"Anne gerçektende iyiyim. Yeter! " diye isyan ettim. Annem başıma gelen o olaydan sonra bize gelmişti. Babam da gelmişti ve çok tedirgindiler. Annem bana o kadar sıkı sarılmıştı ki ölüyordum az kalsın. Jisoo sabah işi olduğu için çıkmıştı . Bende annem ve babamla kalmıştım. Babamın dalgınlığını görüp" Baba neden dalgınsın? "diye sordum. Başını kaldırıp bana baktı" Seni düşünüyorum kızım. O adam seni heran yeniden bula bilir" Haklıydı aslında ancak son günler yoktu. Hiç şüpheli an yaşamamıştım. Annem bunun üzerine" Bizimlemi gelsen kızım? Yalnız kalamazsın"dedi. Busan'a onlarla gidemezdim. Burada çalışıyor hemde güzel bir Üniversite kazanmak için çabalıyordum. Anneme bunları söyledim. Israr etsede yinede gitmeyeceğimi söyledim. Babam" O zaman sana başka bir ev alalım. Sonrada annen seninle kalır"dedi. "Ama Baba annem ve senin orada işin var. Bunu kabul edemem. Benim için korkmayın. Biraz biriktirdiğim parayla güzel bir ev alabilirim" Dedim. Pes edip beni onayladılar. Onları yolcu ettikten sonra üzerimi değiştirip dışarı çıktım. Parkta yavaşca gezerken onu gördüm. Taehyung herzamanki gibi kitab okuyordu. Gülümsemesi büyürken okuduğu kitaptan zevk aldığı belli oluyordu. Tatlıca ona yaklaştım. Yanına oturup" Merhaba "dedim. Gülümseyip" Merhaba Jen"demişti. Sesini duymak heyacanladırırken elindeki kitabı yavaşca aldım. Anlamsızca karşısına bakarken okumaya çalıştım. Şifrelerle yazıldığı için tabi anlamıyordum. Kitabı ona geri verdim ve " Nasılsın? "diye sordum. " İyi peki sen? "cevap verdi. "Bende iyiyim" dedim. Kızarık gözleri ve solgun ten rengi dikkatimi çekti. "Neden bu haldesin? Yani biraz kötü görünüyorsun" dedim. Elindeki kitabın kapağını kapatıp" Bunu sana anlatmam ne kadar düzgün olur bilemem. Kırılma. Sadece yeni tanıştığımız için söylüyorum"dedi. Gözlerine bakmaya çalışarak" Konu sevgilin mi? "diye sordum. Şaşkınca" Nereden biliyorsun? "dedi. " Aslında seni o gün parkta onunla kavga ederken görmüştüm. Konuştuklarınızı tesadüfen duydum. İnan bana tesadüftü"dedim. Başını sallayıp" Sorun yok"dedi. Sonra" Seninde çok güvendiğin biri oldumu hayatında? "diye sordu. " Kardeşim. Kardeşime çok güveniyordum. Ancak o bir gün beni kendi çıkarı uğruna sattı"dedim gözlerim dolarken. Kardeşimle aramdaki bağ çok iyidi eskiden. Ancak o gittikçe çok değişmişti. Son yaptığı hatayla onu sildim. Gerçi o şimdi Amerika'da hiç görüşmüyoruz. "Anladım. Bu çok ağır olmalı." dedi. "Evet" diye cevapladım. "Evime gelmek ister misin? Yalnış anlama kötü bir niyetim yok. Sadece hava çok soğudu. " dediğinde gülüp" Olur"dedim. Birlikte evine gittik. Yol boyunca sohbet ediyorduk. Etrafımızdan geçen insanların ona garipçe bakan bakışlarını gördüğümde sinir oldum. Onda ne vardı ki? Çok nazik ve tatlı biriydi. Sırf kör diye ona böyle davranamazdılar. Ben bunları düşünürken artık evine varmıştık
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.