sayanora(finale az kaldı)

11

ölmek nasıl bir his diye hiç merak etmedim ama sessiz sedasız bir şey beklerdim onun yerine damla sesi var,vücudumun yarısı sığ bir suda bilincim yerinde ama haraket edemiyorum ne kadar haraket etmek istesem suyun derinliği artıyor bu yüzden haraket etmeyi kestim,sanırım ölüm meleği beni almayı unuttu.

arada bir gülüşme sesleri ya da hıçkırma sesleri duyuyorum ve bu sesler buradan gelmiyor,sadece suda yatıyorum ve bu sinir bozucu ne yani ölmek bu mu amma sıkıcı(!)-aslında korkuyor-

Burası oldukça soğuk ve beyaz bir elbise giyiyorum,kolları çok bol.

Hıçkırma sesleri kesildi ama hafif iniltiler duyuyorum bu sesleri birden fazla kişi çıkartıyor sesler tanıdık gibi ama bir yandan da değil gibi. Sesler yine kesildi...

.

Şu an inonun sesini duyuyorum oldukça neşeli arada bir hüzünlü oluyor,bazen sesleri hiç duyamıyorum ya da anıları görüyorum ama bunlar bana ait değil hepsi tıbbi ninja, nerden mi biliyorum basit Tsunade-sama ile hastanelere çok gittim tanıdık yüzler vardı ama hepsi öldü,kimi zamanlarda birini iyileştiren birileri oluyor onları tanımadığım için ancak yaptıkları şeyden tıbbi ninja oldukları anlaşılıyordu. Tekrar ağlama sesleri geliyor ama bu seferki farklı biri artık bu seslerden bıktım neyse ki sesler hemen kesiliyor ama bu seferki farklıydı. Sasukeye aitti ağlıyordu bir taşın başında çömelmiş ağlıyordu sanırım şimdi de onun anılarını görüyordum ama canım acımıyordu sadece izliyordum bir duygu hissetmiyordum bir hiçmiş gibi boşluğu izler gibi ağlayışını izledim,ona dokunmak istedim ama elim içinde geçti ve bedenim suya daha fazla gömüldü,hareket etmemeyi unuttum eskiden hareket dahi edemezdim ama şimdi oldukça rahat hareket ediyorum ama bu tehlikeli eğer tamamen suya gömülürsem ne olacağını bilmiyorum. burada zaman diye bir şey var mı onu da bilemiyorum güneşi geç ışık bile yok,yine anılar ağlamalar diye zaman ilerledi,aç hissetmiyorum aslında hiçbir şey hissetmiyorum. Tekrar anıları izliyordum yine sasukeydi kiraz çiçeklerinin arasında bir taşa oturup ağaçları izliyordu ama birden etraf karardı başta ne olduğunu anlamadım ve korktum eğer zarar gördüyse diye ama 16 yaşından 12 yaşına gelmişti etrafta mezar taşları vardı ve kanlıydı arkalarında Uchiha işaretleri vardı. Şaşırmış bir  şekilde taşa baktı ve ağlamaya başladı bir ruh misali bende o taşa yürüdüm ve abisinin adını gördüm sonra dönüp sasukeye baktım hıçkırarak ağlıyordu,canım acıyordu canım çok acıyordu ona sarılmak için koştum ama etraf yine kararmıştı. 

Elimi birden sasukenin kafasında buldum normalde kimseye deyemezdim sanırım zamanla bunu da başardım. Canım acıyordu nefes almakta zorlanıyordum boğulmaya başlamıştım yinede umursamadım ve ona seslendim,onun yüzünü bir kez daha görmek güzeldi ama ağlayan yüzünü görmek değildi ağlamamasını söyledim ve bana baktı kendimi tutmakta zorlandım ve bende ağladım onu özlediğimi söyleyecektim ama olmadı etraf siyah yerine kırmızı oldu nereye baksam kırmızıydı ve su sesi duydum gülümseyip veda edecektim ama bunu da başaramadım.

Boğuluyordum kendimi suya bıraktım ama bir şey olmadı bende tekrar ölmeyi bekledim ama birden suyun yüzüne çekilmeye başladım.

.

.

Gözlerimi açtığımda Sasuke'nin durduğu kiraz ağaçlarının oradaydım etrafta gezindim ve ilerde bir köy gördüm ama gidemedim başka yerlere gitmek istedim ama olmadı sanırım sadece burda durabiliyor. Burda zaman vardı 1 hafta sonra sasuke geri geldi onunla konuştuk ama ertesi gün gelen insanlarla konuşamadım değmeye çalıştım ama içlerinden geçtim bunun birçok kez denedim ama olmadı sanırım sadece sasuke ile oluyor. Bazen o hafta hiç gelmezdi kimi zaman buradan gitmek bilmezdi bu durumdan şikayetçi değildim. Bana onun yarattığı bir genjutsu olduğumu söyledi bende ne olduğumu bilmediğim için onayladım belki olabilirdi ama bu biraz tuhaftı bu yüzden bu durumları anlatmayıp kendime sakladım.

ilerleyen günlerde beni öldüren adamı bulduklarını yazan bir kartal geldi sasuke çok tuhaftı duygularını kontrol edemeyip mangekyou sharingan açtı bu duruma şaşırdım eskisinden daha da parlaktı kıpkırmızıydı kan gölü gibi görünüyordu,başta durduramayıp ağaçları yaktı ama ona sarılınca durdu ve eski haline geri geldi.

(bunu açabilmek için sevdiğin biri ölmeli sasuke bunu abisinden aldı abisine ait-ben bunu değiştirdim artık sharingan sakura ölünce gerçekten ona ait oldu zaten animede de öyle bişiler oluyordu unuttum valla-)  sasuke görev için gitti ve bende gitmek istedim ama alandan dışarı çıkamadım,yine o sulu yere geri geldim ama bu sefer daha az su vardı ve aklıma sasuke geldi acaba napıyor diye düşünürken birden onun yanında yürürken buldum kendimi. Naruto ile tüm sınıf vardı,sensei yoktu sasuke bana onun kage olduğunu söylemişti bu yüzden yoktu. Sasukeye seslendim ama duymadı deydim ama elim boşluğa dönüştü buna da razıydım arkadaşlarımı tekrar görmek çok güzeldi yol boyu hepsine bakıp ağladım çok mutluydum onlara veda edememiştim bu çok güzeldi. Yolun yarısında çok güçlü bir çakra hissettim ama diğerleri hissetmemiş gibiydi oraya doğru ilerlemeye devam ettiler onlara bağırdım çağırdım vurdum ama etki etmedi ordan uzaklaşmaya çalıştım ama olmadı yine sasukeye bağlıydım. Beni öldüren adam(zore) ve 5 kişi daha vardı ama o 5liden biri çok güçlüydü ilk defa böyle bir güç görüyordum narutonun kuruma gücünden bile güçlüydü. Adamlar bizi görmüştü ve gülmeye başladılar o adi adam adımı bağırarak söyledi ve herkes olduğu yerde durdu,ino hıçkırmaya başladı naruto,sasuke,lee,tenten yere bakarak yürüdüler. Temari inoya sarıldı shikamaru yine olgun biri olup dik başla yürüdü. Zoreyi görmek hiçbir şey hissettirmedi asıl yanındaki mavi saçlı adam beni korkutuyordu zore kolunu dürtüp 

-hadi lay başlayalım dedi adam başta ona boş boş baktı ve başıyla onayladı. 6sıda saldırıya geçti bizimkiler 7 kişiydi sayıca fazlaydılar ama o adam yani lay çok farklı seviyedeydi 

arklar ultra atacağım dövüşü hemen geçiyorum