𝙼𝚢 𝚍𝚊𝚛𝚔 𝚠𝚘𝚛𝚕𝚍 𝚃𝚊𝚎𝚕𝚒𝚌𝚎 ✔✔

49

40 vote 100 yorum

...

Saat kaçtı bilmiyordum yüzümdeki dudakların sahibinin kim olduğunu bilmiyordum

Ama beni gerçekten ragatsız ediyordu uykum vardı uyumak istiyordum mümkünse birdahada uyanmamak istiyordum

"Sevgilim"

Tam huysuzlanmaya başlicaktımki o yumuşacık sesi kulaklarıma dolmuştu

Gözlerimi zar zor açtım karşımda siyah saçları önüne bukle bukle düşen Taehyungu görmüştüm 

"Taehyung?"

Dedim şaşkınlıkla Taehyungun burda ne işi vardı? Dudağımı görmüşmüydü? Veya jungkook ona birşey anlatmışmıydı?

Yutkundum koltuktan doğrulurken gözleri yüzimde tek bir noktadaydı oda dudağımdı

Başka birşey için bakmıyordu anlardım öpmek istediğinde kollarını direk belime dolardı

Odak noktası dudağımdaki patlaktı kaşları çatıktı herzamankinden daha fazla çatıktı

Dur bir dakika jungkook yaşıyormuydu?

Başımı sinirli gözlerden çevirip jungkooku aradığımda tekli koltuğun üzerinde aynı taehyung gibi çatık kaşlarla bana bakıyordu

"Hadi gidelim bu kadar görüşmeniz yeter hem seninle konuşmam gereken bir konu var"

Sesi ertti soğuktu ifadesizdi ama bu ifadesizliğin altında bile evde neler olucapını bana gayet ifade etmişti derin nefes verdim bacağımın tekini koltuktan aşağı sarkıttım ve ayaklandım

Jungkook ona anlatmıştı belliki onuda güzel fırçalamıştı gülümsedim kollarımı benimle ayaklanan jungkooka sarmıştım

"Uyuyacak saati buldun sende ağzıma sıçtı ağzıma!"

Kulağıma sitemle söylenirken yanağına küçük bir öpücük bıraktım

"Lalisa hadi"

Dedi soğuk sesin sahibi

İlk defa titremiştim ilk defa soğukluğu beni üşütmüştü derin bir nefes verdim

"Kendine iyi bak"

"Sende güzelim bitşey olursa ara"

Dedi imalı imalı taehyunga bakarken   taehyung dudakları arasında tıslarcasına bir küfür savururken hemen jungkookun yanından ayrılıp taehyungun yanına geçtim

Oda bunu bekliyormuşcasına kolunun birini belime sarıp kapıya doğru yönlendirdi beni

Yeni uyandığımda üzerimde hala bir sersemlik vardı örneğin kapının önündeki çıkıntıyı görmeyip takılıcak kadar sersemdim

Taehyungta benim sakarlıklarıma alışmış olduğunda çevik hareketle düşmekten son anda kurtarmıştı beni söylene söylene

"İnsanlar yürürken önüne bakarlar lalisa"

"Bende önüme bakıyorum"

Dudaklarımı büzmek istedim ma yaramdan dolayı büzememiştim canım yanardı ve taehyunga en son hatırlatmak istediğimdi yaram herhalde

"Belli"

Sinirli halinden taviz vermeden beni kucağına almıştı hemen bedenim göğüsünde küçülürken dahada sahiplendi beni

Arabaya geldik beni ön koltuğa bırakıp kendi arafına geçtiğinde gergince ellerimle oynamaya başlamıştım

Gerçekten çok sinirliydi eve gitmek istemiyordum kavga etmek istemiyordum