The Hard Life {GW15}

Untitled Part 1

Chapter 1

Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα το ρολοι. Ηταν 9:00 το πρωι. Παλι ακουγα την γιαγια μου και τον παππου μου να μαλωνουν. Κάθε πρωι τα ιδια, κάθε πρωι ο ιδιος διαλογος.

-Τι θα κανουμε ρε Λαουρα (ειπε ο παππους μου ηρεμος).

- Ασε μας ρε γερο (του απαντησε νευριασμενη η γιαγια μου).

-Μα κατι πρεπει να γινει με αυτό το θεμα επιτελους οι γονεις της Αριανας εχουν πεθανει και ειμαστε οι μονοι που εχουν απομεινει να τη φροντιζουν.

-Χεσε μας με το κωλοκοριτσο να πουμε.Ασε μας Λουκας.

Ο παππους μου παντα σταματουσε τη συζητηση πρωτος γιατι ηξερε ότι δεν μπορει να τα βγαλει περα μαζι της.Μολις τελειωσαν σηκωθηκα από το κρεβατι μου.Εβαλα ένα σκουρο τζιν σωληνα μια ασπρη μπλουζα και τα σταρακια μου.Βγηκα από το δωματιο μου ( ο Θεος να το κανει).Πηγα στην κουζινα ειπα μια ξερη καλημερα στην γιαγια μου αλλα αγκαλιασα και φιλησα τον παππου μου όπως κάθε πρωι.Τοτε χτυπησε το τηλεφωνο ηταν η κολλητη μου η Αλισια.

-Καλημερ αηλιαχτιδα (ειπε η Αλισια)

-Καλημερα μωρο (της απαντησε)

-Θα παμε καμοια βολτα στην αγορα;

-Μμμ περιμενε να δω την ατζεντα μου….εμμ οκ ενταξει δεν εχω κατι να κανω παμε.

Το κλεισαμε,εφαγα το πρωινο μου γρηγορα γρηγορα και εφυγα οσο πιο γρηγορα μπορουσα από αυτό το σπιτι.Γενικα προσπαθουσα να μην περναω πολλες ωρες μαζι τους γιατι ηξερα ότι ημουν βαρος τουλαχιστον για την γιαγια μου.Απο τοτε που πεθαναν οι γονεις μου, εχουν αλλαξει πολλα πραγματα, προς το χειροτερο φυσικα.Αλλα τουλαχιστον εχω την Αλισια και τον Ρουφους που κανουν τα παντα για μενα!

Χωρις να τοκαταλαβω εφτασα στην πλατια και ειδα την τρελη κολλητη μου να με περιμενει μεσα στο καταχειμωνο.

-Τι;;;

-Τι τι…εισαι τρελη; Μες στο ψωφοκρειο τρως παγωτο;

-Σιγα μωρευγεια πανω από όλα!

-Εμ δεν θα την εχεις αμα τρως παγωτο. Ενταξει τελειωνε και παμε στον Ρουφους.

Μπηκαμε μεσα σε ένα στενο.Περπατισαμε λιγο και μετα μπηκαμε μικρο μαγαζακι του πατερα του Ρουφους.Πατερας και γιος μας υποδεχτηκαν με ένα πλατυ χαμογελο.

-Κοιτα τι σου βρηκα (ειπε ο Ροφους).

-Τι;

-Linkin Park σου θυμιζει κατι;

-Πλακακανεις…το εψαχνα τοσο καιρο…

-Το ξερω και σου το βρηκα!

-Αχ σ’ευχαριστωπαρα πολύ. (του ειπε και τον αγκαλιασε η Αριανα)

-Αυτό είναι ένα δωρο για σενα! (ένα δωρο για σενα για να θυμασε οπου και να σαι πως σ’αγαπω ειπε ο Ρουφους και σκασαμε στα γελια ολοι)

-Παιδια θελετε να παραγγειλουμε τιποτα να φαμε και να αραξουμε πισω στην αυλη; (ειπε η Αλισια).

Συμφωνησαμε και πηγαμε καθισαμε στην αυλη.Η ωρα περασε πολύ γρηγορα χωρις να το καταλαβουμε ειχε παει απογευμα 18:00 η ωρα.

-Παιδια πρεπει να την κανω για σπιτι γιατι δουλευω. (ειπα).

-Εγω θα μεινω εδώ λιγο ακομα. ( ειπε η Αλισια).

-Ωραια.(ειπε ο Ρουφους και διεκρινα τον θαυμασμο του).

Πηγα σπιτι,πηρα καποια πραγματα που χρειαζομουν. Απευθειας εφυγα για τη δουλεια γιατι 22:00 επρεπε να ειμαι εκει. Μολις εφτασα αλλαξα ρουχα και καναμε προβα. Ο ιδιωκτητης μας ειπε ότι κάθε βραδυ πρεπει να τα δινουμε όλα για να ικανοποιησουμε τους πελατες.

Εφτασε η ωρανα ανεβω πανω στη σκηνη και παρατηρησα όλα τα καθηκια που με κοιτουσαν με αυτό το ξελιγωμενο βλεμμα. Αηδιασα. Ηθελα να κανω εμετο.Δεν εχω όμως άλλη επιλογη πρεπει να το κανω. Εχω αναγκη τη δουλεια για να μαζεψω χρηματα και να φυγω από αυτό το σπιτι.

Στις 04:00 το πρωι σχολασα και πηγα να κανω πιατσα για να βγαλω περισσοτερα λεφτα.

Μεχρι να ερθει καποιος εκανα το τσιγαρο μου μαζι με τις άλλες κοπελες. Ξαφνικα ακουσα έναν θορυβο και προχωρησα προς τοστενο και εννιωσα μια αντρικη παρουσια ακριβως από πισω μου.