Sensitive heart [Taennie] ✔️

4 bölüm

"Jennie tatlım buraya gel". Soğuk havanın vücuduma verdiği acıyla donarak koşuyordum" Hayır. Bana yaklaşma"diye bağırsamda o geliyordu. Malikanenin bahçesinden kurtulup eve girdim. Katları çıkarak saklanmaya oda arıyordum. Ama yaklaşıyordu. Ayak sesleri. Geliyordu.... O geliyordu. Sinir bozucu sesiyle" Bana istediğimi ver Jennie Kim. Bana ruhunu ver. Çabuk! "diyordu. O katildi. Beni neden öldürmek istiyordu anlamıyordum. Yanaklarımda ıslaklık hiss ettiğimde ağladığımı anladım. Elimle ağzımı kapattım ses çıkmaması için. Adım sesleri yaklaştığında artık sondu galiba.

Gözlerimi açtığımda bir yatakta uyuyordum. Galiba kabusdu. Etrafaı süzdüğümde burasının hastane olduğunu anladım. Elim sarılmıştı ve bana serum takılmıştı. Uzandığım yerde dikleştiğimde bir hemşire içeri geçti. Gülerek" Sonunda. Uyanmışsınız"dedi. Yanıma oturduğunda " B-burada ne işim var? "diye sordum. " Sizi  gece getirdiler. Evinize hırsız girmiş galiba. Evde kan izleri bulunmuştu. Ancak sizin hiçbir sorununuz yok merak etmeyin. Eliniz kanamış" dedi. Şaşkınca" Peki sonra? "diye sordum. " Sizi komşularınız getirdi hastaneye. Odanızda dolaba saklanmıştınız"diye devam etti. Bu söylediklerinden sonra donub kaldım. Rüyamda gördüğüm gibiydi . Benzer olaylardı. Birazdan hastaneden taburcu olmuştum. Eve geldiğimde evimi toparlayan İrene'ni  görmemle gülümsedim. Bana yaklaşıp" İyimisin? Çok korktuk"dediğinde başımı sallayıp" Evet merak etme. "dedim. Düzelttiği eşyalara bakıp" Eve geldiğinde uğraşma diye ortalığı toparladım"dedi. Sarılıp" Teşekkür ederim "dedim. " Önemli değil"

O gittiğinde şaşkınca koltukta oturuyordum. Dedikleri gibi o bir hırsızmıydı yoksa rüyamda gördüğüm katil. Anlayamıyordum. Benim şimdiye kadar hiçkimseye bir kötülüğüm dokunmamıştı. Herzaman etrafımdakilere karşı nazik olmağa çalışıyordum. Benimle sorunu olan biri yoktu.Bir dakika vardı yoksa benmi bilmiyordum? Kapının çalınmasıyla açmak için kalktım. Kapını açtığımda polisle karşılaştım. Eğilip selam verdi. Bende karşılık verdiğimde" Hanımefendi komşular sizin evinize hırsız girdiğini söylediler. Siz hastanedeyken araştırdık. Kayıtlara bakılırsa bu bir hırsız değildi. Sizi korkutmak istemem ama o adamın davranışları bizzat para değil sizi aradığının göstergesi" dedi. Sesim kısılırken" T-teşekkür ederim. Anladım"dedim. Tek kaşını kaldırıp" Siz iyimisiniz? "diye sorduğunda başımı evet dercesine salladım. Gittiğinde dönüp eve baktım. Biri beni arıyordu. Öldürmek için. Bu ev... Bu evde daha fazla kalamazdım. Telefonu elim titreyerek alıp Jisoo'nu aradım. " Alo? Jen nasılsın? ". Kekeleyerek" Jisoo nolur çabuk evime gel"dedim. Sesi tedirginlikle" Birşey mi oldu? "diye sordu. Cevap veremeden telefon elimden yere düşmüştü.  Az vakit sonra Jisoo gelmişti. Ona herşeyi anlatıyordum. Bitirdiğimde korkarak yüzüme baktı. Sonrasında kalkıp" Hadi eşyalarını toplayalım. Bende kalıyorsun"dedi. İyi fikirdi. Ancak eğer biri beni öldürecekse arkadaşlarımıda bilmesini istemezdim. Ama başka çarem yoktu. Jisoo ile bavulumu hazırlayıp evden çıktım