ေမာင္ ~♡ ( Complete )

- 13 -

[ Zawgyi ]

မီးဖိုေခ်ာင္မွာ တစ္လွုပ္လွုပ္နဲ့ အလုပ္ရွဳပ္ေနတဲ့ေမာင္က ဟန္နိုးလာရင္စားဖို့ဆိုျပီး မနက္စာျပင္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ။ မေန့ညက တစ္ညလံုးမအိပ္ဘဲ မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ဟန့္ ကို ေမာင္က နိုးလာရင္ ေသခ်ာဂရုစိုက္ေပးရဦးမယ္ ။ ေမာင္ကေတာ့ အခုထိ တစ္ေရးမွမအိပ္ရေသးပါဘူး ။ အိမ္ေပၚထပ္ကဆင္းလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ မီးဖိုခန္းထဲက ကုန္းက်ြင္းကိုျမင္တာနဲ့ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ့လိုက္တယ္ ။

"အေစာၾကီးနိုးေနတာလား"

ကုန္းက်ြင္းလည္း အသံၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လွလွပပျခယ္သထားတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူကိုေတြ့သည္။
အေမးစကားကို လိမ္ညာျခင္းနဲ့တုန့္ျပန္လိုက္တယ္ ။

"အင္း ဟုတ္တယ္ မား"

"မနက္စာျပင္ေနတာေပါ့"

"ဟုတ္ပါတယ္"

ကုန္းက်ြင္း အေမက မေျပာခ်င္ေတာ့တဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ့သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။

"ငါ အျပင္သြားမလို့ .. ေန့လည္ျပန္ေရာက္မယ္"

"သိပါျပီ မား"

ကုန္းက်ြင္းလည္း မိခင္ျဖစ္သူထြက္သြားေတာ့မွ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ဆက္လုပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္ ။ ျပီးရင္ ဟန္ မနိုးခင္ အခန္းထဲျပန္ဝင္ေနရမယ္ ။ ေတာ္ၾကာေန သူမရွိတုန္း ဟန္နိုးလာျပီး တကယ္မဟုတ္တာေတြကိုျမင္ေယာင္ေနမွာစိုးတယ္ ။

အားလံုးျပင္ဆင္ျပီးတာနဲ့ အေပၚထပ္တတ္ျပီး အခန္းထဲျပန္ဝင္ဖို့လုပ္လိုက္ေတာ့ သူမဖြင့္ရေသးဘဲ တံခါးကပြင့္လာျပီး ထိတ္လန့္မွုေတြျပည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုနဲ့သူ့အားေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ ဟန့္ကိုေတြ့လိုက္ရသည္။

"ေမာင္.."

ရုတ္တရက္ အသည္းအသန္ေထြးေပြ့လာတဲ့ ဟန့္ေၾကာင့္ ေမာင္ကဘာျဖစ္မွန္းသိတာေၾကာင့္ သူလည္းပဲ မလြွတ္စတမ္းျပန္ဖက္ထားမိသည္ ။

"ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္"

ပုခံုးေပၚက စိုစြတ္လာတဲ့အထိအေတြ့ေၾကာင့္ ေမာင္က ဟန့္ကိုပိုတိုးလို့ေပြ့ဖက္ျပီး ေခ်ာ့ျမဴရပါတယ္ ။ ဟန္ကလည္း ေျခဖ်ားေလးေတြေထာက္ျပီး ေမာင့္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ့ဖက္ထားတယ္ ။ သူေၾကာက္ေနတာ .. သူျမင္ေနရတဲ့ ေမာင့္ပံုရိပ္ေတြက သူ့ေရွ့မွာတင္ ခဏခဏေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ။ သူေၾကာက္တယ္ .. ေမာင္က တကယ္ပဲ သူ့အနားမွာရွိေနတာဟုတ္ရဲ့လား ။