si Aurora sa tabi ko.

Nagtama ang paningin namin kaya umiwas ito ng tingin sakin, hindi ko naman iyon hinayaan at hinawakan ang magkabilang pisngi niya paharap sa mukha ko.

"I didn't know I could see your face this close again."

Mahinang saad ko at pinalandas ang hintuturo ko mula sa kilay niya pababa sa mata...ilong...at sa labi niya.

"I missed you so much...."

Nanlalabo ang mata ko pero hindi iyon hadlang para matitigan ko ulit ang mukha niya. Aurora really took after his eyes and nose...

"I missed you so damn much....but I couldn't muster up my courage to talk to you about my daughter..our daughter ..our Aurora..."

Huminga ako ng malalim at ngumiti sa kanya bago lumayo pero hindi ko din iyon nagawa dahil hinawakan niya ang kamay ko at dinala iyon sa bandang dibdib niya.

"I missed you too Kaynee...so much...so much that it hurts me seeing you with another man.."

A..another man? What is he talking about?

"I saw you with Kith last year, you look happy kaya hindi na ako nang gulo pa."

"But Kith and Shakira are--"

"I know....sinabi na ni Kith sakin kanina ang lahat..."

"Then you and S..Springhea--"

"Nothing's going on between me and Spring, Kaynee. Ikaw lang yung Mahal ko...alam kong marami ang nangyari at pareho tayong nasaktan dahil sa maling akala. We both assume that something was going on kaya tayo nagkaganito."

"The marriage certificate that she showed you was fake, I'm not married to her at wala kaming anak. Tungkol sa video noong college tayo, nothing really happened that night, oo pumasok siya sa kwarto ko pero pinagtabuyan ko siya dahil ikaw yung mahal ko. Honestly we did it pero matagal na yun, noong hindi pa kita nakikilala we were both drunk and it happened..yung tungkol sa voice recorder? Hindi Ikaw yung pinag uusapan namin--"

"Kaya pala blond nerd? Hindi ako? Talaga? May iba ka pa bang kilala sa university na blonde at nerd?"

Ng hindi siya nakasagot ay kinuha ko yung kamay niyang nakahawak sa kamay ko at bumaba sa kama.

"Tatanggapin ko naman sana yung paliwanag mo at handa akong kalimutan yung nakaraan pero wag ka naman sanag magsinungaling sakin...dahil ayaw ko ng maniwala sa mga kasinungalingan mo."

"B..bababa muna ako.."

Pero hindi ko iyon nagawa dahil hinawakan niya ang braso ko kaya napaharap ako sa kanya ng nagtataka at kunot ang noo.

"Hear me out Kaynee. Kahit nyayon lang, pakinggan mo muna yung paliwanag ko."

Ilang segundo akong nakatitig sa mata niya, tinatansya kung dapat nga ba akong makinig o hindi pero sa huli ay mas nanaig sa aking dapat ko siyang pakinggan.

"Tulad ng sinabi ko kanina, hindi Ikaw yung pinagtatawanan namin, I don't clearly remember it pero alam kong hindi ikaw yun. Pero yung huling narinig mo? Yes, that was you, it was a dare at first dahil alam nilang may gusto ako sayo noon pa but I can't muster up the courage to speak to you dahil sobrang taas mo para sakin. Sino ba naman ako noon? Oo nga at sikat sa mga babae pero yung babaeng gustong kong tumingin sakin hindi man lang ako mabigyan ng kahit isang sulyap. A..at y..yung dahilan sa b..break up natin...it was I.. intentional..."

"A...alam kong nakikinig ka samin noon sa gym, it was my plan. Yung mga panahong nawawalan ako ng oras sayo..it was also planned. You know now my mother have a cancer at nalaman ko iyon noon, she's asking me to break up with you at makisama kay Springheart. She said that will make her happy, at bilang anak niya...I did what I think is right.. N..nung t..tumawag k..ka sakin...and I c..choose to take care of Springheart dahil may lagna---"

"Autumn...t..that d..day...that d..day when I c..called y...you... asking for your h..help...alam mo bang sobra sobra yung t..takot ko noon? I w..was kidnaped..I saw two people got killed infront of me and I n..nearly g..got raped by my t..teacher..."

"K..Kaynee--"

"It was a torture for me...p..pero m..mas pinili mong alagaan yung taong n..nilalagnat l..lang...at yung masakit...I was waiting for you to call me p..pero hindi iyon nangyari kaya pumunta ako sa bahay niyo...Granny was the first one to ask what happened to me...to us...dahil imbis na ako ang nasa tabi mo ay kasama mo yung babaeng iyon, I told her what happened to me...that I was kidnaped...she saw my hands a..and cried for me...p..pero ikaw...you were laughing with her habang bumababa sa hagdanan...alam mo bang para akong sinaksak ng ilang beses habang nakatingin sa inyo pero tinago ko iyon dahil ayaw kong sirain yung araw mo...pero hindi ko kaya...hindi ko na kayang magpanggap na ayos lang lahat...na ayos lang ako...na ayos lang tayo..."

"I'm sorry that I was not strong enough to hold on to your words back then pero ikaw mismo yung nagbibigay ng dahilan kung bakit kailangan ko ng bumitaw."

"You gave me a lot of reasons to let go pero ako naman yung tangang pilit humahanap ng isang dahilan para huwag bumitaw. At iyong nag iisang dahilan na iyon...iyon pa pala ang dahilan kaya ako nasira...kaya ako nawasak...I loved you so much that's why I choose to let you go."

Nanatili siyang nakatitig sakin habang naluluha kaya umiwas ako ng tingin sa kanya. Ayaw kong makita ang tinging iyon. Ayaw kong pagka awaan.

"I've been thinking of reaching to you dahil gusto kong bigyan ng buong pamilya ang anak ko. You said there's nothing going on between you and Springheart, hindi ko alam kung kaya ko iyang pagkatiwalaan pero sa ngayon panghahawakan ko ang salita mo dahil hindi mo naman siguro kayang lokohin ang sarili mong anak."

Niyakap niya ako matapos kong sabihin ang mga katagang iyon, wala naman akong nagawa kundi yakapin din siya pabalik.

"Thank you so much Kaynee. Promise babawi ako sa inyo. Babawi ako sa mga pagkukulang ko."

"Mommy?"

Sabay kaming napalayo sa isa't isa at lumingon sa kama, nandoon si Aurora, nakaupo at kinukusot ang dalawang mata.

Humikab pa ito bago tumingin ulit samin, ilang beses siyang kumurap bago nanlaki ang mata habang nakanganga at nakaturo sa pwesto namin.

"Daddy?!!"

Malakas na sigaw niya at dali daling bumaba sa kama, nagtatakbo ito palapit samin at biglang dinamba ng yakap si Autumn habang naiiyak.

"Daddy! I've been waiting for you! I love you Daddy I love you so much please don't leave us again! Mommy and I love you so much!"

Sa bilis ng pagkakabigkas niya ay wala kaming naiintindihan kundi "Daddy" at "I love you" lang dahil nabubulol ito.

I just watch how Autumn squat infront of our daughter and hold her cheeks.

Our daughter...

May naramdaman akong kirot sa puso ko dahil sa nakikita ko ngayon sa harapan ko.

Autumn is crying while hugging his daughter, ganon din si Aurora sa kanya, malakas itong umiiyak habang yakap yakap ng mahigpit ang ama nito.

Umiwas ako ng tingin dahil doon.

Masakit dahil aminin ko man o hindi ay kasalanan ko kung bakit ganito ang pinagdadaanan nilang dalawa.

It's my fault for not listening to Autumn's explanations 4 years ago tungkol sa kanilang dalawa ni Springheart at dahil nawalan ako ng tiwala sa kanya at naniwala sa isang pekeng papel na iyon.

Pinahid ko ang luhang tumakas saking mata at lumabas ng kwarto at tumungo sa garden.

Mom...Dad...

Tama po kayo...Sana nga hindi ko tinakasan ang nakaraan ko.

_________________________________________________

Votes and comments are highly appreciated by the author.