The Hard Life {GW15}

Untitled Part 6

Chapter 6
Μεριά Άριανας
Το μάθημα τελειωσε γρήγορα και πήγα στο σπίτι. Άκουσα το κινητό μου να δονιζει. Πήγα είδα και ήταν ένα μήνυμα από τον Φρεντυ.Μόλις το είδα μια αίσθηση ευτυχίας με πλημμύρισε!!!
-επ τι κανεις;
-μια χαρά,μόλις γύρισα από το σχολειο εσυ;
-ειμαι στη δουλειά:P
-τι δουλειά;
-έχει ο πατέρας μου καφετέρια και δουλεύω εκεί.
-αα ωραία!
Ναι,να ρθεις κάποια στιγμή να σε κεράσω!
-θα το εχω στο νου μου!
-τι λες για σημερα το απόγευμα; έχεις τίποτα να κανεις;
-εμ όχι...θα έρθω!
-ωραία θα πω και τον Ρούφους,πες την Αλίσια.
-οκ. ααα τα έμαθες ότι τα έχουν;
-ναι μου το είπε σημερα ο Ρούφους.
-και εμένα η Αλίσια! Καιρός ήταν,από μακριά φαινόταν ότι ο ένας θέλει τον άλλο.
-ναι όντως.
Είπαμε που είναι το μαγαζί συνεννοηθήκαμε την ωρα και σταματήσαμε τα μηνύματα!

Μετά πήρα τηλέφωνο την Αλίσια και συνεννοηθήκαμε να έρθει από εδώ να ντυθούμε μαζί. Η ώρα είχε πάει 3 το μεσημέρι οποτε ειχα αρκετές ώρες ακόμα αφού θα πηγαίναμε για καφέ στις 6 το απόγευμα και η Αλιασια θα ερχόταν από τις 5. Οποτε αποφάσισα να πέσω να κοιμηθώ λίγο.
Άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Ήταν η Αλίσια.
-ελα ξεκινάω σε 10 λεπτά είμαι εκεί.
-οπα κάτσε τι ώρα ειναι;
-πέντε παρα τέταρτο,μην μου πεις ότι κοιμάσαι.
-όχι,μέχρι να με πάρεις τηλέφωνο κοιμονουν.
-άντε σήκω να έρθω και να ετοιμαστούμε.
-καλά,καλά.

Το κλείσαμε και πήγα στο μπάνιο. Έπλυνα λίγο το πρόσωπό μου κατευθύνθηκα προς την πόρτα που ακουγόταν το κουδούνι.
-δεν άργησες βλέπω.ουτε πέντε λεπτά δεν έκανες.
-ουτε εσυ ξύπνησες από ότι βλεπω
-εεε με ξερεις τωρα εμενα...θα κάνω μισή ωρα να ξυπνήσω...
-πιστεύω μόνο όταν παμε για καφέ να μην είσαι έτσι. Τι θα βάλεις;
-Δεν ξέρω...εσυ;
-ένα τζιν με λίγα σκυσιματα,μια μπλούζα μπλε που από πίσω έχει δαντέλα ,τα σταρακια μου τα μαύρα και το μπουφάν μου το μαύρο!!!
-ωραία. Εγω σκέφτομαι το μαύρο το παντελόνι και μια κοκκινη μπλούζα τι λες;
-ναι ειναι ωραία!.
Ντυθήκαμε μακιγιαριστηκαμε και αποφασίσαμε να πάμε με τα ποδια,να περπατισουμε και λιγο αφού δεν ήταν αρκετά μακρια.
-φτάσαμε (είπε η Αριανα)
-ναι άντε παμε μεσα.
Πήγαμε μεσα και εκεί ήταν ο Ρούφουςμαζί με τον Φρεντυ και ακόμα ένα παιδί που δεν τον ήξερα...βέβαια μου φαινόταν γνώριμος αλλα δεν ήξερα γιατί.
-γεια σας παιδια(λέει η Αλίσια)
-γεια σου μωρο μου(της λέει ο Ρούφους και της δίνει ένα φιλί).
-γεια σας κορίτσια (λενε τα αλλα δυο αγόρια).
-γεια σας λεω και εγω.
-από εδώ ειναι ο Τζακ(λέει ο Φρεντυ)
Πηγαίνει στο σχολειο σας.
-Γεια σου Τζακ ειμαι η Άριανα (να τι μου θυμίζει)
-γεια σου Τζακ. (λέει και η Αλίσια)
Καθησαμε παραγγείλαμε καφέδες και πιάσαμε τη συζήτηση. Εγω έπιασα τη συζήτηση μαζί με τον Τζακ και τα άλλα παιδιά μαζί...δεν ειμαι σιγουρη για τι πράγμα έλεγαν.
-τι τάξη πας; (τον ρωτάω)
-3η λυκείου σαν εσένα. Απλά δεν είμαστε στο ίδιο τμήμα.(μου απαντάει ο Τζακ).
-ωραία! Τι μουσική άκους;
-εμ... Heavy metal κυρίως αλλα από όλα ακούω γενικά. Εσυ;
-εγώ από όλα και από λίγα. Δηλαδή ακούω ένα τραγούδι από έναν τραγουδιστή...ενα άλλο από κάποιον άλλο...δεν ακούω όλα τα τραγούδια από όλους τους τραγουδιστές...καταλαβες;
-ναι!
-μιλάω πολυ εεε; (τον ρωτάω).
-όχι,μου αρέσει! (μου απαντάει). Εμμ έχεις κάτι σαν χόμπι;
-εμμ όταν εχω ελεύθερο χρόνο κάποιες φορές χορεύω ζουμπα. Εσυ;
-εγω παίζω ποδόσφαιρο.
-αλήθεια; να έρθουμε κάποια στιγμή να σε δούμε.
-οποτε θέλετε! (μου απαντάει).

Μεριά Φρεντυ
Ήρθαν τα παιδιά στο καφέ. Ωραία ήρθε η Άριανα. Θα την δω θα μιλήσω μαζί της!!!
Άρχισα εγω ο Ρούφους και η Αλισια να συζητάμε για το τι θα κάνουμε στις διακοπές που έρχονται. Κοντεύουν τα Χριστούγεννα επιτέλους!!!
Σε μια φάση βλέπω ότι η Άρια α μαζί με τον Τζακ κάθονται και μιλανε μομοι τους... Αυτο δεν μ'αρεσει... Εγω πρέπει να μιλάω μαζί της μόνος μου και όχι αυτός... Τέλος πάντων προσπάθησα να τους βάλω στη συζήτηση μας και να μην μιλαν μόνοι τους.
-παιδιά εσείς τι θα κάνετε τα Χριστούγεννα; (ρώτησα την Αριανα και τον Τζακ).
-εγω στο σπίτι,δεν εχω κανονίσει κάτι. Α και στη δουλεια. (είπε η Αριανα και μόλις είπε για την δουλειά ένα βλέμμα λύπης διέκρινα).
-και εγώ σπίτι θα κάτσω. Δεν εχω κανονίσει κάτι. Θέλετε να κάνουμε κάτι όλοι μαζί; (λέει ο Τζακ).
-ναι (είπαν όλοι).
-τι θα λέγατε κάποια στιγμή να πάμε στο παγοδρόμιο,συ χιονοδρομικό κέντρο,καμια βόλτα μεσα στην πόλη με αυτο το ωραίο εορταστικό κλήμα που έχει.(προτυνε η Αριανα).
-μου ακούγεται πολυ ωραίο! (της ειπα).
Εγω έπρεπε να κάτσω στο μαγαζί γιατί ειχα δουλειά. Χαιρέτισα όλα τα παιδιά και τελευταία άφησα την Αριανα.
-επ καληνύχτα. Πως πέρασες;
-καληνύχτα ,πολυ ωραία εσυ;
-τώρα περνάω ακόμα καλύτερα. (της λεω). Εμ εμείς ποτε θα συναντηθούμε κάποια στιγμή μόνοι μας;
-γιατί πρέπει; (με ρωτάει και μου φαίνεται πως διακρίνω ένα χαμόγελο στα χείλη της).
-ναι,να γνωριστούμε καλύτερα.
-θα δούμε κάποια στιγμή. Συναντιόμαστε και στην δουλειά κιολας(μου λέει).
-ναι όντως...επισης κάποια στιγμή πρέπει να σου μιλήσω για αυτό το θέμα...
-οκ...καληνυχτα πρέπει να φυγω (μου λέει).
Καληνυχτα (της λεω και την πιάνω από το χέρι και της δίνω ένα φίλη στο μάγουλο και την αγκαλιάζω).