ေမာင္ ~♡ ( Complete )

- 12 -

[ Zawgyi ]

ျခံထဲက အေရာင္မွိန္ကာနြမ္းက်ေနတဲ့ အပင္ေလးကို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း ဟန့္မ်က္ဝန္းေတြဟာ အသက္မဲ့ေနတယ္ ။ ဒီအပင္ေလးက ေမာင္ ဟန္နဲ့ လက္ထပ္ျပီးကာစထဲက စိုက္ခဲ့တဲ့ အပင္ေလး၊ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အပင္ေလးဟာေသဆံုးသြားခဲ့ျပီ ။

"ဟန္.."

အိမ္ထဲကေျပးထြက္လာတဲ့ ေမာင့္လက္ထဲမွာ ေရခြက္တစ္ခြက္နဲ့ ေဆးေတြပါလာတယ္ ။ ေမာင္က ေရခြက္နဲ့ ေဆးကို ျခံထဲက စားပြဲေလးေပၚတင္လိုက္ျပီး ညိုးနြမ္းသြားတဲ့အပင္ေလးကို ရပ္ျပီးေငးစိုက္ၾကည့္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ဟန့္ ကို တြဲေခၚလို့ ခံုေပၚမွာထိုင္ေစလိုက္တယ္ ။ ဟန္က အခုထိ မ်က္ဝန္းေသေလးေတြနဲ့ အေရွ့ဘက္ကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနတုန္းပင္ ။

မြန္းၾကပ္လာတဲ့ ရင္ဘတ္ကို လ်စ္လ်ဴရွုျပီး..ေဆးေလးကို ဟန့္လက္ထဲထည့္ေပးေတာ့ ဟန္က သူ့ကိုမ်က္လံုးဝိုင္းေလးေတြနဲ့ၾကည့္လာတယ္ ။

"ေသာက္ေလ ဟန္"

ဟန္က ဘာစကားမွျပန္မေျပာဘဲ ေဆးကိုသာေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ ။ ေမာင္က အသင့္ရွိေနတဲ့ေရခြက္ေလးကို ဟန့္ဆီကမ္းေပးတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဟန့္လက္ထဲက ေရခြက္ေလးကို ျပန္ယူျပီး စားပြဲေလးေပၚျပန္ခ်လိုက္ကာ..ဟန့္အေရွ့က ခပ္စိမ္းစိမ္းျမက္ခင္းေတြေပၚမွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာထိုင္ခ်လိုက္တယ္ ။ လက္ကေလးတစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ အေနြးဓာတ္ကေလးေတြဟာ ေမာင့္ရင္ထဲထိစီးဆင္းတယ္ ။ ဒီအေနြးဓာတ္ေလးသူ့ဘဝထဲက ေပ်ာက္သြားမွာကို ေမာင္ကေသမတတ္ေၾကာက္ရပါတယ္ ။

"ဟန္.."

"......"

"ေမာင္ ..ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ေမာင္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"

ထိုစကားဟာ ေမာင္မၾကာခဏဟန့္အေရွ့မွာေျပာေလ့ရွိတဲ့စကားတစ္ခြန္းပင္ ။အၾကိမ္တစ္ေထာင္၊တစ္ေသာင္းမကေျပာေနလည္း မလံုေလာက္ဘူးဟုေမာင္ထင္ပါသည္ ။ သူ့အမွားတစ္ခုက ဟန့္ဘဝတစ္ခုလံုးကို ပ်က္စီးသြားေစခဲ့တာမဟုတ္လား ။ သူဟန့္အေပၚလုပ္ခဲ့တဲ့အရာေတြကို သူဦးေနွာက္နဲ့ေတာင္လိုက္မေတြးနိုင္ေတာ့ဘူး ။ သူ အရမ္းကို ဆိုးဝါးခဲ့တာ ။ ဟန္အမ်ားၾကီး ပင္ပန္းခဲ့မွာပဲ သူ့ေၾကာင့္ !