ေမာင္ ~♡ ( Complete )

- 14 -

[ Zawgyi ]

သိမ္းဆည္းလို့မရနိုင္ေတာ့တဲ့ ပ်က္စီးမွုေတြ၊ ထပ္ျပီး ဖန္တီးလို့မရနိုင္ေတာ့တဲ့ အမွတ္တရေတြ၊ မၾကံဳေတြ့ခ်င္တဲ့ အနာဂတ္ေတြ၊ အရာအားလံုးဟာ ကုန္းက်ြင္းအတြက္မ်ားရည္စူးေနသလား။

ခႏၱာကိုယ္ေသးေသးေလးကို ရင္ခြင္ထဲမလြွတ္စတမ္းဖက္ထားရင္း နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ညေတြလည္းမ်ားလွျပီ။ တစ္စကၠန့္ေလးေတာင္ မေနွာင့္ေနွးေစဘဲနဲ့ ေမာင္က ဟန့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္တာ။

"ေမာင္.."

ေမာင္ အေတြးေတြလြင့္ေျမာေနတာ ဟန္နိုးလာတာေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ ဟန္က ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲကေန ေခါင္းေလးေမာ့လို့ ေခၚေတာ့မွ ေမာင္က အသိျပန္ဝင္လာတယ္။

"နိုးေနျပီလားဟန္"

"အင္း..ဟန္ ေရဆာလို့"

"ေရဆာလို့လား .. ခဏေစာင့္ ေမာင္သြားခပ္ေပးမယ္"

"အင္း"

ေမာင္က ဟန့္ကိုယ္ေလးကို ေစာင္ေလးျပန္ျခံဳေပးကာ အခန္းထဲကေနအျမန္ထြက္လာလိုက္သည္။ ေလွကားထစ္ကိုေျပးဆင္းေတာ့ အေပၚတတ္လာတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူနဲ့တိုးေလတယ္။

"အေစာၾကီး နိုးျပန္ျပီလား"

"ဟုတ္တယ္မား"

ကုန္းက်ြင္းက ထိုသို့တစ္ခြန္းသာေျပာျပီး ေျပးဆင္းသြားေလတာမို့ ကုန္းက်ြင္းအေမဟာ အေပၚထပ္သြားေတာ့သည္။ သူမ အခန္းထဲဝင္ခါနီးမွာပဲ ဖြင့္ထားတဲ့ ေဘးအခန္းက အသံၾကားရတာမို့ အသာေလးဟကာၾကည့္လိုက္မိသည္။

သူမ မ်က္လံုးေတြဟာျပဴးက်ယ္သြားတယ္။ သူမ သားရဲ့ ခင္ပြန္းဟာ ျပတင္းေပါက္နားကို ၾကည့္ျပီး တစ္ေယာက္ထဲစကားေတြေျပာေနခဲ့သည္။ျပီးတဲ့ေနာက္ သူ့ဘာသာသူေခါင္းခါျပီး မဟုတ္ဘူး ဟုဆိုကာေအာ္ဟစ္ျပန္သည္။ ထိုအျပဳအမူေတြကို သူမ ရင္းရင္းနွီးနွီးၾကားသိျပီးသားပင္ျဖစ္တယ္။ ဒီေကာင္ေလးက စိတ္ေရာဂါျဖစ္ေနတာလား။

ေလွကားထစ္နား ေျပးတတ္လာတဲ့ေျခသံၾကားေတာ့မွ သူမဟာ အခန္းထဲကိုအသာေလးျပန္ဝင္သြားလိုက္ေတာ့သည္။ သူမအေတြးေတြကေတာ့ လြန္ေနျပီျဖစ္သည္။