Seni Dert Etmeler

1.5

-medyadaki Arasın bebekliği-

Hoş geldiniz💕🥺 keyifli okumalar önceki bölümde belki ağladınız belki güldünüz ben ağladım yazarken

Yazarın ağzından devam-

O olayın üstünden günler aylar hatta yıllar geçmişti kız hala çocuğu seviyordu araştırıyorum bulmaya çalışıyordu ama yok nergis hanım tüm geçmişi birlikte eletmişti bulunmamak için uğraşıyordu

"yok yok yok yok yok abi delircem nereye gittin aras lütfen gel artık bak gel seninle abimin telefonunu suya atalım gel artık seninle birlikte çikolatalı süt içelim gel lütfen aras" diye söylenerek evin içinde bağırıyordu sinirlenmiştir artık dayanamaıyordu çok özlemişti elimde sadece eski bebeklik fotoğrafları vardı kız yıllarca o fotoğraf'a bakarak ağlamıştı aradan 15 sene geçmişti 19 yaşındaydı güneş artık çok fazla özlemişti arası bu gün ikisinin de doğum günüydü kendini dışarı atmak istiyordu artık evler üstüne geliyordu
Kızın arkadaşı yanına gelip sakinleştirmeye çalıştı

"güneş artık yeter ya bulucaz dedim sana evren yardım ediyor bulucaz güneş sakinleş artık yeter yaa" dedi kızın arkadaşı ipek

"ipek biliyorsun ben kaç seneden beri arıyorum onu yok bulamıycaz yok ipek ya bişey olduysa ben ne yaparım yaşamam ben tam on beş sene oldu on beş" diye isyan etti kız

"güneş biliyorum çok zor çok zor dayan bulucaz" dedi kızın arkadaşı

Kız artık dayanamıyordu ev üzerine geliyordu o yüzden hırkasını giyip evden çıktı şapkasını kafasına geçirip İstanbul sokaklarında dolaşıyordu bir anda eline su damladı havaya baktı yapmıyor yağmaya başlamıştı aslında yağmuru severdi ama yağmur ona sevdiğini hatırlatıldı 3 yaşında yağmurun altında sokakta koşuşturmuşlardı kız 15 seneden beri doğum gün kutlamıyordı çünkü her doğum günü onu hatırlatıyor artık nefesi sıkışıyordu sevdiği gitti gün bir söz vermişti onu ne zaman bulursam bana doğum günü tekrar gelir demişti yani onu bulduğunda tekrar doğum gününe kavuşabilecek yağmur daha da bastırmıştı kız yavaş yavaş caddede yürüyordu bir müzik açtı en sevdiği müziği kulaklığını takmadı yağmurda daha güzel olur diye müziği son ses açtı madrigal-seni dert etmeler

"Bazen bana gelir, gider seni dert etmeler" kız müzikle birlikte başladı şarkıyı söylemeye
"Seni rüyalarımda hapsetmeler"
"Yıldızların hırsızları mı var?"
"Tutamam, tutamam, hep yeni bir gün doğar" nakarat bitti zaman kafasına bir şemsiyeli bir kişi geldi

"ıslanma diye sen devam et söylemeye hasta olma diye yaptım yoksa hasta olursun" dedi geç bir çocuk
"teşekkürler" diyerek gülümsedi kız genç çocuk ta gülümseyince kız bir an duraksadı bu gülümseme bu yüz bir dakika bu diye içinden düşündü yoksa o
"adın nedir" diye sordu kız yoksa o kadar aradığı sevdiği o hasta olmasın diye ona şemsiye mi vermişti kız sevinmişti surıtmaya başlamıştı

"aras senin adın nedir" dedi genç kız sevdiğine bu gün kavuyordu şu an gidip sarılmak istiyordu ama ne derdi ki o kızı tanımıyorum

"bende güneş tanıştığıma memnun oldum aras" dedi kız ne derdi ki ben seni bekledim o kadar mı derdi

"bende memnun oldum güneş, ben bulut olsaydım çok uyumlu olurduk demi ya" dedi genç, kız gülümseyerek gence baktı ona doğum günün geri vermişti sevdiği bu gün

"nereye gidiyordun bu saat de sen yağmurda birde" diye sordu genç, kız gence bakarak yüzünü inceledi çok olmuştu görmeyeli özlemişti çok ama hiç değişmemişti her zamanki gülümseme vardı suratında

"hiç sevdiğim çocuğu 15 yıldır bulamıyorum sinirlendim çıktım iyiki çıkmışım" dedi kız, gence bakarak genç, kıza gülümsedi

"sevdiğin var demek" dedi genç, kız gülümseyerek gence baktı

"ah o sevdiğim 15 yıldır yollarını gözledim gelir diye gelmedi ama" dedi kız

"vay be ne aşk mış seninki ben hiç aşık olmadım ne demek bile bilmiyorum nasıl bir duygu ki?" diye sordu  genç kız çok mutlu olmuştu hem sevdiğini bulmuştu hemde sevdiği 15 yıldır kimseye sevmediği için mutlu olmuştu

"belki bir güzel kız masallarını süsler" dedi kız bundan sonra artık onu kendine aşık edecekti
"belki bu arada hangi okulda okuyorsun şu okulda mı?" diye sordu genç eliyle okulu göstererek

"evet orada okuyorum" dedi kız

"aynı okulda okuyacağız demek güzel ben gideyim evim şurada sen şemsiyeyi al hasta olma"
dedi genç ve bişey demesine bırakmadan koşarak şapkasını takıp ara sokağa girdi

"ah be aras hiç değişmemişsin yine beni düşünüyorsun diyerek kız evine gitti 15 sene sonra ilk defa gülmüştü mutlu olmuştu kız

Düşünüyordu 3 ay tatil bitince kavuşucam diyordu kavuşucaktı 3 ay sonra sevdiğine

~3 ay sonra~

Okula gitmek için hazırlanmıştı kız, ipekte  ailesi londradaydı annesi hasta olmuştu kalbi durmuştu ama şimdi iyiydi bir anda telefonu çaldı

Arayan kişiye baktı 'Tülin sultan' arıyor yazıyordu
Hemen telefonu alıp kulağına koydu
Telefondaki kişi nefes nefese kalmıştı

"kızım annen yine kalp krizi geçirdi çabuk buraya gel sensiz olmuyor" dedi babası annesi dünyada sevdiği ikinci kişiydi onu kaybedemezdi hemen uçak ayırıp hemen ilk uçakla londraya uçtu annesinin yanına gitti

4 saat 5 dakika sonra

Genç kız uçaktan inip annesinin yanına gitti eve girdiğinde bir şok yaşadı annesi turp gibi masterChef izliyordu kız sinirlendi  ve elindeki bavulu kenara doğru fırlattı Tülin Hanım biraz korktu çıkan sesten

"anne sen iyisin ama beni niye telaşa soktunuz" dedi kız sinirle

"kızım seni hiç göremedim çok özledim 2 yıl olacak görüntülü konuşuyoruz ama yetmiyor" dedi Tülin Hanım ağlamaklı ses tonuyla

"anne ya telaşa girdim sana bişey oldu sandım ben hayatımda en  sevdiğim 2. Kişiyi kaybetmek istemezdim yani anne sana bir sürprizim var" dedi kız mutlu bir ses tonuyla koşarak annesinin yanına gitti

"Ben sevdiğim çocuğu buldum" dedi kız gülerek  Tülin Hanım çok şaşırmıştı

"sen benim oğlumu mu buldun kızım dedi" Tülin Hanım şaşkınca

"senin oğlunu buldum bana düneş diyen sevdiğimi buldum anne inanabiliyor musun?" diye sordu kız heyecanla Tülin hanıma

"kızım biliyorum aras oğlumu çok seviyordun 15 sene kızım 15 sene bekledin onu sen" dedi Tülin Hanım kızına bakarak

"biliyorum anne ama kavuştum ya doğum günümde dışarı çıktım bundan 3 ay önce onunda doğum günüm zaten biliyorsun şarkı söylüyordum yolda sonra yağmur yağıyordu ve biri geldi bana şemsiye tuttu oymuş"  dedi kız gülümseyerek

"kızım kavuştum ya aras oğluma çok özledim ben ya paşamı bizi hatırlamaz ama" dedi Tülin Hanım ağlamaklı sesle ve gözünden bir damla yaş düştü

"anne ağlama" dedi kız annesinin gözündeki yaşı eliyle silerek

"kızım bu mutluluk göz yaşı" dedi Tülin Hanım gülerek

~3 ay sonra~

Kız 3 ay londra da ailesinin yanında kaldı ve bu gün eve dönüş günüydü ve 1 hafta dinlenip okula gidecekti
arkadaşı ipekve evren de gitmemişti okula onu yanlız bırakmamak adına işe gidiyordu sadece. Kardeşi rüzgar onun yanında kalıyordu abisi ise londrada okuyordu ama bu sene gelecekti ailesi de öyleydi

🧚🏻‍♀️Bölüm sonu🧚🏻‍♀️