[ Zawgyi ]
မနက္စာဝိုင္းဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့ ေပါင္မုန့္ခ်က္နဲ့ နြားနို့ခြက္ဟာ စားပြဲေပၚမွေနရာတက် ။ မနက္စာစားပြဲေရွ့မွာ ထိုင္ေနျပီး ေလးလံတဲ့သက္ျပင္းေတြခ်ေနမိသည္ ။ ဘာကိုမွ လည္း စားခ်င္စိတ္မရွိေပ ။
ထိုလူ ျပန္မလာတဲ့ ၅ရက္ေျမာက္ေန့ ။ လြတ္လပ္တယ္လို့ ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ အဖိုးတန္ပစၥည္းတစ္ခုက်ေပ်ာက္သြားသလိုမ်ိဳး မေပ်ာ္နိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္က ဆိုးရြားလြန္းတယ္ ။ လိုက္လည္းမရွာခ်င္သလို ထိုလူဘယ္မွာရွိေနလဲဆိုတာလည္းစိတ္မဝင္စားဘူး ။ ဒါေပမယ့္ .. ဒါေပမယ့္ ေပါ့ ။
ကုန္းက်ြင္း မနက္စာကိုမစားေတာ့ဘဲ ခ်ထားတဲ့အိတ္ကိုဆြဲျပီး အလုပ္သြားဖို့ ဦးတည္လိုက္တယ္ ။ အိမ္ထဲက ထြက္ထြက္ျခင္းပဲ ျခံအျပင္ဘက္က ျမင္ကြင္းတစ္ခုဟာ သူ့မ်က္လံုးထဲတန္းဝင္လာတယ္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခ်န္ေကာ ! ခ်န္ေကာလည္းသြားေတာ့ေလ ေနာက္က်ေနဦးမယ္"
"အင္း .. ဒါဆို ကိုယ္သြားျပီ ၊ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ဖုန္းဆက္ဖို့မေမ့နဲ့ေနာ္"
"သိပါျပီ"
ေကာင္ေလးဟာ ဝမ္ရွင္းကိုျပံဳးျပတယ္ ။ အဖိုးတန္ပစၥည္းေလးဟာ တစ္ျခားသူလက္ထဲေရာက္သြားေပမယ့္လည္း ပိုင္ရွင္ဆီကိုပဲ ေျပးလာခ်င္ေနတဲ့အခါ ေကာက္ရသူက ျပန္ေပးရံုေပါ့ ။ ဆက္ယူထားလည္း အဖိုတန္ေလးမေပ်ာ္ရံုသာရွိမည္မဟုတ္ပါလား ။
ကားကို အရွိန္နွုန္းနဲ့ ေမာင္းလိုက္သည္ ။ဘယ္နွစ္ၾကိမ္ေျမာက္လဲ သူ့ဘက္ကခ်စ္လြန္းလို့ အနစ္နာခံခဲ့ရတာေတြ !
က်ီဟန္ ထြက္သြားတဲ့ကားကိုၾကည့္ျပီး သက္ျပင္းခ်တုန္းမွာပဲ အေနာက္ဘက္က အသံဟာထြက္လာပါတယ္ ။
"အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ထင္တယ္"
ခနဲ့တဲ့ေလသံနဲ့ အထင္ေသးတဲ့ေမာင့္အၾကည့္ေတြကို အသားက်ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ ဟန္က တကယ္တမ္းၾက သိပ္ကိုနာက်င္ရပါတယ္တဲ့ ။
"ေမာင္ .. အလုပ္သြားေတာ့မွာလား"
"၅ရက္လံုး အဲ့လူနဲ့တူတူေနခဲ့တာေပါ့ ဟုတ္လား"
YOU ARE READING
ေမာင္ ~♡ ( Complete )
FanfictionGong Jun & Zhang Zhehan Started Date - July 14 , 2021 Ended Date - September 4,2021
