Sensitive heart [Taennie] ✔️

22 bölüm

"Taehyung" dememle bana baktı. Gülümseyerek" Ben üniversiteni kazandım. 2 ay sonra başlayacağız derslere"demiştim. Gülümseyerek " Tebrik ederim"dediğinde tekrardan gülümsedim. Elimi saçlarına götürüp okşadım. " Senin için o kadar mutluyum ki. Çok şükür görüyorsun" dediğimde saçlarımdaki elini öpüp" Evet. Tanrıya ve sana teşekkür ediyorum. Tanrım bana şans verdi. Sende yanımda oldun herzaman . Bunun için çok teşekkür ederim sana " dediğinde ona yaklaştım ve dudaklarımı dudaklarına kenetledim. Ayrılıp" Bana teşekkür etme. Ölene dek seninle olacağım"dedim. Babamın içeri aniden girişiyle ikimizde irkildik. Babam gülerek kollarını açıb Taehyung'a yaklaştı. Sarıldıktan sonra " Ameliyata gelemedim affet artık oğlum"demişti. "Merak etmeyin efendim" babam sonra bir bana bir de Taehyung'a bakıp " Düğün ne zaman? "diye sorduğunda gülüp başımı aşağı eğdim. Taehyung" Yakında olucak efendim. Hiç merak etmeyin ancak bana biraz zaman verin toparlayayım kendimi"dediğinde babam " Tamam oğlum nasıl istersen"demişti. Çıkarkende annemle " Bu kızı kaç yıldır alan olmicak sandım be" Konuşmasıyla gözlerimi büyüterek utançla Taehyung'a baktım. Yanıma gelib elimden tutup beni kendine yakınlaştırdı. "Ailen evliliği bu kadar çabuk istiyor? Yoksa saklı bir işimizmi var hanımefendi? " dediğinde korkarak ona bakıp" Hayır! Babam işte ."demiştim. Gülüp alnını alnıma dayayıp" Saklın olsa bile gene de yanında olacağım"demesiyle gülümsedim. Buna inanıyordum. Hemde çok inanıyordum.

5 𝘺ı𝘭 𝘴𝘰𝘯𝘳𝘢
" Nayeon kızım koşma" dediğimde Nayeon durup bana baktı ve " Tamam anne" diyip  Hwasanın kucağına atladı. Onların bu haline gülüp yanlarına giderken bir çift kol arkadan beni sarmış izin vermemişti. "Tae gidelim artık". " Biraz böyle kalsak "demesiyle yalancık sinirle " Rahat dur bak hamileyim bir şey olucak çoçuğa "dediğimde ayrılıp" Tamam yaa ne olacaktıki? "diyip dudak büzdü. Yıllar geçse bile o hiç değişmiyordu. Nayeon'u takip edib eve girdik. Namjoonlara gelmiştik. Şehir dışında güzel bir evleri vardı. İçeri girdiğimiz an bir köşede Nayeon'u  Hwasayla Namjoon'un oğlu   Kim Sung'la oynarken gördük. Sunglada görüşüp içeri geçtik. Namjoon ve Hwasa çok mutlu gözüküyorlardılar. Önceden evliliklerinde olan bazı problemler vardı. Ama galiba şimdi iyiydiler. Güzel geçen konukluğumuzun ardından eve dönüyorduk. Nayeon arka koltukta çoktan uyumuştu. Pencereye bakan bakışlarımı oradan çekip araba süren Taehyung'a baktım. Dikkatlice arabanı sürerken  onu izliyordum. Herşey sonunda bitmiş miydi? O artık görüyordu. Biz artık tamamen sorunlarımızı atlatmıştıkmı? Bu sorular kafamı kurcalarken Taehyung " Beni çok güzel izliyorsun" demişti. Gülümseyip elimi boynuna götürdüm. Saçlarını okşamaya çalıştığımda" Ailen ne zaman gelir bize? "diye sordum. Ailesi evlendiğimizden beri az gelirdi bize. Yani bir kez gelmiştiler. Benim ailem onların aksine fazlaca bizde  konuk olurdu lar. Taehyung'un gülüşü silinerken " Bilmiyorum"dedi. "Benimi sevmiyorlar? " diye sorduğumda bana kısaca bakıp" Hayır öyle düşünme Jennie lütfen "demişti. " Seni sevmeselerdi önceden sorun çıkartırdılar. Hem çoçuğumuz var Jennie "dediğinde elimi siyah kıvırcık saçlarından çekip" Çoçuk içinmi katlanıyorlar? "diye sordum. Arabanı aniden durdurmasıyla korktum. Bana dönüp tuttuğu nefesi verdi. " Neden bu konunu açtın? "dedi. Bakışlarını önüne çevirdiği nde " Onlarla konuşucam. Haklısın sana okadarda samimi davranmıyorlar." sonra bana bakıp" Ama lütfen anla Jennie. Ailem benim böyledir. Herkese karşı böyledirler"dedi.  Başımı sallayıp " Tamam özür dilerim. Fazla abarttım"dedim. Hiçbir söz demeden arabanı çalıştırdı. Nayeon bu vakit uyanmıştı. " Anne, baba noluyor? "diye sorduğunda uykulu sesiyle " Sen uyu annem. Hiçbirşey yok"dedim.