𝙼𝚢 𝚍𝚊𝚛𝚔 𝚠𝚘𝚛𝚕𝚍 𝚃𝚊𝚎𝚕𝚒𝚌𝚎 ✔✔

43

Sınır 35 vote 120 yorum~

...

"Rahat dur taehyung"

"Canım durmak istemiyor ama"

Başını tekrar boynuma sokup izlerini bırakmaya devam ettiğinde derin bir nefes verip saçlarıyla oynamaya başlamıştım uyandığımdan beri rahat bırakmamıştı beni

Annesi ve babası uyandığımda gitmişlerdi kim bilir nasıl kovmuştu onları

"Birazdan hemşire gelicek taehyung"

"Seni bırakmam için bir neden değil"

"Hastasın?"

"Hala değil"

Boynuma attığı ısırıkla inlerken elini kaldırıp kalçamı sıkmaya başlamıştı

"Seni özledim"

"Taehyung hastanedeyiz"

"umrunda değil"

Tek hareketle beni üstüne alırken şaşkınca ona bakıyordum o ise kararmış irisleriyle bana bakıyordu

"Seni istiyorum?"

"Tae-..."

Kapının açılmasıyla bakışlarım oraya dönerken taehyungun bıkkınca nefes verdiğini duymuştum kıkırdayıp tekrar ona döndüğümde anlına ufak bir öpücük bırakıp üzerinden kalkıcakken beni tuttu

"Kalkama güzelim"

Hemşire şaşkınca taehyungun kolundaki serumla uğraşırken alışmıştım artık annesinden utanmayan hemşiredenmi utanıcak

"Ne? Neden?"

"Altımdaki şişikliği onun görmesini istermisin?"

Edepsizce konuşmasuyla ağzına hifi vurmultum kıkırdayp beni ters döndürdü önümdeki örtüyü iyice bacaklarıma çektim

Pislik ne hallere düşürmüştü beni bacak aramdaki şişiklik beni hem utandırıyor hemde zorluyordu

Kim bilir hemşire gelmeseydi neler olucaktı

Hemşire utana sıkıla kolundaki serumu çıkarttı ve ufak bir pamuk koyuo bana oraya baskı yapmamı söylemişti kolundaki küçük iğne deliğine pamukla baskı yaparken dudaklarımı büzüp taehyunga döndüm

"Acıdımı?"

"Sence ben onu hissetmişmiyimdir?"

Birşeyide hissetsen şaşarım

Gözlerimi devirip pamuğa baskı uygulamaya devam ettiğimde alttan bacaklağımı iç kısımlarına doğru okşuyordu

"Taehyung"

"Prenses?"

Uyarıcı tonla adını seslendiğimde benimle sırıtarak konuşmuştu hemşire kapıya fopru yol aldığında bende kalkmak için hazırlanıyorfum yoksa gerçekten beni salmazdı

Kapıdan çıkar çıkmaz yataktan atladığımda taehyungun çayık kaşlarıyla karşılaştım

"Sevgilini bu haldemi bırakıcaksın bebeğim?"

"Evet"

Gülümseyerek eşyalatının koyulfuğu dolaba gittim ve siyah t-shirti ile pantolonunu aldım yatağına ilerleyip yorgun ama azgın bedenini oturttuğumda hala kızgın bir şekilde bana bakıyordu

"Öyle bakma bana"

Üzerindeki hastane giysisini çıkartıp yerine t-shirti ile pantolonunu giydirdim gerçekten çovuk gibi küsmüştü benimle kolunu bile kıbırdatmıyordu