Sevdalar sözde kaldı

7.bölüm

Abdestimi alıp namaz kılmak için yere sericek birşey ararken komidinin çekmecesinde seccadeyi görmemle çok mutlu olmuştum bunu buraya kesin murad koymuştu .Sonra aklıma kıbleyi sormadığım geldi buraya namaz kılmak için çıkmıştım ama namaz hariç başka şeylerden konuşmuştuk . İnsanda akılmı bırakıyorlar Suriyede Türkiyeye gidince bunları olucağını söyleseler çok gülerdim filim gibi gelirdi ama şimdi ben o filimin içindeydim .

Kıbleyi tahmin etmeye çalışırken seccademi açtım gördüğüm şey karşısında çok şaşırmıştım .Pusulalı seccademi ? Hemen pusulayla kıbleyi bulup seccademi o yöne serdim .Tekbir aldığımda bütün sıkıntıları dertleri dünyalık herseyi o tekbirle arkama atmış sadece Rabbimin huzuruna çıkmıştım .

Namazımı tamamlayıp sağımdaki ve solumdaki meleklere selam verdikten sonra parmaklarımla tesbihimide çektim .Etrafa bakmıştım ama tesbihi bulamamıştım . Tesbihimi bitirdikten sonra ellerimi Yücelerin yücesi Rabbime acıp duâ etmeye başladım.Zaten ondan başka kimsemiz yoktu hepimizin yaratıcısı sahibi o deyilmiydi.

''Amin'' diyip duamı bitirdiğimde arkamdan ''Allah kabul etsin '' diyen Murada döndüm kapıya yaşanmış elleri cebinde yüzünde gülümseme bna bakıyordu .
'' Amin'' dedim.
Seccademi katlayıp yatağa koydum ve yatağa oturdum . Oda yasandığı yerden doğrulup yanıma yürümeye başladı tam önüme gelince durdu .
Kafamı kaldırdım zaten ayaktayken bile benden yeterince uzundu böyle ben oturuyorken gözüme okadar görkemli gelmiştiki dik duruşu hiçbirşey den kormadığı sanki ölüme bile meydan okuyan bakışları yanında olana güven verirken düşmanına korku salıyordu .

Ben ona bakmak için boynumu kaldırırken boynumun ağrıyacağıni düşünürken o önüme çökünce çok şaşırmıştım .Ben ona şaşkınlıktan pörtlemiş gözlerle bakarken o ğülmeye başladı .
Neden gülüyorki şimdi hem böyle durması ya biri gelse sonra onun ajan olduğunu anlarsa. Saçmalama Rüveyda nerden anlıycaklar .
Ya hala gülüyor sinir olmaya başladım .
''Neye gülüyorsan söyle bende güleyim .Ziyra şuan gülmeye çok ihtiyaçım var '' sitemle söylediğim bu söz karşısında kahkası dursada hala gülüyordu ama ben kızdığim için gülmemek için dudaklarını bastırıyordu bu haliyle yaramaz bir çocuğu andırıyordu okadar sevimli ve komik gözüküyorduki . Allahım ben ne diyorumya saçmalamada rekor kırıyordum noluyor bana tövbe tövbe . Yabancı bir erkek hakkında böyle düşünmem günah ve ayıptı . Ama o bana bukadar yakın dururken mantıklı düşünmemem normaldi sanırım.

'' Ne düşünüyorsun '' demesiyle düşüncelerimden ayrıldım.Artık duygularımı kontur etmem gerekiyordu .
'' Nolucak bundan sonra '' diye soruyla karsılık verdim .Gercekten ne olucaktı hiç bilmediğim bir yola girmiştik yada girmiştim desem daha doğru olur çünkü Murad için bilmediği bir yol sayılmazdı.
Sesli birşekilde nefes verdi çalışmadığı yerden sorulan öğrenci gibi biraz düşündü önümden kalkıp yatağa bana doğru dönük bir şekilde oturdu .

Sıkıntılı birşekilde elleriyle oynamaya başladı onun bu hali beni korkutuyordu. Anlaşılan o da ne olucağını bilmiyordu .
'' Allahtan başka ne olucağını kim bile bilir'' dedi gülerek .
Allahtan başkası bilemez tabi şu an içimde uçmaya çalışan kelebeyide biliyor .Yapma bunu murat bukadar güzel gülme gülerken ğözünün içide gülüyor .Gözlerinin günahı yüreyime işliyor murat gözlerinin günahı yüreyime işliyor....