Eliyle onu okşarken köpek elini yalıyordu. Yüzündeki gülümseme artarken " Bana köpek mi aldın? "demişti. Yanağından öpüp" Evet isim ver"dedim. Annemde yanımıza oturduğunda Taehyung biraz düşünüp " Yeontan olsun adı"demişti. Yeontan şirince havlayıb elini yalamağa devam ediyordu. Birazdan hepimiz masaya oturup akşam yemeğini yemeye başladık. Babam bu zaman da Taehyung'u sorguya çekmişti.
"Ressamım efendim. İnsanların istedikleri tabloları , resimleri çiziyorum" . Babam anneme bakıp " Çok iyi bir iş. İyice karşılığını ala biliyormusun? "demişti. Taehyung" Evet efendim. İlk başlarda çok zordu. Ancak artık işlerim yolunda"dediğinde herkes sakince yemeğini yemeye başladı. Babam" Peki evlilik? "dediğinde ben cevap verdim. " Baba şu an evlilik önemli değil. Taehyung için Rose'yle görüştük. Test sonuçlarını bekliyoruz. O tedavi olunup iyileşsin sonra bakıcaz". Annem" E haklı. İyileşirsin yakın zamanda oğlum merak etme"deyip Taehyung'un elini tuttu. Taehyung gülümseyip" Teşekkürler efendim"demişti. Sıra pasta kesmeye gelince hepimiz doğum gününü tebrik ederken o pastanı büyük gülümsemeyle kesdi. Ardından babam nasıl sarıldısa çok korktum ama iyiki birşey olmadı. Babam onu çok sevmişti anlaşılan. Babamla Taehyung salonda otururken ben anneme yardım ediyordum. Mutfakta işlerin bitmesine az kalmıştı. Annem elindeki tepsiyi bırakıb yanıma oturdu. "Çok iyi biri. Onun için önceden olan önyargılarım yüzünden utanıyorum." dediğinde sarılıp" Sorun yok anne"demiştim. Annem ayrılıp" Peki sen ne düşünüyorsun? "diye sordu. Sorar gözlerle" Ne hakkında? "dedim. " Test sonucu hakkında. Rose başka bir şey söyledi mi? "diye sorduğunda başımı sallayıp" Hayır. Oda sonuçlarını bekleme mizi önerdi."dedim. Annem " Tanrı yardımcısı olsun"dediğinde " Amin"dedim.
3 𝘨ü𝘯 𝘴𝘰𝘯𝘳𝘢 3 gün geçmişti ve sonuçların söyleyeceği gün gelmişti. Rose'nin odasında oturup onun gelmesini bekliyorduk. Taehyung'a baktığımda gergin olduğunu görüp elini tuttum. Gülümserken içeri Rose girdi. Karşımızda oturup masada ellerini birleştirdi. Yüzünde ciddi bir tepki vardı. Sakince" Hoş geldiniz "dedi. " Rose umarım iyidir. Değilmi? "diye sordum. Taehyung'sa susuyordu. Rose önce Taehyung'a baktı . Sonra bakışları beni bulunca" Üzgünüm. Ancak.... "Taehyung" Tedavi yok. Değilmi? "dediğinde başımı sallayıp" Hayır hayır Taehyung. Rose iyi bir doktor. Herşey iyi değilmi Rose? "diye sordum gülümsemeye çalışırken. Rose eğik başını kaldırıp" Üzgünüm ancak Taehyung'un hastalığı nadir bir hastalık. İnsanlar bu hastalık yüzünden kör ve engelli olur. Tedavisi hala çok zor. Ben çok üzgünüm."dediğinde dolan gözlerimi kapatıp açtım. "Ama sen yapa bilirsin? Değilmi? Sen yaparsın" dedim. Rose başını sallamakla yetindi. "Üzgünüm yapamam. Yinede umudunuzu kırmak istemem"
Söyledikleri kafamda dolanıyordu. Eve geldiğimde Taehyung'a sarılıp o kadar ağlamıştımki. O sadece " Biliyordum Jen"demişti. Şimdi'se ikimizde çok kötüydük. Bazen onun yalnız kaldığındada ağladığını görürdüm. Çok nadiren. O herzaman benim karşımda güçlü olmağa çalışmışdı. Aldatılsada, hastalığı tedavi olun masada, insanlardan kör diye kötü müamele görsede. O herzaman güçlüydü. ___________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![Sensitive heart [Taennie] ✔️](https://img.wattpad.com/cover/279201310-64-k450358.jpg)